Możliwość szybkiego i automatycznego wysterowania falowników  jest możliwa dzięki sterownikom. Pozwalają one na kontrolowanie zjawisk i procesów mechanicznych w czasie rzeczywistym. Typowym układem stosowanym w praktyce jest układ rys.1

Rys.1

Sterownik programuje się przy pomocy komputera w jednym z kilku dostępnych języków programowania. Najpopularniejszym językiem jest Ladder zwany językiem drabinkowym. W graficzny sposób można napisać kod programu. Zostaje on skompilowany i przesłany do sterownika. W sterowniku zostaje on zapisany w pamięci i podczas wykonywania programu następuje odwołanie do pamięci. Sterownik steruje pracą falownika. Transmisja sygnału odbywa się w dwie strony tzn. sterownik komunikuje się z falownikiem a falownik komunikuje się ze sterownikiem. Ponadto sterownik nadzoruje procesy w falowniku i pracującej maszynie. Układy takie można dowolnie konfigurować. Sterowniki mogą współpracować ze sobą dzięki połączeniom w sieci.

Rys2.

Przy pomocy zespołu komputerów i odpowiedniej konfiguracji sieci połączonych sterowników można nadzorować procesy technologiczne zachodzące na całej taśmie. Dzięki możliwości „podglądu” procesów na taśmie produkcyjnej można obserwować występujące zjawiska. Pozwala to na wizualizację (czyli obrazowe pokazanie zachodzących zjawisk). Można to wykorzystać przy obserwacji szybkozmiennych zjawisk oraz przy pokazaniu procesów technologicznych.

Zastosowanie sterowników pozwala na dużą uniwersalność tzn. mogą one sterować duże toporne maszyny jak i małe maszyny wykorzystane np. jako człony ramion robotów przy produkcji układów scalonych.

              Sterowniki znajdują zastosowanie przy procesach szybkozmiennych tam gdzie przełączanie przy współudziale człowieka jest niemożliwe.