Główne objawy sugerujące nadczynność tarczycy to: uczucie gorąca, wzmożona potliwość, nerwowość, niepokój, rozdrażnienie, drżenie rąk, chudnięcie, pomimo zwiększonego apetytu, częstsze oddawanie stolca / biegunka, przyśpieszenie czynności serca, uczucie kołatania serca, osłabienie siły mięśniowej, wypadanie włosów, objawy oczne – wytrzeszcz, podwójne widzenie, obrzęk i zaczerwienienie powiek lub spojówek (typowe dla choroby Gravesa i Basedowa), zaburzenia miesiączkowania, niepłodność.
Charakterystyczne objawy w niedoczynności ··- uczucie chłodu; depresja; senność w ciągu dnia, nawet po przespaniu całej nocy; problemy z koncentracją; przyrost masy ciała; zaparcia; skóra sucha i szorstka; włosy suche i łamliwe; opuchlizna twarzy; chropowaty głos; utrata pamięci (u starszych osób może stanowić jedyny objaw przedmiotowy niedoczynności tarczycy).Zespół Cushinga – zespół objawów chorobowych związanych z występowaniem podwyższonego poziomu kortyzolu (lub innych steroidów nadnerczowych) w surowicy krwi. Najczęstszą przyczyną występowania zespołu Cushinga jest długotrwałe podawanie glikokortykosterydów w leczeniu innych chorób.
Wyróżnia się 2 postacie zespołu Cushinga” Zależny od ACTH – Choroba Cushinga – jest stanem chorobowym powodującym identyczne objawy chorobowe, spowodowane jest jednak nadmiernym wydzielaniem ACTH przez gruczolaka przysadki mózgowej. Niezależny od ACTH – spowodowany przez guzy kory nadnerczy (gruczolaki lub raki) OBJAWY: Przyrost masy ciała i w następstwie otyłość; otyłość cushingoidalna – nagromadzenie tkanki tłuszczowej na karku, w okolicach nadobojczykowych, twarzy (tzw. twarz księżycowata) i tułowiu, ścieńczenie skóry, szerokie rozstępy na skórze brzucha, ud, pośladków, piersi i niekiedy ramion, o barwie purpurowoczerwonej, zaburzenia miesiączkowania, zaburzenia emocjonalne (depresja, chwiejność emocjonalna, upośledzenie czynności poznawczych, zaburzenia snu), nadciśnienie tętnicze, Osteoporoza, złamania kompresyjne kręgów, cukrzyca lub nieprawidłowa tolerancja glukozy, osłabienie siły mięśniowej związane z zanikiem tkanki mięśniowej spowodowane katabolicznym działaniem glikokortykosterydów, charakterystyczna budowa ciała – otłuszczenie twarzy i tułowia i chude kończyny górne i kończyny dolne, u dzieci – opóźnienie wzrostu kostnego z następową karłowatością, w skrajnych wypadkach martwica skóry.
Objawy PoChP: uporczywy, długotrwały kaszel z odpluwaniem; uczucie braku powietrza, zwłaszcza po wysiłku; trudności ze złapaniem powietrza, łatwe męczenie się; sine zabarwienie warg; pogrubiałe na końcach palce, tzw. pałeczkowate; szybki oddech i akcja serca; okresowo zaostrzanie się objawów, często z gorączką.
Oparzenie I stopnia Obejmuje tylko naskórek, objawami są zaczerwienienie skóry i ból. Po 2-3 dniach następuje mocne swędzenie oparzonego obszaru.
Objawy ustępują po kilku dniach bez pozostawienia blizn.
Oparzenie II stopnia głębokie (IIB) Obejmuje naskórek i pełną grubość skóry właściwej. Skóra jest biała z czerwonymi punktami w okolicy cebulek włosowych. Bolesność mniejsza niż w przypadku oparzenia w stopniu IIA ze względu na uszkodzenie zakończeń nerwowych. Goi się przez kilka tygodni, pozostawia blizny.
Oparzenie IV stopnia Martwica sięga tkanek głębiej położonych. Obejmuje mięśnie, ścięgna, kości. W najcięższych przypadkach tego typu oparzeń cechą charakterystyczną jest zwęglenie oparzonej części ciała. Czasami nie wyróżnia się odrębnego IV stopnia i wszystkie oparzenia tego typu zalicza się do oparzeń III stopnia. Czasami także rozróżnia się oparzenia IV stopnia, gdzie martwica obejmuje mięśnie, V stopnia, gdzie martwica sięga do kości i VI stopnia, gdzie martwica obejmuje całą kość.
Zawał mięśnia sercowego nazywany też zawałem serca i atakiem serca – martwica mięśnia sercowego spowodowana jegoniedokrwieniem na skutek zamknięcia tętnicy wieńcowej doprowadzającej krew do obszaru serca. Zawał mięśnia sercowego jest postacią choroby niedokrwiennej mięśnia sercowego (obok nagłej śmierci sercowej, dławicy sercowej, przewlekłej choroby niedokrwiennej serca i tzw. „kardiomiopatii” niedokrwiennej). W krajach europejskich choroby układu krążenia (w szczególności serca, tętnic i żył) są najczęstszą przyczyną zgonów. Z powodu schorzeń sercowo-naczyniowych, w tym zawału mięśnia sercowego, umiera dwa razy więcej osób niż z powodu chorób nowotworowych
.
ewadabska