ZAKOŃCZENIE kl. 6 2013- 2014.doc

Scenariusz  na zakończenie klasy 6

GABRYSIA

Pani dyrektor! Drodzy nauczyciele, pracownicy szkoły, rodzice, koleżanki i koledzy. W imieniu uczniów klas VI witam wszystkich na dzisiejszej akademii.  Jest to nasz ostatni dzień w szkole podstawowej.

W szkole, która była naszym drugim domem, w której czuliśmy się potrzebni, ważni, doceniani, a u Was - drodzy nauczyciele- znajdowaliśmy życzliwość i zrozumienie.
 

ŁUKASZ:
Po raz ostatni zadźwięczał dzwonek -
Śpiew, oklaski i wrzawa.
A potem nagle wszystko zapada
W ciszę tak wielką,
Że tylko słychać, jak brzęczy za szybą
Samotnej muchy skrzydełko.
I już po wszystkim. I już składamy
pióra, zeszyty i książki.
Więc żegnaj, szkoło! Już milczy teraz
Klasa i pusty korytarz.
Szkoło! Już nigdy nas nie powitasz!
 

KAMIL:
Było to sześć lat temu. Mali, ciekawi i nieco wystraszeni przyszliśmy z rodzicami. Z niecierpliwością czekaliśmy wtedy na rozpoczęcie roku szkolnego. Niezapomniany pierwszy dzień w szkole, potem kolejne, pierwsze sukcesy i porażki i tak już zostało. Czas płynął bardzo szybko. Z roku na rok z wielką radością mówiliśmy "do widzenia szkoło", by po wakacjach znów się z Tobą spotkać. Dzisiaj nadszedł czas, aby nasze usta powiedziały: "Żegnaj, dziękujemy. Już nie zobaczymy się w jesieni". Nasze spotkanie w twoich murach jest ostatnie. Już za chwilę otrzymamy świadectwa i ostatecznie zamknie się rozdział naszego życia zatytułowany "SZKOŁA PODSTAWOWA"

KRYSTIAN:
Dzisiaj, kiedy wrócę ze szkoły, rodzicom świadectwo pokażę
I zaraz odpłynę w krainę wspomnień i marzeń.
Zapadnę w wielki sen uczniowski
I przywołam wszystkie radości i troski.

KRZYSIEK:
A ja straty i zyski podsumuję,
Przecież świadectwo ukończenia szkoły podstawowej dzisiaj otrzymuję.

IZA:
Masz kolego rację, Krótki rachunek sumienia i na wakacje.

PRZEMEK:
Oj chyba tego rachunku tak szybko nikt z nas nie odwali.
Przypomnijmy, cośmy narozrabiali.
 

BARTEK:
Ja nauczycielom szpileczki w krzesło wbijałem
I na efekt z niecierpliwością czekałem.

ŁUKASZ:
Zamiast się uczyć - sypiałem
Z książką pod poduszką.

AREK:
A później za złe wyniki
Winiłeś swoje łóżko.

KRYSTIAN:
"Mowa jest srebrem, a milczenie złotem"
ten morał był dla mnie święty.
Kiedy mnie pytano
milczałem jak zaklęty.

ANGELIKA:
Gdzie woda nawet wniknąć nie chciała,
Ja zawsze swój nos wciskałam.

ASIA
A mnie przed klasówką
zawsze szwankowało zdrówko.

PRZEMEK:
Patrzcie, jak się te nasze dziewczyny ładnie uśmiechają....

GABRYSIA:
Widzisz coś w tym dziwnego?
My nie rozrabiałyśmy kolego.

IZA

„ŁAWKO SZKOLNA”
Codziennie rano tu siadałam
Przez szereg długich, długich dni
Często po lekcjach zostawałam
By wyryć imię drogie mi
I choć zmieniały się imiona
I kleks za kleksem brudził blat
Byłaś mi tarczą i ochroną
Ma przyjaciółko szkolnych lat.
Ławko szkolna – ławko stara
Niewygodna i niemodna
Moje troski i zmartwienia
Dziś ci mówią DO WIDZENIA
 

ANGELIKA:
Pierwszego września przed siedmioma laty,
kiedy jesienne kwitły jeszcze kwiaty,
mama za rękę mnie prowadziła,
abym tej szkoły próg przekroczyła.
Szeptałam wówczas jej z niepokojem:
- Mamusiu zostań, bo ja się boję.
 

ASIA;

Do drugiej klasy szłam już wesoło,
same znajome twarze wokoło;
a najważniejsze, że była z nami
najlepsza na świecie – nasza pani.
Kłopoty później różne bywały,
psoty czy waśnie, szkolne kawały;
to już za nami, to wszystko wczoraj:
dzisiaj rozstania nadeszła pora.
W niejednym oku łza się zakręci –
Zostaniesz, szkoło,
W naszej pamięci.

 

BARTEK:

Chciałbym kiedyś tu powrócić,
Chciałbym kiedyś tu zapukać,
Porozglądać się dokoła
By dzisiejszy dzień odszukać.

KAMIL:

Chciałbym tu kiedyś wrócić,
Chciałbym tu wpaść na chwilę,
Czas upłynie – ja dorosnę,
Przejdę pewnie życia milę.


KRZYSIEK:

Szósta klasa jest okej
Chociaż czasem lubi rozrabianie
Lecz do uczniów z klasy tej
Efektywnie trafia też nauczanie.
Nasza pani fajna jest
Lecz największym stresem jednak był ten kwietniowy test
Ale rok kończy się
I wakacje będą wnet
A więc z tego cieszymy się
 

AREK:

Już gimnazjum czeka nas
Tam powoli dorastać będziemy
Pogłębimy wiedzę swą -
Dzięki belfrom prędko zmądrzejemy
Dzisiaj opuszczamy Was
Lecz wrócimy do Was myślą jeszcze niejeden raz
Przecież tu było nam
Zawsze wesoło tak
Zatęsknimy do Was, to pewny fakt.

ŁUKASZ

Już sześć lat spędzonych w szkolnym domu
pozwoliło nam zrozumieć wiele spraw.
Dziś ruszamy nowe pokonywać progi,
by uroki życia przeżywać nieraz.

IZA

Żegnamy więc wszystkich nauczycieli,
za minione lata dobre i te złe,
za to, że nas zawsze rozumieli,
dziękujemy Wam za troskliwe dnie.

ANGELIKA

Naszym młodszym koleżankom i kolegom,
Zostawiamy uśmiech dobrych chwil.
W sercach Waszych niech zawsze zostanie
Radość z mądrze tu minionych dni.

GABRYSIA

Obiecujemy Zdobytą wiedzę i umiejętności jak najlepiej wykorzystywać w dalszym życiu.

Zawsze pracować sumiennie i aktywnie uczestniczyć w życiu kraju.

Kochać to, co piękne i mądre. Szanować ludzi, pomagać im w potrzebie. Nieść uśmiech, optymizm

i radość działania. Zachować w pamięci nauczycieli, koleżanki i kolegów.

KRYSTIAN

Drodzy Nauczyciele za wyrozumiałość, cierpliwość, troskę i Wasz szkolny trud – dziękujemy.

Chcemy Was szczerze zapewnić, że o naszej szkole i o naszych nauczycielach – nie zapomnimy.

PRZEMEK

Pragniemy z całego serca
Podziękować naszym nauczycielom
za to, że biegamy coraz śmielej.
Po ścieżkach wiedzy, ku przyszłym celom.
Dziś, dziękujemy Wam, Nauczyciele.
 

KAMIL

Dziękujemy za naukę pisania i czytania.
I za "Kodeks zabraniania"
 

BARTEK

Za tabliczkę mnożenia
I za bujne marzenia
 

ASIA

Za wędrówki w nieznane,
I za bitwy wygrane,
 

KRZYSIEK

Za rozgrywki sportowe,
Za przyśpiewki ludowe
 

AREK

I za piątki i szóstki,
Za minusy i plusy,
Za cenzurki z paskami,
I za wiem, umiem, chcę,
I za "kim być"? "jakim być"?
Za naukę "jak żyć"?

WSZYSCY-Dziękujemy!

3