T15-2. Technologia robót ziemnych.doc

   WYŻSZA SZKOŁA OFICERSKA WOJSK LĄDOWYCH

im. gen. Tadeusza KOŚCIUSZKI

OŚRODEK SZKOLENIA – CYKL TECHNICZNY

       ZATWIERDZAM

             /stanowisko/

   ………..………………

     /stopień imię i nazwisko/

data ………..………….

PLAN - KONSPEKT

do przeprowadzenia zajęć z przedmiotu: szkolenie specjalistyczne

z grupą kursu specjalistycznego

specjalność: Obsługa spycharki gąsienicowej szybkobieżnej.

TEMAT 10/2: TECHNOLOGIA ROBÓT ZIEMNYCH.

        OPRACOWAŁ

……...…………………

  /stopień imię nazwisko/

WROCŁAW

TEMAT 10/2: TECHNOLOGIA ROBÓT ZIEMNYCH.

CELE:     Nauczyć   – Zasad określania wydajności maszyn;

                                   - Obliczania  wydajności maszyn do prac ziemnych;

                 Zapoznać – Ze sposobami urabiania gruntów;

-  Z fazami pracy  maszyny;

-  Z czynnikami wpływajacymi na wydajność pracy maszyny;

                                  -  Z  cyklem pracy maszyny.

                 Doskonalić – Posiadany  zasób  wiadomości.

                 Kształtować – Przeświadczenie iż właściwa eksploatacja i zgodne z zasadami  wykorzystanie maszyn do prac ziemnych i ich właściwe obsługiwanie daje gwarancje  bezawaryjności sprzętu.

ZAGADNIENIA I CZAS:

- Rozpoczęcie zajęć                                                                                    10 min

1. Roboty przygotowawcze.
2. Wymiary wykopów na ukrycia dla ludzi i na sprzęt bojowy.
3. Wytyczanie wykopów w terenie.
4. Technologia wykonywania wykopów przestrzennych.
5. Sposoby pracy maszynami.
6. Rodzaje wykonywanych robót.
7. Współpraca maszyn jednego rodzaju w czasie wykonywania robót ziemnych.
8. Współpraca maszyn różnych rodzajów.
9. Przepisy bezpieczeństwa.

- Zakończenie zajęć                                                                                    10 min

FORMA: zajęcia teoretyczne

METODA: wykład

CZAS: 3 x 45 min

MIEJSCE: sala wykładowa

LITERATURA: „Eksploatacja” – opracowanie metodyczne

                             „Organizacja mechanizacji prac inżynieryjnych” B.Zielecki;

                             „Technologia robót i eksploatacja” M. Wójcicki

POMOCE SZKOLENIOWE:

Rzutnik, foliogramy, instrukcje

WSKAZÓWKI ORGANIZACYJNO – METODYCZNE:

W części organizacyjnej przyjąć meldunek od d-cy plutonu (dru­żyny). Sprawdzić stopień opanowania materiału zajęć poprzednich poprzez zadanie trzech pytań kontrolnych, przestrzegając zasady "najpierw pytanie, później wywołanie szkolonego do odpowiedzi". Podać temat i cel zajęć.

Zagadnienie 2 przeprowadzić metodą wykładu.Podać szkolonym kolej-nos6 czynności operatora po otrzymaniu zadania do wykonania uk­rycia na sprzęt, a przed przystąpieniem do tyczenia i trasowa­nia.

W zagadnieniu 5 podać szkolonym zasady obliczania wymiarów wyko­pów na ukrycia dla ludzi i sprzęt bojowy.

W zagadnieniu 4 omowić i pokazać wytyczanie i trasowanie wyko­pów w terenie.

W zagadnieniu 5 omówič i pokazać technologię wykonywania wykopów przestrzennych.

W zagadnieniu 8 i 11 omówić przepisy bezpieczeństwa przy wykony­waniu ukryć przez jedną maszynę oraz przy współpracy zespołu ma­szyn podczas wykonywania ukryć.

Zagadnienia  7, 8  realizować łącznie (wykorzystując foliogramy), gdzie zespół maszyn inżynieryjnych wykonuje ukrycia dla ludzi i na sprzęt bojowy. W zależności od szkolonej specjalności prowadzący zajęcia uwzględnia w organizacji zajęć (szko­lenia) maszynę inżynieryjną szkolonej specjalności.

W podsumowaniu zajęć odpowiedzieć na pytania szkolonych, doty­czące zajęć. Skontrolować stopień przyswojenia materiału przez zadanie 2-3 pytań sprawdzających. Podać zadania na naukę własną oraz temat zajęć następnych.

PRZEBIEG ZAJĘCIA:

CZĘŚĆ WSTĘPNA - 10 min

1.Czynności organizacyjne:

-          przyjęcie meldunku;

-          sprawdzanie obecności i doprowadzenie d regulaminowego wyglądu;

-          sprawdzenie stopnia przygotowania słuchaczy do zajęć.

2.Pytania kontrolne:

a)      Wymienić czynniki wpływające na wydajność maszyny.

b)     Podać wydajność maszyn (w swojej specjalności).

c)      Dokonać podziału sposobu urabiania gruntu.

3.Podać temat i cel zajęć.

Wprowadzenie.

Roboty ziemne w pracach inżynieryjnych odrywają znaczną rolę, a w niektórych dziedzinach tych prac, jak budowa dróg, kolei a zwłaszcza polowych umocnień fortyfikacyjnych – rolę zasadniczą ze względu na doskonałość środków rażenia bezpośredniego i pośredniego na współczesnym polu walki. Duży udział robót ziemnych występuje również przy budowie obiektów typu koszarowego i przemysłowego, gdzie udział przemieszczanego gruntu w stosunku do wszystkich innych zużytych materiałów wynosi około 50%.

Na dzisiejszych zajęciach omówimy i pokażemy sposoby wykonywania ukryć na sprzęt bojowy i dla ludzi oraz technologię wykonywania wykopów przestrzennych.

CZĘŚĆ GŁÓWNA – 120 min

ZAGADNIENIE 1. Roboty przygotowawcze

Współczesne pole walki nakłada na dowódców wszystkich szczebli obowiązek natychmiastowego zabezpieczenia sprzętu i ludzi w przypadku zajęcia rejonu lub postoju.

Jedną z najskuteczniejszych metod zabezpieczenia jest wykonywanie ukryć na sprzęt bojowy
i dla ludzi.

Operatorzy maszyn inżynieryjnych po otrzymaniu zadania do wykonania wykonują następujące czynności:

a)      oceniają położenie, pozycje przeciwnika;

b)     oceniają teren ze względów taktyczno-bojowych- jego przydatności na ukrycie, stanowisko bojowe, pole ostrzału, podejście, dojazdy, dowóz środków bojowych, materiałów pędnych
i smarów, skryte podejście i odejście;

c)      oceniają teren pod względem inżynieryjnym, czy w miejscu wykonywania robót nie znajdują się niewybuchy, niewypały, materiały wybuchowe;

d)     oceniają teren ze względu na możliwości eksploatacyjne maszyny inżynieryjnej biorąc pod uwagę kategorię gruntu, jego urabialność, przejezdność sprzętu w terenie;

e)      przygotowują maszynę do pracy oraz niezbędne materiały potrzebne do trasowania.

ZAGADNIENIE 2. Wymiary wykopów na ukrycia dla ludzi i na sprzęt bojowy.

Przy wykonywaniu ukryć na sprzęt bojowy należy zabezpieczyć skarpy ukryć przed osypywaniem się gruntu pod wpływem wstrząsów i fali uderzeniowej, nadając im odpowiednie pochylenie, które wynosi:

-          w  gruntach piaszczystych i piaszczysto-gliniastych od 1:1 do 3:2;

-          w gruntach piaszczysto-gliniastych i gliniastych od 3:2 do 3:1

-          w zwartych gruntach gliniastych od 3:1 do 5:1.

Wykonywanie wykopów o ścianach pionowych dopuszcza się wówczas gdy nie występują wody gruntowe i jeśli teren przy krawędzi wykopu nie jest obciążony w pasie szerokości równej co najmniej głębokości wykopu. Ponadto ściany pionowe dopuszcza się :

-          w gruntach skalnych spękanych i rumoszach skalnych zwietrzelinowych –

do głębokości 1 m.

-          mało spoistych jak: piaski gliniaste, pyły i lessy do głębokości 1,25 m.;

-          w gruntach spoistych, takich jak gliny i iły – do głębokości 1,5 m.

Wykopy o głębokości większej można stosować bez zabezpieczeń (podparcia i rozpoznania) tylko w przypadku gdy ściany mają bezpieczne nachylenie.

Bezpieczne nachylenia skarp wykopów wykonywanych w gospodarce narodowej:

Wymiary wyjazdów określa się w następujący sposób:

a)      szerokość:

-          szerokość pojazdów gąsienicowych plus 1,0m.;

-          szerokość pojazdów kołowych plus 0,5m.;

b)     pochylenie:

-          dla pojazdów gąsienicowych do 25º;

-          dla pojazdów kołowych 10º - 15º;

c)      długość ukryć dla techniki bojowej i pojazdów:

–        długość pojazdu minus 0,5 m. dla pojazdów gąsienicowych;

–        długość pojazdu dla pojazdów gąsienicowych;

d)     głębokość ukrycia powinna być większa od wysokości ukrywanego sprzętu, głębokość okopu taka, aby lufa (działo) znajdowało się 20-30 cm nad przedpiersiem.

Przedpiersia dla wykopów o dużej głębokości mogą mieć wysokość do 50 cm, normalnych

20-30 cm.

Ukrycia dla załogi, obsługi można budować w bocznej ścianie okopu właściwego z zejściem schodowym na odpowiednią głębokość lub na dnie okopu właściwego w gruntach o zmiennej spoistości.

Ukrycie składa się z następujących zasadniczych elementów:

-...