fizjologia 12.11.docx

(10 KB) Pobierz

KREW

Homeostaza - zespół mechanicznmów fizjologicznych, które zapewniają sprawne hamowamie krawienia po przerwaniu ciągłości ściany naczyń krwionośnych

Krzepnięcie jest przykładem mechanizmu obronnego, zapobiegający utracie krwi, istotą tego procesu jest przemiana białka - fibrynogenu w sieć przestrzenną skrzepu - fibryny, po wpływem trombiny.

Dla prawidłowego procesu krzepnięcia krwi niezbędna jest witamina K, która umozliwia syntezę protrombiny w wątrobie.

Etapy krzepnięcia krwi:

1.       Reakcje naczyniowe:

a.       Podrażnienie receptorów czuciowych - zwężenie naczynia, w ranie płytki kwi ulegają procesom przylegania - adhezji do kolagenu uszkodzonych komórek i tkanki naczynia i do siebie (agregacja płytek)

b.       Procesy te prowadzą do uwalniania z płytek tromboksanu, serotoniny, katecholamin i czynnika płytkowego 4 oraz jonów wapnia, a następnie enzymów lizosomalnych.

c.       W/w czynniki uwolnionendo środowiska działają lokalnie kurcząco na mięśniówkę naczynia

2.       Aktywacja kaskady krzepnięcia

a.       Wytworzenie aktywnego czynnika X

b.       Powstanie trombiny (aktywny czynnik X odrywa z protrombiny peptyd)

c.       Powstanie fibryny (enzym trombina rozkłada białko rozpuszczalne fibrynogen na fibrynopeptydy i monomery, które polimeryzują, tworząc sieć włóskien, będących szkiletem skrzepu).W STABILIZACJI SKRZEPU ISTOTNE SĄ JONY WAPNIA I CZYNNIK XIII

3.       Osoczowe czynniki krzepnięcia ( fibrynogen, protrombina, tromboplastynw tkankowa, jony wapnia, proakceleryna, akceleryna, prokonwertyna, globulina hemofilowa A i B, autoprotrombina etc.)

4.       Fibrynoliza - proces likwidacji skrzepów imtrwałe gojenie rany

a.       Proces rozkładu fibryny, fibrynogenu, czynników osoczowych i protrombiny

b.       zachodzi przy udziale plazminy (plazminogen jest aktywowany przez urokinazę - z nerek)

c.       Aktywatory fibrynolizy są licznie reprezentowame w macicy, płucach, tarczycy i gruczole krokowym

 

UKŁAD POKARMOWY

Trawienie w żołądku zwierząt monogastrycznych

 

5.       Transport pokarmu

a.       Jama ustna - pokarm rozdrobniony, nawilżony śliną i uformowany w kęs przechodzi w stronę cieśni gardła, jest przesuwany w kierunku korzenia języka i połykany. ośrodek połykania mieści się w rdzeniu przedłużonym.

b.       Przełyk - siłą mięśni i grawitacji pokarm jest wciśnięty do przełyku

c.       Żołądek

- motoryka żołądka : metoda rentgenoskopii - śledzenie zmian ciśnienia w żołądku, kierunku skurczu i napięcia ścian, podczas: skurczowej fali perystaltycznej, skurczowych ruchów cz. Odźwiernikowej, skurczowych ruchów całego żołądka

- regulacja aktywności ruchowej żołądka

6.       Nerwowa : układ współczulny - działanie hamujące, układ przywspółczulny - działanie pobudzające

7.       Humoralna :

a.       Czynniki pobudzające - gastryna (odźwiernik), motylina (jelito cienkie), insulina

b.       Czynniki hamujące - glukagon (trzustka), sekretyna (dwunastnica, przy spadku pH treści, bogatej w tłuszcz), GIP (żołądkowy peptyd hamujący)

- jest miejscem trawienia i czasowego magazynowania treści pokarmowej

- ( budowa żołądka)

- gruczoły żołądkowe

8.       Błona śluzowa żołądka jest przystosowana do wydzielania soku, posiada liczne gruczoły wydzielnicze.

9.       Gruczoły wpustowe - składają się z komórek głównych, wydzielają alkaliczny płyn zawierający pepsynogen i leukocyty

10.   Gruczoły denne i odźwiernikowe - występują tu:

i.        Komórki główne - wydzielają sok żołądkowy bogsty w enzymy

ii.      Komórki okładzinowe - produkują kwas solny

iii.    komórki śluzowe

Fazy wydzielnicze żołądlia i ich mechanizmy

Wydzielanie kwasu solnego i pepsyny przez gruczoły właściwe żołądka jest wypadkową współdziałania wielu czynników pobudzających i hamujących, zarówno o chrakterze nerwowym jak i hormonalnym.

11.   Wydzielanie żołądkowe dzieli się na dwa okresy:

i.        Międzytrawienny - podstawowy

ii.      Trawienny - pokarmowy (fazy: głowowa/psychiczna, żołądkowa i jelitowa)

Skład soku żołądkowego (np. Świni)

12.   Płyn wodnisty, bezbarwny (99,5% wody, 0,5% masy suchej)

13.   Składniki nieorganiczne : NaCl, KCl, fosforany

14.   Składniki organiczne : pH - 1,5 do 2,0 , pepsynogen i pepsyna, poduszczka (u osesków), lipazy (u osesków), kwas solny, amylaza ślinowa, mucyny

Rola śliny

- ułatwia połykanie pokarmu pokrytego mucyną

- spłukuje mechanicznie śluzówkę jamy ustnej

- pełni funkcję trawienną

-zawiera czynniki bakteriostatyczne (lizozym)

- udział w utrzymaniu izoosmii i izohydrii

- reguluje temperaturę ciała i gospodarkę wodną

- zawiera funkcjonalne białka

ENZYMY SOKU ŻOŁĄDKOWEGO

15.   Pepsyna

a.       Enzym proteolityczny

b.       Produkowany przez komórki główne w postaci pepsynogenu, aktywowany w środowisku kwaśnym HCl, optimum działania enzymu w warunkach pH 1-2,5

16.   Podpuszczka

a.       Enzym proteolityczny obecny u zwierząt karmionych mlekiem, wydzielany przez komórki główme gruczołów żołądka, działa ja wiązania peptydowe kazeiny

b.       Ścina mleko, powstaje skrzep oraz serwatka

c.       Skrzep kazeinowy pozostaje w żołądku dwa razy dłużej

d.       Wytrącone białko jest trawione przez : pepsynę, podpuszczkę i HCl

17.   Amylaza ślinowa

a.       Enzym o właściwościach amylilitycznych, rozkłada wiązania typu alfa-1,4 glikozydowe w skroni, którymi są połączone cząsteczki glukozy

b.       Enzym występuje w ślinie człowieka i niektórych zwierząt, oprócz psów, kotów i przeżuwaczy

18.   Lipaza ślinowa

a.       Enzym o właściwościach lipolitycznych, wydzielany przez gruczoły ślinowe podniebienne, działa najsilniej nw trójglicerydy tłuszczu mleka

b.       Rozkłada wiązania estrowe tłuszczów, powstaje glicerol i kwasy tłuszczowe

 

 

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin