koło zębate piotr papierz sprawozdanie.pdf

Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy

im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich

w Bydgoszczy

KATEDRA PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN

Temat:4.9

Wykreślne wyznaczanie zarysu koła zębatego.

Wykonał: Piotr Papierz

Krzysztof Tomczak

Przemysław Szmania

Artur Zwoliński

Gr.D

Inżyniera Odnawialnych Źródeł Energii

1. Cel ćwiczenia

Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z metodami obróbki kół zębatych

wykreślne wyznaczenia zarysu zęba koła zębatego walcowego o zębach prostych

przed i po zabiego korekcji

2 . Wprowadzenie

W obróbce skrawaniem uzębień stosowane są dwie podstawowe metody:

kształtowa i obwiedniowa. Zadadą obróbki uzębień metodą kształtową jest

geometryczne odwzorowanie zarysu krawędzi skrawających w materiale

obrabianym. Narzędziem w metodzie kształtowej jest najczęściej frez modułowy

krążkowy. Dla każdego modułu koła zębatego przewidziany jest komplet frezów

modułowych, składających się w zależności od modułu z kilku (m=0,5 ÷ 7 mm)

lub kilkunastu sztuk (m = 8 ÷ 20 mm). Każdym frezem z kompletu można obrabiać

tylko określone zakresy liczby zębów. Ponieważ dla danego modułu zarys koła

zębatego zależy od liczby zębów, a każdy frez o określonym numerze stosowany

jesto do obróbki kół o różnych liczbach zębów, dokładność obrobionych kół

zębatych jest względnie mała.

3. Opis stanowiska laboratoryjnego

Na rysunku 1 przedstawiono schemat kinetyczny przyrzadu wykorzystywanego

podczas ćwiczenia. Przyrząd pozwala odwzorować sposób obróbki obwiedniowej

kół zębatych wg metody Sunderlanda.

Rys.1 : Schemat kinetyczny przyrządu

Można na nim dokonać wykreślenia zarysu kół o liczbie zębów: 8, 14, 17,

module m = 20mm, kącie przypory α = 20° oraz współczynniku wysokości zęba y =

1. Przyrząd umożliwia wykreślanie zarysu zęba dzięki odpowiedniemu sprzężeniu

kinematycznemu suportu wzdłużnego 5 z tarczą 4, na której mocujemy kartkę

papieru. Położenie zębatki odniesienie 5, względem wykreślnoego koła zębatego

jest ustalone przy wykorzystaniu korby 3, zamocowanej na śrubie 7. Trójka

przesuwna (koła zębate z 1 ,z 2 , z 3 ) daje nam trzy sprzężenia dzięki przełożeniom:

z 1 /z 4 dla z=14, z 2 /z 5 dla z = 8; z 3 /z 6 dla z=17. Położenie trójki przesównej

regulowane jest za pomocą dźwigni 1. Obrót stołu 4 jest realizowany przy

wykorzystaniu korbki 2. W łańcuchu kinematycznym napędu tarczy występują koła

zębate walcowe oraz koła stożkowe.

Tab.1 : Parametry koła zębatego

Nazwa parametru

koło z 1

z 1 =8

Liczba zębów

Moduł

m=20

α o =20°

c=0,25·m

Kąt przyporu

Luz wierzchołkowy

4. Obliczenia

Współczynnik przesunięcia zarysu:

x gl =(z g -z 1 )/z g = (14-8)/14=0,42877

Przesunięcie narzędzia:

P=x · m

P = 20 · 0,42877 = 8,5754

Zarys zęba przed korekcja :

Rys. 2 : Zarys zęba przed korekcja

Zarys zęba po korekcji :

Rys.3 : Zarys zęba po korekcji

5. Wnioski

Przy nacinaniu uzębień metodą obwiedniową zęby narzędzia wykonują taki

kształt wręba jaki jest niezbędny przy współpracy kół pary kół zębatych . W kołach

o małej liczbie zębów obserwuje się podcięcie zębów u podstawy (Rys.2) jak to jest

w przypadku naszego koła zębatego. Zjawisko to jest bardzo niekorzystne, gdyż

występuje wówczas skrócenie odcinka przyporu i tym samym zmniejszenie liczby

przyporu oraz osłabienie wytrzymałości zęba wskutek zmniejszenia jego grubości u

podstawy. Podczas korekcji żębów koła odsuwa się narzędzie nacinające od koła

zębatego. W przypadku naszego koła zębatego przesunięcie zarysu jest dodatnie ,

przez co zwiększyła się grubość zęba na średnicy podziałowej oraz wystąpiło

zaostrzenie głowy zęba (Rys.3). Wynika z tego, że o wielkości stosowanego

przesunięcia decyduje nie tylko niebezpieczeństwo podcięcia zęba , ale również

nadmierne zaostrzenie jego wierzchołka .Korekcja dodatnia pociąga za sobą pewne

ujemne skutki , jak zwiększenie poślizgu, czy wzrost wartości tocznego kąta

przyporu , wywołującego wzrost siły międzyzębnej. Nie mogą one jednak

przesłaniać wyraźnych korzyści wytrzymałościowych.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: