ipet przykładowy- autyzm dziecięcy.docx

Pieczątka szkoły

Indywidualny program

edukacyjno – terapeutyczny  

dla ucznia

………………………              z klasy I

PROGRAM DOSTOSOWANY JEST DO POTRZEB I MOŻLIWOŚCI DZIECKA

ZGODNIE Z ORZECZENIEM NR 331/09/10 O  POTRZEBIE KSZTAŁCENIA SPECJALNEGO

ORAZ ORZECZENIEM O POTRZEBIE INDYWIDUALNEGO NAUCZANIA NR. 47/10/10

WYDANYM PRZEZ PORADNIĘ PSYCHOLOGICZNO – PEDAGOGICZNĄ NR 7 W WARSZAWIE

Podstawa prawna :

·       Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 18 stycznia 2005 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie w przedszkolach, szkołach i oddziałach ogólnodostępnych lub integracyjnych

      (Dz. U. z 2005r. Nr 19, poz. 167)

oraz

·       Ustawę z dnia 7 września 1991 r. O Systemie Oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.),

·       Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 23 grudnia 2008 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół

(Dz. U. z 2009 r. Nr 4, poz. 17),

·       Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 8 czerwca 2009 r. w sprawie dopuszczania do użytku w szkole programów wychowania przedszkolnego i programów nauczania oraz dopuszczania do użytku szkolnego podręczników (Dz.U. Nr 89, poz. 730)

Został zatwierdzony w dniu.............................

przez radę pedagogiczną i wpisany

do rejestru szkolnego zestawu programów

Szkoły Podstawowej………………………………

w …………………. pod numerem…………………………

                                                                                        podpis Dyrektora

1.      Charakterystyka ucznia

Chłopiec z całościowymi zaburzeniami rozwojowymi ( Autyzmem dziecięcym ).

·       Diagnoza psychologiczno-pedagogiczna z orzeczenia z roku 2010

U chłopca stwierdzono lekki stopień niedojrzałości społecznej, rozwój umysłowy na poziomie przeciętnym. U dziecka zdiagnozowano zaburzenia sfery emocjonalno –społecznej i poznawczej. Chłopiec wykazuje obniżony poziom motoryki dużej i małej, ma trudności z koncentracją uwagi i wytrwałością. Sporadycznie zdarzają mu się zachowania agresywne. Jakub jest pogodny, ruchliwy i hałaśliwy. Mocną stroną dziecka jest to, że u chłopca obserwowany jest postęp w procesie kształtowania się poczucia kontroli nad swoim zachowaniem. Jacek jest zainteresowany zabawkami, bawi się nimi zgodnie z przeznaczeniem, najchętniej samochodami. Potrafi bez większych trudności wskazywać i nazywać podstawowe kolory i figury geometryczne, poszczególne części ciała. Rysunek dowolny chłopca jest ubogi w treści i dość schematyczny lecz wielobarwny. Dziecko rozpoznaje bez większych problemów większość liter, potrafi napisać swoje imię. Chłopiec zna cyfry, potrafi przeliczać. Jakub bardzo ładnie opowiada o sytuacjach przedstawionych na ilustracjach, próbując używać pełnych zdań. Chłopiec jest samodzielny w sytuacjach samoobsługowych dnia codziennego.

·       Charakterystyka    własna

Chłopiec nie jest w pełni zainteresowany zajęciami edukacyjnymi ( odmawia wyjęcia z tornistra kart pracy i podręczników, mówi „ jestem zmęczony , chcę iść do domu ”, potrafi wyjść bez pozwolenia z sali lekcyjnej ). Często nie przestrzega ogólnie obowiązujących zasad zachowania się na zajęciach, przeszkadza w prowadzeniu lekcji głośnym krzykiem lub płaczem. Nie pracuje samodzielnie na lekcjach. Ćwiczenia wykonuje zawsze pod kierunkiem nauczyciela. Wymaga stałej kontroli i wskazówek oraz stałego motywowania, zachęcania do podjęcia trudu nauki. Jego koncentracja uwagi jest rozproszona. Pracuje krótkimi etapami, wymaga stosowania częstych przerw na odpoczynek. Zdarza mu się, że nie kończy rozpoczętej pracy, zraża się trudnościami. Rzadko aktywnie uczestniczy w zajęciach, potrzebuje ciągłej zachęty  ze strony nauczyciela. Kuba ma w dalszym ciągu problemy ze współpracą i  nawiązywaniem kontaktów z rówieśnikami.

2.      Zalecenia    specyficzne

ü      Terapia psychologiczna ukierunkowana na stymulowanie rozwoju emocjonalno –społecznego.

ü      Terapia pedagogiczna ukierunkowana na rozwój funkcji poznawczych.

ü      Terapia logopedyczna ukierunkowana na rozwój komunikacji werbalnej i niewerbalnej.

ü      Dodatkowo  wskazana jest diagnoza i ewentualna terapia SI , oraz zajęcia metodą Ruchu Rozwijającego W. Sherborne.

ü      Strukturalizacja czasu, miejsca, przestrzeni zgodnie z zasadą poglądowości i zasadą kształcenia umiejętności uczenia się  oraz zasadą systematyczności.

ü      Dostosowywanie oddziaływań edukacyjnych do dysfunkcji w funkcjonowaniu poznawczym i komunikacji dziecka zgodnie z zasadą poglądowości , zasadą przystępności  i łączenia teorii z praktyką.

ü      Dostosowywanie  oddziaływań edukacyjnych do dysfunkcji w funkcjonowaniu emocjonalnym i społecznym dziecka zgodnie z zasadą indywidualizacji i zespołowości.

ü      Uwzględnianie w pracy pedagogicznej problemów społecznych.

ü      Dostosowywanie oddziaływań edukacyjnych i wychowawczych do nieharmonijnego rozwoju poszczególnych umiejętności dziecka zgodnie z zasadą przystępności oraz zasadą tolerancji.

ü      Warunki realizacji potrzeb edukacyjnych , a także możliwości uczestniczenia ucznia w życiu szkoły : nauczanie indywidualne na terenie szkoły z włączeniem chłopca do grupy klasowej zgodnie z zaleceniem lekarza.

3.      Tygodniowy  harmonogram  zajęć

4.      Cele edukacyjno –terapeutyczne

ü      uczenie wyrażania emocji, rozładowywania agresji, napięć

ü      uczenie konstruktywnego rozwiązywania konfliktów

ü      wypracowanie kierunków możliwych zmian własnego zachowania

ü      kształtowanie pozytywnego obrazu samego siebie

ü      uczenie się rozpoznawanie swoich mocnych stron i sposobów ich wykorzystania

ü      korygowanie negatywnych sądów o sobie samym i innych

ü      uczenie się przestrzegania norm społecznych, współpracy w grupie i bycia z samym sobą

ü      rozwijanie indywidualnych talentów i zamiłowań

ü      rozwijanie umiejętności asertywnych i ochrona przed presją i manipulowaniem

ü      asertywne wyrażanie swoich potrzeb i uczuć,  uczenie gdzie, u kogo i w jakiej sytuacji można szukać pomocy

ü      uczenie werbalnego i niewerbalnego kontaktu z rówieśnikami i nauczycielami

ü      uczenie współdziałania w grupie

ü      uczenie zasad panujących w klasie i szkole

ü      uczenie panowania nad emocjami i rozwiązywania je metodami pokojowymi

ü      W zakresie umiejętności polonistycznych:

· wdrażanie do  słuchania z uwagą wypowiedzi innych

· słuchanie  w skupieniu czytanych utworów literackich

· komunikowanie się w jasny sposób

· zadawanie pytań i odpowiadanie na pytania innych osób

· rozumienie sensu informacji

· poznanie i utrwalanie liter

· czytanie krótkich tekstów literackich

· przepisywanie i pisanie z pamięci wyrazów oraz prostych zdań

· usprawnianie techniki czytania

· praca nad umiejętnością rozumienia czytanego tekstu

· wypracowanie nawyków pisania poprawnego pod względem ortograficznym

· usprawnianie funkcji percepcyjno- motorycznych

ü      W sferze słuchowej

· symulacja słuchu fonemowego

· ćwiczenie koncentracji uwagi

· ćwiczenia wzbogacające słownik czynny i bierny

· kształcenie wrażliwości słuchowej

ü      W sferze wzrokowej

· usprawnianie koordynacji wzrokowo-ruchowej

· ćwiczenie pamięci i spostrzegawczości wzrokowej

· usprawnianie analizatora wzrokowego

ü      W sferze ruchowej

· poprawa poziomu graficznego pisma

· ćwiczenie orientacji przestrzennej

· ćwiczenie motoryki ręki piszącej

ü   W zakresie umiejętności matematycznych:

· określanie  położenia przedmiotów

· klasyfikacja, porównywanie i porządkowanie obiektów

· pojęcie liczby i liczenie przedmiotów ( w zakresie 20 )

· zapisywanie cyframi ( w zakresie 20 )

· rozumienie pojęcia liczby w aspekcie głównym , porządkowym i miarowym

· odejmowanie i dodawanie w zakresie 20

ü   W zakresie umiejętności plastycznych :

· dbanie o estetykę swoich prac

· kończenie prac plastycznych

· poznanie różnych technik plastycznych

5.        Procedury osiągania celów

Metody

ü   Metody oparte na obserwacji:

· obserwacja eksponatów naturalnych, modeli, atrap, makiet, prostych doświadczeń połączona z działaniem poznawczym

· oglądanie obrazów, filmów i przezroczy

ü   Metody słowne:

·      formułowanie poleceń przez nauczyciela i odpowiednie reagowanie przez uczniów (kształtowanie mowy biernej)             

·      nazywanie konkretów modeli, obrazów

·      określanie czynności, cech, stosunków

· pogadanki oparte na materiale poglądowym i wykorzystujące materiał pamięciowy

·      opis

·      opowiadanie

·      dyskusja

·      praca z książką

ü      Metody oparte na praktycznym działaniu:

·      zajęcia praktyczne zróżnicowane w zależności od przedmiotów nauczania i typów zajęć (modelowanie, cięcie, wycinanie, wydzieranie, konstruowanie, szycie, czynności gospodarskie i inne)

...