I.Krasicki - Satyry.docx

(40 KB) Pobierz


pobrane.jpg
                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                 Satyry                                                                                                                                                           Do króla                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                  A czy godzi się spytać, najjaśniejszy panie?                                                                                                  Powiadają a bardzo wielu takie zdanie,                                                                                                                Iż królowie przyjaciół nigdy nie miewali,                                                                                                  Więc czego owi dawni smutnie doznawali,                                                                                                  Teraźniejsi doznają .Wstręt mam temu wierzyć,                                                                                    Choćby tylko stąd los monarchów mierzyć,                                                                                                  Godni by użalania bardziej niż zazdrości,                                                                                                  Tron miejsce zacne, pełne wspaniałości;                                                                                                  Ale cóż i po tronie, kiedy nikt nie kocha?                                                                                                  Moc czynienia szczęśliwych nie jest to rzecz płocha;                                                                                    I skarby wiele ważą i powaga dzielna                                                                                                                I pamięć wielkich czynów w sławie nieśmiertelna.                                                                                    Ale to wszystko czczością gdy serce nie czuje                                                                                                  Człek zwierze towarzyskie; gdy tym nie zyskuje,                                                                               ...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin