ROZPRAWKA 23-Fantasy. Ewolucja gatunku-Grzegorz Trębicki.docx

(20 KB) Pobierz

Temat
Określ, jaki problem podejmuje Grzegorz Trębicki w podanym tekście. Zajmij
stanowisko wobec rozwiązania przyjętego przez autora, odwołując się do tego tekstu
oraz innych tekstów kultury. Twoja praca powinna liczyć co najmniej 250 słów.

 

 

Grzegorz Trębicki
Fantasy. Ewolucja gatunku

Wiek dwudziesty przyniósł burzliwy i niezwykle skomplikowany rozwój gatunków prozy
niemimetycznej, wywodzących się głównie z tradycji romansu i wchodzących w krąg tak
zwanej „literatury popularnej”. Obok fantastycznej powieści przygodowej, różnorakiego
rodzaju prozy gotyckiej i okultystycznej, baśni, a także pisanego współcześnie romansu
rycerskiego, znalazły się tutaj także całkiem nowe i zarazem najbardziej chyba dynamicznie
rozwijające się gatunki literatury egzomimetycznej, z których największą popularność
zdobyły dwa, określane potocznie mianem science fiction i fantasy. […]
Literatura fantasy to jedno z najciekawszych zjawisk literackich dwudziestego wieku,
zarazem jednak zjawisko trudne do uchwycenia i zdefiniowania. […] Jedna z podstawowych
trudności wynika tu z nieprecyzyjności samego terminu „literatura fantasy” (pierwotnie
w języku angielskim słowo „fantasy” oznacza po prostu „fantazję”), który często jest
używany w bardzo różnych kontekstach. Wydaje się, iż określenie „literatura fantasy” można
rozumieć na dwa podstawowe sposoby:
1. Jako literaturę niemimetyczną w ogóle – lub też po prostu literaturę, która zawiera
elementy w potocznej opinii określane jako „fantastyczne”.
2. Jako siostrzany (choć pod pewnymi względami przeciwstawny) w stosunku do SF
dwudziestowieczny gatunek literatury egzomimetycznej. […]
Jako fikcja literacka [fantasy] wymaga ze strony czytelnika wkroczenia do Innego Świata
i śledzenia losów bohatera, którego przygody mają miejsce w rzeczywistości diametralnie
odmiennej od codzienności doświadczanej przez czytelnika.
Tak więc, zgodnie z naszym rozumieniem problematyki genologii i rozwoju gatunków
literackich, za jeden z podstawowych wyróżników konwencji gatunkowej uznalibyśmy rodzaj
prezentowanego modelu świata przedstawionego. W tym punkcie jednakże konieczne staje
się dalsze uzupełnienie opisu fantasy, zwłaszcza zaś uchwycenie cech wyróżniających tę
literaturę spośród innych gatunków egzomimetycznych. Najważniejszym takim wyróżnikiem
jest – jak sądzimy – obecność i powszechne funkcjonowanie magii w świecie
przedstawionym utworu. Zdanie to podziela większość krytyków zajmujących się gatunkiem.
Kolejnym istotnym wyznacznikiem, pośrednio także łączącym się z powszechnym
występowaniem magii, jest umieszczenie akcji w quasi-średniowiecznej rzeczywistości
zapożyczonej z baśni i romansu rycerskiego (która następnie podlega oczywiście pewnym
modyfikacjom, charakterystycznym już dla gatunku egzomimetycznego). […] Terminem
fantasy […] określa się jedną z odmian fantastyki, która w swym współczesnym kształcie
wywodzi się po części z fantastyki naukowej, ale jakby przez przekorę nawiązuje
jednocześnie do fantastyki baśniowej, a także do baśni jako gatunku, oraz czerpie motywy
z mitologii, podań ludowych, legend, sag bohaterskich czy średniowiecznych poematów
rycerskich. […] Stąd w nowej odmianie fantastyki powrót do magii, będącej odwiecznym
sposobem wyjaśniania świata, ale także powrót do źródeł ładu moralnego i tęsknota do form
wyrażających tryumf dobra nad złem.
 

Źródło: Grzegorz Trębicki, Fantasy. Ewolucja gatunku, Kraków 2007, s. 9–20.

 

 

 

 

 

Wprowadzenie
Smoki, elfy, magowie to postaci wypełniające karty baśni, podań ludowych, legend. Dzielni
rycerze sprawdzający swe męstwo w boju, to z kolei postaci charakterystyczne dla
średniowiecznych romansów rycerskich. Wiek XX przyniósł rozkwit literatury, która
połączyła te, zdawałoby się, odległe gatunkowo, światy.
Określenie problemu podjętego przez autora
Grzegorz Trębicki uznaje literaturę fantasy za „jedno z najciekawszych zjawisk literackich
XX wieku”, które przez swą złożoność jest trudne do uchwycenia i zdefiniowania.
Przedstawienie i uzasadnienie zajętego stanowiska
1. Argumenty związane z tekstem danym w zadaniu (Grzegorz Trębicki, Fantasy. Ewolucja
gatunku)
termin fantasy, nazwany przez Trębickiego „nieprecyzyjnym”, jest wykorzystywany
często w różnorodnych, czasem odległych, kontekstach;
podstawowe odczytania znaczenia terminu fantasy:
– twórczość, która nie naśladuje rzeczywistości (niemimetyczna) i zawiera elementy
fantastyczne,
– łączenie cech fantasy z literaturą science fiction, która również reprezentuje nurt
literatury egzomimetycznej (zdaniem Grzegorza Trębickiego oba te gatunki
oferują czytelnikowi przygodę w „światach alternatywnych”; w przypadku
science fiction miejsce magii zajmuje nauka);
rodzaj wykreowanego świata przedstawionego jest podstawowym wyróżnikiem
konwencji gatunkowej;
najważniejsze, zdaniem Grzegorza Trębickiego, wyróżniki literatury fantasy:
– występowanie magii w świecie przedstawionym,
– umieszczanie akcji utworów w rzeczywistości zapożyczonej z baśni i romansu
rycerskiego,
– czerpanie motywów z mitologii, podań ludowych, legend, sag bohaterskich czy
średniowiecznych poematów rycerskich.
2. Argumenty związane z przywołanymi kontekstami
występowanie magii w świecie przedstawionym – Wiedźmin Andrzeja Sapkowskiego –
dziewczyna zamieniona w strzygę, Geralt dysponujący niezwykłymi umiejętnościami,
przy pomocy których może zmieniać bieg wydarzeń; Gra o tron (George Martin Pieśni
Lodu i Ognia) – np. magiczne postaci; Władca pierścieni John Ronald Reuel Tolkien –
np. magiczne przedmioty, czarownicy;
magia nie jest cechą fantasy jako gatunku – jest obecna również w literaturze
średniowiecznej – za jej sprawą Tristan i Izolda po spożyciu napoju miłosnego,
pokochali się miłością wielką i nieskończoną, silniejszą nawet od śmierci;
umieszczanie akcji utworów w rzeczywistości zapożyczonej z baśni i romansu
rycerskiego – baśń, posługując się formułą „niekonkretności”, nie określa miejsca
i czasu wydarzeń. Typowe dla gatunku sformułowania: „dawno, dawno temu…”, „za
górami, za lasami” służą budowaniu elementów świata przedstawionego;

konkretyzacja miejsca, w którym rozgrywają się wydarzenia – zwykle jest ono
nierzeczywiste, ale jednak zostaje nazwane, np. ojczyzną Conana Barbarzyńcy,
bohatera cyklu Roberta Ervina Howarda, jest Cymeria, a czas akcji określa się jako „erę
hyboryjską”. W trylogii Władca pierścieni Johna Ronalda Reuela Tolkiena nakreślona
jest mapa Śródziemia i historia świata. Zatem cecha wyróżniona przez Grzegorza
Trębickiego nie okazuje się dominująca w definiowaniu gatunku fantasy;
czerpanie motywów z mitologii, podań ludowych, legend, sag bohaterskich czy
średniowiecznych poematów rycerskich – motywy tego rodzaju obecne w wielu
utworach fantasy, których bohaterowie są zazwyczaj heroiczni, gotowi przemierzać
świat (np. w poszukiwaniu zemsty na zabójcach rodziców jak Conan Barbarzyńca lub
po to, żeby ostatecznie pokonać zło, jak Frodo – bohater Władcy pierścieni Tolkiena).
Podsumowanie
Podążając za tokiem rozumowania Grzegorza Trębickiego, można stwierdzić, że
sformułowanie definicji literatury fantasy jest niezwykle trudne, choć jest to ciekawe
i interesujące zjawisko. O przynależności gatunkowej dzieła do tej literatury nie stanowi
obecność w nim jednej cechy, lecz ich zbiór (np.: magia, umieszczenie akcji w quasi-
średniowiecznej rzeczywistości, czerpanie motywów z baśni, mitów, legend, występowanie
motywu walki dobra ze złem, ostateczne zwycięstwo dobra).
Wskazówki do rozwiązania zadania
Polecenie zawarte w zadaniu wskazuje, że punktem wyjścia do napisania pracy jest określenie
problemu, jaki podejmuje Grzegorz Trębicki we fragmencie pracy Fantasy. Ewolucja
gatunku. Zacznij więc od uważnej lektury tekstu, której powinno towarzyszyć sporządzanie
uwag, notatek i odnośników. One pomogą ci dostrzec podejmowany problem. Będą także
stanowiły rodzaj podręcznej pamięci, dzięki której w swojej wypowiedzi nie pominiesz
istotnych kwestii. Notowanie w trakcie lektury pozwoli ci także na wychwycenie kluczowych
pojęć (np. fantasy, magia) i wypowiedzeń, które mają charakter przypuszczeń bądź twierdzeń
(mogą one wyrażać stanowisko autora). Warto zaznaczyć, że czytając, musisz odkryć główny,
a nie drugorzędny problem tekstu.
Odczytanie problemu podjętego w tekście i określenie stanowiska autora pozwoli na
przemyślane zajęcie własnego stanowiska. Pamiętaj, że z autorem tekstu możesz się zgodzić
w całości lub w części, możesz także odrzucić jego racje. Niezależnie od tego, jakie zajmiesz
stanowisko, najważniejsze będzie to, czy potrafisz je przekonująco uzasadnić. Przekonująco,
tzn. odwołując się do różnego rodzaju kontekstów, np. historycznego, literackiego,
filozoficznego. Pamiętaj także, że twoja praca powinna liczyć co najmniej 300 słów.
Aby uzasadnić stanowisko związane z tekstem Grzegorza Trębickiego Fantasy. Ewolucja
gatunku, możesz odwołać się do różnych tekstów kultury, np.:
Terry Pratchett, Trylogia Johnny'ego Maxwella,
Clive Staples Lewis, Opowieści z Narni,
Lyman Frank Baum, Czarnoksiężnik z Krainy Oz,
Ursula LeGuin, Czarnoksiężnik z Archipelagu,
George McDonald, Księżniczka i koboldy,
Andrzej Sapkowski, Ostatnie życzenie,
Andrzej Pilipiuk, Oko jelenia,
Jacek Piekara, Sługa Boży,
Jacek Dukaj, W kraju niewiernych.

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin