Aleksander Fredro - Nieznany zbiór poezji.pdf

(446 KB) Pobierz
Nieznany zbiór poezyj - całość
Aleksander Fredro
Towarzystwo Miłośników Książki, Kraków, 1929
Pobrano z Wikiźródeł dnia 23.03.2017
ALEKSANDER FREDRO
NIEZNANY ZBIÓR
POEZYJ
Z AUTOGRAFU
BI BL. ORD. KRASI ŃSKI CH
R. 5249
KRAKÓW MCMXXIX
TOWARZYSTWO MIŁOŚNIKÓW KSIĄŻKI
Czwartemu Zjazdowi
Bibljofilów Polskich w Poznaniu
Towarzystwo Miłośników Książki
w Krakowie
N
INIEJSZY zbiór utworów Aleksandra Fredry ogłoszony
zostaje z niewyzyskanego dotychczas rękopisu,
znajdującego się w Bibljotece Ordynacji Krasińskich w
Warszawie. Jest to zeszyt o wym. 21x27 cm., oprawny w skórę,
na grzbiecie posiada wytłoczoną złotem cyfrę 1. Pismo
staranne, jednej ręki — niewątpliwie autograf Al. Fredry;
tytułowa karta zawiera napis: „Poezyie A. Fa Tom I
MDCCCXXI“. Historja rękopisu nie jest znana: niepodobna
dociec skąd i kiedy wpłynął do wspomnianej bibljoteki, gdzie
jest zanotowany w katalogach jako bezimienny zbiór wierszy z
1821 r. z sygnaturą R. 5249. W obecnym stanie rękopis nosi na
sobie ślady licznych uszkodzeń: wiele kart zostało zeń
wydartych lub wyciętych
[1]
. Załączony na ostatniej karcie
zeszytu indeks podaje tytuły 62 utworów, z których ocalało bez
żadnego uszczerbku zaledwie 33 (w tem 2 bajki nieobjęte
spisem rzeczy: „Orzeł i żóraw“, „Kos i dzierlatka“), oraz 8
wierszy z mniejszemi lub większemi uszkodzeniami.
 Z
tych 41 zachowanych utworów do zupełnie nieznanych, o
ile to pozwala stwierdzić dotychczasowa, niekompletna
bibljografja dzieł Al. Fredry, należy zaliczyć 31 następujących:
1) „Modlitwa“, 2) „Przeznaczenie“, 3) „Tęsknota“ (urywki), 4)
„Alfred“, 5) „Pożegnanie“ (fragment), 6) „Do słońca“, 7)
„Życie“, 8) „Śmierć“, 9) „Pogrzeb“, 10) „Wspomnienie“, 11)
„Oda do poezji“, 12) „Dumania“ (fragment), 12) „Do Laury“,
14) „Do Zosi“, 15) „List do R“, 16) „List do F. B.“, 17) „List
do Józefa B.....“, 18) „ List do Henryka Rz—o“, 19) „Śpiew do
kielicha“, 20) „Do Laury“, 21) „Rybak“ (brak końca), 22)
„Strumyk“ (bez początku), 23) „Kupido“ (oba ostatnie wiersze
drukowane bezimiennie w
Pamiętniku Lwowskim),
24) „Rada
Bogów“, 25) „Kochanie“, 26) „Śpiew do kielicha“, 27) „Żale
męża“, 28) „Do kaczora“, 29) „Sen“ (brak końca), 30) „Modne
gospodarstwo“, 31) „Rymotwórstwo“.
 Wszystkie
te utwory zgromadził autor z widocznym
zamiarem ogłoszenia ich w takim układzie drukiem. Świadczy
o tem pewien porządek w kolejnem następstwie wierszy, w
zależności od ich charakteru, tytuł, spis rzeczy, oraz cała,
niezwykle staranna strona zewnętrzna rękopisu.
Tadeusz Radoński
Zgłoś jeśli naruszono regulamin