RACHUNKOWOŚĆ FINANSOWA - wykłady all.docx

(96 KB) Pobierz

RACHUNKOWOŚĆ FINANSOWA

dr Cezary Kozłowski

 

Egzamin

Test – zal. min. 60%

Kolokwium - księgowanie, zadania

 

Lelusz 2003 Zbiór zadań z rachunkowości finansowej UWM
Matuszewicz 2009 Rachunkowość od podstaw Finanse-Servis
Szczypa 2011 Rachunkowość finansowa Cedetu
Turyna 2008 Rachunkowość finansowa CH Beck
Cebrowska 2009 Rachunkowość finansowa i podatkowa

 

 

07.10.2014

 

PODSTAWY RACHUNKOWOŚCI

Rachunkowość – wprowadzenie:

Działalność gospodarcza przyniesie zamierzony efekt, gdy będzie się opierać na dokładnej orientacji o:

·         Stanie i ruchu zasobów zaangażowanych w działalność jednostki,

·         Przebieg procesów gospodarczych,

·         Osiąganych wynikach ekonomicznych.

Umożliwia to dobrze zorganizowany i sprawnie działający system ewidencji gospodarczej.

Podstawowym systemem mikroekonomicznej ewidencji gospodarczej jest rachunkowość.

 

DEFINICJE I CELE:             

·         Rachunkowość jest sformalizowanym systemem gromadzenia i przetwarzania danych o zdarzeniach jakie miały miejsce w jednostce gospodarczej w celu dostarczenia informacji ekonomiczni-finansowych.

·         Rachunkowość stanowi logiczny, zwarty system, który rozpoczyna się od pomiaru , udokumentowania i księgowego ujęcia operacji gospodarczych, a kończy się sporządzeniem i zatwierdzeniem sprawozdań finansowych.

·         Celem rachunkowości jest opracowanie informacji związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą – z funkcjonowaniem jednostki.

·          

PRZEDMIOT I PODMIOT RACHUNKOWOŚCI:

·         Przedmiotem rachunkowości są wszystkie transakcje gospodarcze wyrażone w mierniku pieniężnym, które powodują zmiany w sytuacji finansowo-majątkowej danego podmiotu gospodarującego.

·         Podmiotem rachunkowości są jednostki gospodarcze funkcjonujące na rynku. Rachunkowość ma charakter podmiotowy, tzn. że wszystkie transakcje gospodarcze (zmiany w sytuacji finansowo-majątkowej) rozpatrywane są z punktu widzenia jednego, konkretnego podmiotu.

 

PODSYSTEMY RACHUNKOWOŚĆI:




SYSTEM INFORMACYJNY RACHUNKOWOŚCI:

 

OBSZARY RACHUNKOWOŚCI FINANSOWEJ:

·         Ewidencja i wycena:

-        Księgi rachunkowe,

-        Konta księgowe,

-        Zasady wyceny.

·         Kalkulacja kosztów:

-        Rozliczanie kosztów na produkty i usługi.

·         Sprawozdawczość finansowa:

-        Bilans,

-        Rachunek zysków i strat,

-        Rachunek przepływów pieniężnych.

 

CECHY RACHUNKOWOŚCI FINANSOWEJ:

·         Informacje prezentowane są głównie na zewnątrz jednostki,

·         Informacje opracowywane są wg ściśle regulowanych prawnie zasad dokumentacji, wyceny, ewidencji, sporządzania sprawozdań finansowych,

·         Opracowane informacje cechuje dokładność, wiarygodność oraz sprawdzalność,

·         Dostarczone informacje dotyczą przeszłości,

·         Serwisy informacyjne zawiązane są ściśle z określonymi miesiącami, kwartałami, a zwłaszcza z rokiem obrotowym,

·         Informacje dotyczą głównie wielkości finansowych (pieniężnych).

 

WYMAGANIA STAWIANE RACHUNKOWOŚCI:

·         Fakt, iż z informacji dostarczonych przez sprawozdania finansowe korzystają użytkownicy zewnętrzni ma istotny wpływ na wymagania stawiane rachunkowości,

·         Rachunkowość musi odpowiadać jakościowym standardom w zakresie:

-        Wiarygodności,

-        Rzetelności,

-        Prawidłowości,

-        Sprawdzalności.

·         Standardy rachunkowości zostały określone w ustawie z dn. 29.09.1994 r. o rachunkowości – na jej bazie stworzono fundament gospodarczego porządku prawnego.

