WYŻSZA SZKOŁA OFICERSKA WOJSK LĄDOWYCH

im. gen. Tadeusza KOŚCIUSZKI

OŚRODEK SZKOLENIA – CYKL TECHNICZNY

       ZATWIERDZAM

             /stanowisko/

   ………..………………

     /stopień imię i nazwisko/

data ………..………….

PLAN - KONSPEKT

do przeprowadzenia zajęć z przedmiotu: szkolenie specjalistyczne

z grupą kursu specjalistycznego

specjalność: Obsługa spycharki gąsienicowej szybkobieżnej.

TEMAT 14: Bhp i udzielanie pierwszej pomocy

        OPRACOWAŁ

……...…………………

  /stopień imię nazwisko/

WROCŁAW

TEMAT: 14/2: Bhp i udzielanie pierwszej pomocy

                            Pierwsza pomoc w nagłych wypadkach

CEL:

-          nauczyć  postępowania w razie zaistnienia nagłych wypadków zagrożenia życia

-          zapoznać ze sposobami udzielania pierwszej pomocy w nagłych wypadkach

-          doskonalić wykonywanie czynności podczas udzielania pierwszej pomocy

ZAGADNIENIA I CZAS:

- Rozpoczęcie zajęć                                                        10 min

1.      Postępowanie w przypadku nagłego wypadku: usuwanie
poszkodowanego z miejsca wypadku, usuwanie czynników szkodliwych, oględziny ofiary wypadku i udzielenie pierwszej pomocy.

2.      Działanie prądu na organizm człowieka.

3.      Udzielanie pierwszej pomocy osobom porażonym prądem elektrycznym.

- Zakończenie zajęć                                                        10 min

FORMA: zajęcia teoretyczne/pokaz

METODA: wykład/pokaz

CZAS: 2 x 45 min

MIEJSCE: sala wykładowa

LITERATURA:

POMOCE SZKOLENIOWE:

Rzutnik, foliogramy

WSKAZÓWKI ORGANIZACYJNO-METODYCZNE:

Zajęcia z zakresu udzielania pierwszej pomocy w nagłych wypadkach podczas eksploatacji sprzętu technicznego powinny odbywać się wraz z konsultacją fachowa lekarza, ratownika medycznego lub też sanitariusza. W tym celu przed zajęciami należy złożyć zapotrzebowanie w zakresie uczestnictwa w/w osób.

PRZEBIEG ZAJĘCIA:

Część wstępna    10 min                   

- przyjęcie meldunku;

- podanie tematu i celu zajęć;

- podanie zagadnień i literatury;

- sprawdzenie stopnia przygotowania słuchaczy do zajęć. 

Część główna          75 min              

Zagadnienie 1:  Postępowanie w przypadku nagłego wypadku: usuwanie
poszkodowanego z miejsca wypadku, usuwanie czynników szkodliwych, oględziny ofiary wypadku i udzielenie pierwszej pomocy.

Poradnik udzielania pierwszej pomocy

Kto  zauważy  osobę  lub  osoby  znajdujące  się w  stanie  nagłego zagrożenia życia lub zdrowia, obowiązany jest w miarę możliwości:

1.      do niezwłocznego udzielenia pierwszej pomocy,

2.      do niezwłocznego zawiadomienia centrum powiadamiania ratunkowego.

Tyle mówi art. 5 Ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym, która  weszła w życie w 2004 roku.

Artykuł ten niejako na każdego z nas nakłada obowiązek niesienia pomocy wszystkim osobom, które tej pomocy w danej chwili potrzebują. Reguluje to art. 162 Kodeksu Karnego, oraz w niektórych przypadkach także art. 93 Kodeksu Wykroczeń. Dlatego byłoby dobrze, abyśmy żyli w zgodzie z prawem i gdyby każdy z nas znał podstawy udzielania pierwszej pomocy, aby umieć zachować się w różnych przypadkach, które spotykamy w swoim życiu.

Oto garść porad, które nam w tym pomogą:

Jeśli masz do czynienia z ofiarą tragicznego wypadku, zawsze stosuj się do poniższych zasad

Najpierw  sprawdź  czy  bezpiecznie  możesz  udzielić  pomocy.   Ostrożnie  zbadaj   ofiarę.

Sprawdź podstawowe funkcje życiowe takie jak tętno i oddech, i ewentualnie czy nie

występuj ą cechy wstrząsu.

Czy ranny oddycha? Jeśli nie, zastosuj sztuczne oddychanie.

Czy ma tętno? Jeśli nie ma, serce nie pracuje. Zastosuj reanimację.

Czy ma krwotok? Jeśli jest, staraj się go zatamować.

Jeśli   przestało   pracować   serce,   poszkodowany   nie   oddycha  trzeba  podjąć   czynności  reanimacyjne i wezwać pogotowie. Tak samo należy postąpić, kiedy mamy do czynienia   z   poważnym   krwotokiem lub poważnym urazem głowy. Jeśli jesteś sam, chwilę czasu na wezwanie pogotowia będziesz miał po wykonaniu pierwszych 4 serii reanimacji.

W niektórych przypadkach można bezpiecznie zmieniać położenie ciała rannego. Gdy jednak ofiara ma poważne obrażenia szyi lub pleców, nie wolno jej ruszać - chyba że ratujemy ją przed pożarem, wybuchem itp. Sprawdź, czy ofiara nie ma uszkodzonego kręgosłupa.

U ofiar wypadków samochodowych zawsze musisz podejrzewać uszkodzenie kręgosłupa.

Dopilnuj, by ranny leżał i był spokojny. Jeśli wymiotował - a masz pewność, że nie uszkodził  kręgosłupa - ułóż go na boku w pozycji bocznej ustalonej, by się nie udusił. Okryj go kocami lub płaszczami, by nie tracił ciepła.

Jeśli to konieczne, rozetnij ubranie. Nie zdzieraj ubrania z   poparzonych miejsc, chyba że

wciąż się tli.

Uspokój ofiarę i sam zachowaj spokój. To pozwoli rannemu opanować strach, dzięki czemu nie wpadnie w panikę.

Nie podawaj płynów osobie nieprzytomnej lub półprzytomnej, jak też osobie skarżącej się na ból brzucha ( obrażenia narządów wewnętrznych ).

Nie próbuj jej cucić, poklepując bądź potrząsając nią, ponieważ osoba taka po dojściu do

siebie w pierwszym odruchu może spróbować ci oddać.

Wśród rzeczy ofiary poszukaj  informacji o szczególnych jej  problemach zdrowotnych -

alergiach lub chorobach wymagających specjalnego postępowania -ewentualnie bransoletki lub wisiorka, które by o tym informowały.

Naucz się udzielania pierwszej pomocy, czyli techniki ratowania.

Sztuczne oddychanie

              1.  O ile nie podejrzewasz złamania kręgosłupa, połóż rannego na plecach. Ułóż prosto  głowę ofiary. Połóż jedną dłoń na jej czole, odchylając głowę do tyłu. Palce drugiej ręki włóż  pod brodę tak, by wysunąć ją do przodu. W tej pozycji język nie zatka dróg oddechowych.
Jedną rękę trzymając na czole ofiary, a drugą pod jej brodą, odchyl jej głowę nieznacznie do tyłu.   Nasłuchuj oddechu, obserwuj klatkę piersiową, sprawdzaj, czy czuć wydychane przez ofiarę powietrze.

               2   Otwarcie dróg oddechowych może sprawić, że ranny zacznie oddychać. Obserwuj klatkę   piersiową, czy się unosi i opada. Posłuchaj, czy pojawił się oddech. Jeśli ranny nie oddycha,  natychmiast przejdź do kolejnego etapu.

               3    Uciśnij skrzydełka nosa rannego. Posłuż się w tym celu  kciukiem i palcem wskazującym   dłoni,   którą trzymasz  na jego  czole.   Utrzymuj   cały   czas  głowę  poszkodowanego  w przechylonej      pozycji.   Połóż  usta   na  ustach   rannego   i   wykonaj   dwa  wolne,   pełne wdmuchnięcia, między jednym a drugim nabierając powietrza. Kiedy powietrze dociera do płuc ratowanego, jego klatka piersiowa powinna się unosić, a następnie opadać. Jeśli tak się nie dzieje, spróbuj zmienić ułożenie głowy rannego i dmuchnij jeszcze raz. Jeśli nadal  powietrze nie dociera do płuc, istnieje podejrzenie, że drogi oddechowe są zablokowane.

Zobacz wskazówki dotyczące udławienia. Uciśnij skrzydełka nosa ofiary i wdmuchuj powietrze w jej otwarte usta.

              4    Jeśli powietrze dociera do płuc rannego, szybko przejdź do kolejnego etapu. Sprawdź   przez 10 sekund, czy   czuć tętno   w tętnicy szyjnej. Jeśli go nie ma, musisz zastosować  reanimację. Jeśli jest, ale nie ma oddechu,   rozpocznij równomierne oddychanie usta-usta  (spójrz na poniższą tabelę).

Jak sprawdzać tętno?

W tętnicy szyjnej znajdź jabłko Adama (zgrubienie na krtani) i przesuń czubki palców w znajdujące się obok niego zagłębienie. Leciutko naciśnij. Pulsowanie krwi powinno być wyczuwalne pod palcem.

                5.   Wdmuchuj powietrze tak jak omówiono to w punkcie 3. Powtarzaj tę czynność co 5   sekund, póki ofiara zacznie sama oddychać. Gdy ofiara odzyska przytomność, nie pozwalaj  jej wstać, dopóki nie nadjedzie lekarz.

             Otwierając drogi oddechowe dziecka, pamiętaj, by za bardzo nie przechylać mu główki. Tylko trochę unieś podbródek dziecka, posługując się jednym lub dwoma palcami. Drugą dłoń trzymaj na czole, utrzymując główkę we właściwej pozycji. Obejmij ustami usta lub nos-usta dziecka. Delikatnie zrób dwa lekkie wdmuchnięcia, by wypełnić dziecku płuca. Zbadaj tętno (u niemowląt po wewnętrznej stronie ramienia, pomiędzy barkiem a łokciem). Jeśli jest tętno, wykonuj jedno delikatne wdmuchnięcie co 2 sekundy w przypadku niemowlęcia, co 3 w przypadku większego dziecka.

Uwaga! Jeśli podejrzewasz, że ranny ma uszkodzony kręgosłup, (nie może swobodnie poruszać palcami rąk ani nóg lub czuje drętwienie dłoni albo stóp) w żadnym wypadku nie może poruszać szyją. W takiej sytuacji spróbuj zastosować oddychanie metodą usta - usta lub usta-nos.

Tab. 1. Postępowanie w przypadku braku jakieś funkcji życiowej.