Tutanchamon – genetyczny Europejczyk.pdf

(457 KB) Pobierz
Tutanchamon – genetyczny Europejczyk
Analiza DNA prawie setki egipskich mumii zaszokowała naukowców. Okazało się, że
starożytni Egipcjanie nie pochodzą z Afryki.
Niemieccy naukowcy z Max Planck Institute for the Science of Human History i University
of Tuebingen częściowo przywrócili genom 90 egipskich mumii sięgający wiekiem od 3500
do 1500 lat. Przeanalizowali go i doszli do następującego wniosku: starożytni Egipcjanie nie
byli Afrykańczykami. Niektórzy z nich byli Turkami, inni – mieszkańcami południowej
Europy i miejsc gdzie teraz leżą Izrael, Jordania, Syria, Liban, Gruzja i Abchazja.
Jedna z mumii, której genom analizowali Niemcy.
Na Uniwersytecie w Tybindze szukają, skąd by wydobyć DNA: w rękach badaczki szczęka
starożytnego Egipcjanina.
Narody, które ukształtowały cywilizację starożytnego Egiptu.
Nieco wcześniej, podobne badania prowadzili biolodzy z genealogicznego centrum iGENEA
w Zurychu. Analizowali materiał genetyczny z jednej mumii. Ale za to samego faraona
Tutanchamona. Jego DNA wydobyto z tkanki kostnej – konkretnie z lewego ramienia i lewej
nogi.
Specjaliści iGENEA porównali genom chłopca-faraona ze współczesnymi Europejczykami.
Okazało się, że wielu z nich jest spokrewnionych z Tutanchamonem. Średnio połowa
europejskich mężczyzn jest „Tutanchamonami”. W niektórych krajach ich liczba dochodzi do
60-70 procent – jak, na przykład w Wielkiej Brytanii, Hiszpanii i Francji.
DNA porównywano po tak zwanych haplogrupach – charakterystycznych fragmentach DNA,
które dziedziczy się z pokolenia na pokolenie, i które się prawie nie zmieniają. Krewni
faraona mają ogólną haplogrupę R1b1a2.
Naukowcy podkreślają: tutanchamonowe R1b1a2, tak powszechne wśród europejskich
mężczyzn bardzo rzadko występuje u współczesnych Egipcjan. Część nosicieli nie przekracza
jednego procenta.
Czy nie jest to bardzo ciekawe, że Tutanchamon jest genetycznym Europejczykiem,
– dziwi
się Roman Scholz, dyrektor centrum iGENEA.
Genetyczne badania Szwajcarów i Niemców jeszcze raz potwierdziły, że współcześni
Egipcjanie, w ogólnej swej masie, nie są potomkami faraonów. Po prostu nie mają z nimi –
swoimi starożytnymi władcami – prawie nic wspólnego. Co w pewnym sensie tłumaczy
właściwości egipskiego społeczeństwa.
Sami faraonowie nie są miejscowi.
Uważam, że wspólny przodek egipskich królów i Europejczyków żył na Kaukazie około 9500
lat temu
– powiedział Scholz. –
około 7 tysięcy lat temu jego bezpośredni potomkowie rozeszli
się po Europie. Ktoś z nich dotarł do Egiptu i został faraonem.
PRZY OKAZJI
Przyjdzie czas i ożyją. Tak jak i chcieli
Johannes Krause paleogenetyk z Uniwersytetu w Tybindze napisał w Nature
Communications, że genom trzech mumii ze 151, z którymi pracowali niemieccy badacze,
udało się przywrócić w całości. Ich DNA dobrze się zachowało. Dożyło do naszych czasów,
jak wyraził się naukowiec. Zachowało się pomimo gorącego egipskiego klimatu, dużej
wilgotności w miejscach pogrzebu i chemicznych substancji wykorzystanych do
balsamowania.
Przywrócenie genomu zapowiada – w niezbyt dalekiej perspektywie – przywrócenie do życia
jego właściciela. W drodze klonowania. Co usatysfakcjonuje starożytnych Egipcjan, którzy
liczyli, że ktoś kiedyś ożywi ich z martwych. Dla tego stawali się mumiami. Jakby
przewidywali, że prochy ciała i kości kiedyś się przydadzą.
Tutanchamon dobrze się zachował, aby kiedyś powrócić z królestwa zmarłych.
Wideo na temat:
https://www.youtube.com/watch?v=VQqPzFTUH3Q
źródło
źródło2
Zgłoś jeśli naruszono regulamin