 

REGULACJE PRAWNE RACHUNKOWOŚCI:

·         Ustawa z dn. 29.09.1994 r. o rachunkowości,

·         MSR (Międzynarodowe Standardy Rachunkowości),

·         MSSF (Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej),

·         Krajowe Standardy Rachunkowości (KSR),

·         Rozporządzenia Ministra Finansów,

·         Dyrektywy Unii Europejskiej,

·         Ustawy podatkowe – nie są źródłem prawa rachunkowego.

 

ISTOTNOŚĆ STANDARDÓW JAKOŚCIOWYCH RACHUNKOWOŚCI:

Rachunkowość-standardy jakościowe:

- właściciele podejmują decyzje dotyczące rozwoju firmy,

- inwestorzy oceniają ryzyko związane z lokowaniem kapitału,

- kredytodawcy oceniają zdolność płatniczą firmy,

- rząd decyduje o polityce gospodarczej (polityce podatkowej).

 

21.10.2014

 

PODMIOTY RACHUNKOWOŚCI: (PEŁNA RACHUNKOWOŚĆ)

§         Spółki kapitałowe (spółki z o.o.)

§         Osoby prawne (z wyjątkiem Skarbu Państwa i NBP) – spółdzielnie, przedsiębiorstwa państwowe, kościoły (również jednostki organizacyjne – diecezje, parafie, organizacje kościelne), szkoły wyższe, fundacje, stowarzyszenia, partie polityczne, związki zawodowe.

§         Osoby fizyczne, spółki cywilne, spółki jawne, spółki partnerskie oraz spółdzielnie socjalne- przychody netto ze sprzedaży za poprzedni rok obrotowy wynosiły, co najmniej 1 200 000 euro.

§         Banki, fundusze inwestycyjne, zakłady ubezpieczeniowe, spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, fundusze emerytalne.

§         Gminy, powiaty, województwa, a także jednostki budżetowe i samorządowe zakłady budżetowe.

§         Podmioty zagraniczne- w odniesieniu do działalności prowadzonej na terenie Polski.

 

POLITYKA RACHUNKOWOŚCI:

Każda jednostka zobowiązana do prowadzenia ksiąg rachunkowych powinna posiadać dokumentację opisującą w języku polskim przyjęte przez nią zasady rachunkowości, a w szczególności:

1)      Określenie roku obrotowego i wchodzących w jego skład okresów sprawozdawczych (rok obrotowy nie musi być rokiem kalendarzowym).

2)      Metody wyceny aktywów i pasywów oraz ustalania wyniku finansowego.

3)      Sposób prowadzenia ksiąg rachunkowych.

4)      System służący ochronie danych i ich zbiorów.

 

POLITYKA RACHUNKOWOŚCI- ZAKŁADOWY PLAN KONT (ZPK).

§         Istotnym elementem polityki rachunkowości jest zakładowy plan kont (ZPK).

§         ZPK stanowi element porządkujący ewidencję księgową.

§         Od jego konstrukcji zależy jakość i zakres uzyskiwanych informacji uwzględniających potrzeby odbiorców zewnętrznych i wewnętrznych.

§         ZPK musi spełniać formalne wymogi ustalone w ustawie o rachunkowości.

 

WYBRANE ELEMENTY ZPK:

§         Wykaz kont księgi głównej.

§         Przyjęte zasady klasyfikacji zdarzeń.

§         Zasady prowadzenia ksiąg pomocniczych i ich powiązania z kontami księgi głównej.

§         Określenie dowodów stanowiących podstawę zapisów księgowych.

§         Sprecyzowane zasady amortyzacji.

§         Zasady ewidencji i rozliczanie kosztów.

§         Zasady wyceny poszczególnych aktywów i pasywów.

 

POLITYKA RACHUNKOWOŚCI - ODPOWIEDZIALNOŚĆ

§         Dokumentację ustala kierownik jednostki, który potwierdza na piśmie przyjęcie zasad rachunkowości, zapewniających w warunkach danej jednostki rzetelne, bezbłędne, sprawdzalne i bieżące prowadzenie ksiąg rachunkowych.

§         Kierownik jednostki ponosi odpowiedzialność za wykonywanie obowiązków w zakresie rachunkowości określonych ustawą w tym z tytułu nadzoru.

§         Przyjęcie odpowiedzialności przez inną osobę powinno być stwierdzone w formie pisemnej.

 


KSIĘGI RACHUNKOWE:

Księgi rachunkowe- obejmują zbiory zapisów księgowych, obrotów (sum zapisów) i sald, które tworzą:

1.       Dziennik- zawiera chronologiczne ujęcie operacji gospodarczych (dowody księgowe), jakie wystąpiły w danym okresie sprawozdawczym.

2.       Księga główna- konta księgi głównej zawierają zapisy o operacjach gospodarczych w ujęciu syntetycznym.

3.       Księgi pomocnicze- zawierają zapisy będące uszczegółowieniem zapisów kont księgi głównej.

4.       Zestawienia: obrotów i sald kont księgi głównej oraz sald kont ksiąg pomocniczych.

5.       Inwentarz- wykaz składników aktywów i pasywów potwierdzony inwentaryzacją.

 

ZAPIS KSIĘGOWY

§         Zapisy w księgach rachunkowych dokonywane są w sposób trwały, bez pozostawiania miejsc pozwalających na późniejsze dopiski lub zmiany.

§         Zapis księgowy powinien zawierać, co najmniej:

1.       datę dokonania operacji gospodarczej,

2.       określenie rodzaju i numeru identyfikacyjnego dowodu księgowego stanowiącego podstawę zapisu,

3.       zrozumiały tekst, skrót lub kod opisu operacji,

4.       kwotę i datę zapisu,

5.       oznaczenie kont, których dotyczy (dekretacja).

 

FUNKCJE RACHUNKOWOŚCI

§         Informacyjna – podstawowa

§         Kontrolna – ochrona majątku oraz ocena rzeczywistej sytuacji gospodarczej

§         Sprawozdawcza – sporządzanie zestawień i sprawozdań dla potrzeb różnych odbiorców

§         Analityczna – analiza i interpretacja rachunkowa

§         Dowodowa – wykorzystywanie wiarygodnych urządzeń i dowodów księgowych w postępowaniu sądowym i podatkowym

 

ZASADY RACHUNKOWOŚCI

Zasady rachunkowości to głównie normy postępowania w rachunkowości, zapewniające spełnienie przez nią we właściwy sposób funkcji informacyjnej i kontrolnej. Zostały one zawarte w ustawie o rachunkowości z dnia 29.09.1994 roku. Są to m.in.:

§         Zasada wiernego i rzetelnego obrazu (zasada wiarygodności)

§         Zasada memoriałowa

§         Zasada współmierności przychodów i związanych z nimi kosztów

§         Zasada ostrożności

§         Zasada zakazu kompensat

§         Zasada istotności

§         Zasada ciągłości formalnej i materialnej

§         Zasada kontynuacji działania

§         Zasada dokumentacji zapisów księgowych

§         Zasada wewnętrznej zgodności ksiąg rachunkowych

§         Zasada kompletności i chronologii zapisów

§         Zasada aktualizacji stanu aktywów i pasywów za pomocą inwentaryzacji
 

Zasada wiernego i rzetelnego obrazu (zasada wiarygodności)

-        jest uznawana za naczelną zasadę rachunkowości,

-        rachunkowość (w tym sprawozdawczość finansowa) powinna wiernie, zgodnie z prawdą odzwierciedlać sytuację finansową, majątkową i dokonania jednostki gospodarczej,

-        zasada ta znajduje wyraz w art. 4 ust. 1 ustawy o rachunkowości „Jednostki obowiązane są stosować określone ustawą zasady rachunkowości, rzetelnie i jasno przedstawiając sytuację majątkową i finansową oraz wynik finansowy”.

 

Zasada memoriałowa

-        W księgach rachunkowych jednostki należy ująć wszystkie osiągnięte, przypadające na jej rzecz przychody i obciążające ją koszty związane z tymi przychodami, dotyczące danego roku obrotowego, niezależnie od terminu ich zapłaty,

-        Wg tej zasady przychody uważa się za osiągnięte, a koszty za poniesione w momencie ich wystąpienia, a nie w momencie wpływu lub wydatku pieniężnego

Przykłady.

          Należne pracownikom wynagrodzenia za grudzień danego roku, mimo iż mają być wypłacone w styczniu kolejnego roku, podlegają zarachowaniu do kosztów tego roku i miesiąca, którego dotyczą (w tym przypadku grudnia)

          Wykonane na rzecz jednostki usługi obce w grudniu, zafakturowane na początku stycznia roku następnego, mają być zaliczone także do kosztów roku obrotowego, którego dotyczą. Jeśli zgodnie z umową nabywca odebrał sprzedany dla niego towar w końcowych dniach grudnia, zapłacił za niego w styczniu roku następnego, to operację tę należy zaliczyć do przychodów ze sprzedaży w grudniu roku bieżącego, a nie w styczniu roku następnego

 

5.11.2014

 

Zasada memoriałowa, a zasada kasowa

W styczniu firma kupiła za gotówkę towary za 70 000z, które sprzedała za 110 000zł (zapłata ma nastąpić w lutym)

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin