Historia koloru w różnych epokach.doc

(3538 KB) Pobierz
ZNACZENIE KOLORU

ZNACZENIE KOLORU

(SYMBOLIKA I EKSPRESJA)

NA PRZYKŁADACH MALARSTWA Z RÓŻNYCH EPOK

 

 

Znaczenie koloru w malarstwie jest ogromne (jako główny środek wyrazu plastycznego). Kolor w malarstwie może mieć wyraz:

·         Symboliczny

·         Ekspresyjny

·         Buduje ‘klimat’ obrazu

Kolor w zależności od epoki jest różnie pojmowany, przez wieki jego funkcja wciąż ulegała przekształceniom.

 

PREHISTORIA

 

Kolor uzależniony od barwników mineralnych.

 

STAROŻYTNOŚĆ

 

·         Polichromia (Egipt i Grecja) czerwienie, błękity, zielenie

polichromia z Pałacu Knossos

na Krecie

 

 

Fragment bramy świątyni

Bogini Isztar (mozaika)

‘Gęś’ Egipt

(polichromia)

 

·         Pompeje (polichromia, fresk)

 

·         Kolor identyfikowany z samą powierzchnią przedmiotu

·         Barwa była właściwością ciała ściśle z nią związaną (mimetyzm – odtwarzanie rzeczywistości)

·         Malarstwo wazowe – dekoracyjność

 


ŚREDNIOWIECZE

 

·         Bizantyjskie mozaiki (San Vitale w Rawennie)

   (błękit, złoto, czerwień)

           

 

·         Bardzo obficie używa się złota w malarstwie

·         Złoto – kolor ‘chwytający’ i odbijający światło

·         Złoto jako światło metafizyczne i realne

·         Symboliczne znaczenie koloru:

         - niebieski – Maryja

         - żółty płaszcz – Judasz (symbol zdrady)

         - złocenie tła – Niebo

         - czerwony płaszcz – Chrystus jak symbol zwycięstwa  nad męczeństwem

·         Kolor w sztuce jest przede wszystkim wyrażający a nie przedstawiający

·         Silne kontrasty jako element dekoracyjny

·         Fouquet Jean ‘Madonna z Dzieciątkiem’ (późny gotyk francuski) kontast nienaturalnie czerwonych aniołów z kolorem sukni i ciała

Fouquet Jean ‘Madonna z Dzieciątkiem’

 

RENESANS

 

·         Kolor utożsamiany z pięknem natury

·         Oddaje rzeczywistość

·         Związany z perspektywą i światłocieniem

·         Estetyka renesansowa nastawiona jest na racjonalną rekonstrukcję rzeczywistości wizualnej

·         Malarstwo weneckie – duże osiągnięcia i wrażliwość na kolor

Tycjan ‘Wenus z Urbino’

 

Giorgione ‘Burza’

 

BAROK

 

·         Nastawiony na emocje

·         barok to epoka koloni i emocji’

·         Traktowanie światła, cienia i koloru jako nierozłącznych wartości optycznych

·         Tenebryzm

·         Rubens – nastawienie na żywiołowy kolor

·         Rokoko rozjaśnia paletę barw, tonacja ‘lekka’, pastelowa, oddaje klimat frywolności, popularne pastele

 

Fragonard

‘Huśtawka’

 

 

 

‘Dziewczyna

igrająca z pieskiem’

                                                              

 

·         Atmosfera melancholii, tematyka z zakresu teatru, komedii

 

Watteau ‘Pierrot’

 


KLASYCYZM

 

·         Programowo stawiają kolor niżej od linii, która jest głównym elementem konstrukcyjnym. To linia porządkuje kompozycję i zamyka plamę barwną

 

Jacques Louis David ‘Przysięga Horacjuszy’

 

ROMANTYZM

 

·         Ekspresja, wyrażanie uczuć, impasty, faktura

·         Poprzez kolor i kompozycję ma wzruszyć i wywołać wrażenie

·         Kolor to ulotność, impresyjność zjawisko świetlno – barwnych

 

     

                            Turner                                          Gericault                                          Delacroix

               ‘Prędkość, para, deszcz’                     Tratwa Meduzy’                  ‘Wolność wiodąca lud na barykady’

 

IMPRESJONIZM

 

·         Kolor i światło

·         Utrwalenie przelotnego, chwilowego wrażenia światła i barwy w ich wzajemnej współzależności

·         Odrzucenie czerni, kolory tęczy, błękitami ukazuje się cień, dywizjonizm, odrzuca się mieszanie barw

 

Claude Monet

‘Katedra w Rouen’

 

 

 

 

        

 

                         ‘Japoński mostek’

                                                             


POSTIMPRESJONIZM

 

·         Van Gogh – ekspresyjne i emocjonalne znaczenie koloru; mocne kontrasty, gdzie kolor jest wyrazem uczuć

·          

                  

                   Van Gogh: Kruki nad łanem zboża’                             oraz ‘Żółte krzesło’

 

 

·         Gauguin przeciera szlaki dla fowistów

           

                  ‘Czerwony pies’                             ‘Walka Jakuba z aniołem’                 ‘Żółty Chrystus’

 

·         Cezanne

 

        Cezanne ‘Martwa natura z cebulami’

 


NEOIMPRESJONIZM

 

·         Pointylizm, rozbicie koloru na małe plamki

·         Budowanie obrazu w sposób ‘matematyczny’

 

                              

Georges Seurat: ‘Pudrująca się kobieta’ oraz Modelka stojąca przodem’

 

 

FOWIZM

 

·         Abstrakcyjny, dowolny kolor

·         Afirmacja życia

·         Andre Derain

 

                     

‘Most Westminsterski’                               ‘Most Londyński’

 

·         Henry Matisse – brak światłocienia, perspektywa tylko malarska (ciepłe kolory na pierwszym planie, zimne na dalszych)

 

                              

‘Harmonia w czerwieni’                        ‘Portret pani Matisse z zieloną smugą’

 


EKSPRESJONIZM

 

·         Kolor zgaszony, świadomie zbrudzony, turpistyczna wizja życia, pesymizm

·         Tematyka ‘półświatka’, prostytucji

·         Istotna czerń

 

 

                 

Emil Nolde: ‘Ostatnia wieczerza’ i  ‘Ukrzyżowanie’

 

                    

Oscar Kokoschka: ‘Pieta’     i ‘Narzeczona wiatru’

 

KUBIZM

 

·         Kolor jest monochromatyczny, negacja koloru.

 

ABSTRAKCJONIZM

 

·         Mondrian – 3 podstawowe kolory w teorii neoplastycznej (żółty, czerwony, niebieski)

                       

 

‘Brodway Boogie – Woogie’ i ‘Romboidalny obraz w czerwieni, żółci i błękicie’

 


KAPIŚCI (KOLORYŚCI)

 

·         Nacisk na kolor

·         Martwe natury, portrety, pejzaże

·         Źródła twórczości:

      - impresjonizm

      - Cezanne

      - Matisse

·         Pierwszy plan – problemy ściśle malarskie, zwłaszcza kolorystyka; indywidualny sposób ich rozwiązywania, akcentowanie koloru, przy jednoczesnym osłabieniu znaczenia formy i linii

·         Kapiści ‘kształtują formę koloru’

·         Odrzucili czerń

·         Kontrasty światło – cieniowe zamienili w kontrasty barwne

·         Elementy obrazu, które miały być oświetlone malowali gorącymi kolorami, a ciemne – błękitami, zieleniami

·          

      

 

                     Cybis                                               Waliszewski                                           Waliszewski

            ‘Akt na zielonym                                 ‘Kwiaty i owoce’                                   ‘Malarz z modelką’

                   posłaniu’

 

 

    

                     Waliszewski                                            Waliszewski                             Nacht – Samborski

                ‘Wyspa miłości’                                        Pejzaż z Meaux’                     ‘Krajobraz z  Hiszpanii’

 


POP ART

 

·         Ostry, reklamowy kolor

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin