Orędzie do ludności Szanghaju, 1967 r.
Od redakcji „Żenmin żypao”:
„Orędzie do ludności Szanghaju”, opublikowane w szanghajskim „Wenhuej pao” z dnia 5 stycznia, jest niezwykle ważnym dokumentem. Wysoko wznosi wielki czerwony sztandar proletariackiej linii rewolucyjnej reprezentowanej przez przewodniczącego Mao i dźwięczy jak sygnał trąbki wzywający do kontynuowania energicznej kontrofensywy przeciwko burżuazyjnej linii reakcyjnej. Zdecydowanie odpowiada na wielki apel przewodniczącego Mao o przeprowadzenie rewolucji, ożywienie produkcji i wysuwa aktualne kluczowe zagadnienie wielkiej proletariackiej rewolucji kulturalnej. Odnosi się to nie tylko do samego Szanghaju, ale w równej mierze dotyczy całości kraju.
W miarę jak wzrosły siły rewolucyjne Szanghaju ukazały się dwie, zupełnie nowe gazety rewolucyjne „Wenhuej pao” i „Ciefang żypao”. Są one owocem zwycięstwa proletariackiej linii rewolucyjnej nad burżuazyjną linią reakcyjną. To jest wielkie wydarzenie w historii rozwoju wielkiej proletariackiej rewolucji kulturalnej w Chinach. To jest wielka rewolucja! To wielkie wydarzenie odegra olbrzymią rolę w dalszym rozwoju ruchu wielkiej proletariackiej rewolucji kulturalnej w całych Chinach wschodnich oraz we wszystkich miastach i prowincjach w innych częściach kraju. [1]
Kierując się proletariacką linią rewolucyjną, którą reprezentuje przewodniczący Mao, wielka proletariacka rewolucja kulturalna odniosła wspaniałe zwycięstwa w masowym ruchu, trwającym przez kilka ostatnich miesięcy, na rzecz krytykowania burżuazyjnej linii kontrrewolucyjnej. Wkroczyliśmy w rok 1967 przy wtórze bojowych pieśni triumfu. To zostało podkreślone w noworocznych wydaniach „Żenmin żypao” i dziennika „Hung ci”: „Rok 1967 będzie rokiem wszechstronnego rozwoju walki klasowej jak Chiny długie i szerokie. Będzie to rok, w którym proletariat, zjednoczony z innymi warstwami mas rewolucyjnych, podejmie generalny atak przeciwko garstce osób w partii, które są u władzy i kroczą drogą kapitalistyczną, przeciwko upiorom i potworom w społeczeństwie. Będzie to rok jeszcze bardziej wnikliwej krytyki i odrzucenia burżuazyjnej linii reakcyjnej i wyeliminowania jej wpływu. Będzie to rok decydującego zwycięstwa w walce (na rzecz obalenia tych osób we władzach, które obrały drogę kapitalistyczną), w krytyce (reakcyjnych burżuazyjnych „władz” akademickich oraz ideologii burżuazyjnej i wszystkich innych klas wyzyskiwaczy) oraz w zakresie reform (oświaty, literatury i sztuki oraz wszystkich innych dziedzin nadbudowy nie odpowiadających socjalistycznej bazie ekonomicznej)”. Innymi słowy, będzie to rok, w którym burżuazyjna linia reakcyjna całkowicie się załamie i rozpadnie; rok, w którym wielka proletariacka rewolucja kulturalna odniesie wielkie zwycięstwo o decydującym znaczeniu.
Szerokie masy rewolucyjne Szanghaju mają na swym koncie początkowe zwycięstwo w walce na rzecz krytyki i odrzucenia burżuazyjnej linii reakcyjnej, którą kroczy garstka ludzi w partii na terenie Szanghaju, i doprowadziły walkę do nowego głębszego i szerszego stadium.
Masowy ruch wielkiej proletariackiej rewolucji kulturalnej w naszych szanghajskich fabrykach posuwa się zdecydowanie naprzód, pokonując wszystkie przeszkody z mocą lawiny i siłą pioruna. My, robotnicy rewolucyjnych grup buntowników, postępujemy zgodnie z nauką przewodniczącego Mao i zdecydowanie realizujemy politykę pod hasłem: „prowadzić rewolucję i ożywiać produkcję”, wysuniętą przez niego samego. Przewodniczący Mao uczy nas: „Praca polityczna jest duszą całej pracy ekonomicznej”. My z rewolucyjnych grup buntowniczych dobrze rozumiemy, że jeśli wielka proletariacka rewolucja kulturalna nie zostanie dobrze przeprowadzona, stracimy nasz właściwy kierunek w dziedzinie produkcji i stoczymy się z powrotem w kierunku kapitalizmu. To, czego sami doświadczyliśmy w toku wielkiej proletariackiej rewolucji kulturalnej, upewniło nas jeszcze bardziej, że jeśli tylko wielka proletariacka rewolucja kulturalna będzie właściwie przeprowadzona, nastąpi wzrost produkcji na większą niż dotąd skalę. Każda myśl przeciwstawienia wielkiej proletariackiej rewolucji kulturalnej rozwojowi produkcji jest błędna.
Jednakże garstka ludzi w partii, którzy są u władzy i obrali drogę kapitalistyczną, oraz ci, którzy uparcie trzymają się burżuazyjnej linii reakcyjnej, głęboko nienawidzę wielkiej proletariackiej rewolucji kulturalnej. Próbują wszelkimi środkami przeciwstawić się polityce „prowadzić rewolucję i ożywić produkcję”, wysuniętej przez przewodniczącego Mao. Ich program i zasady można streścić w następujący sposób:
Na początku ruchu pod pretekstem „popierania produkcji”, hamowali rewolucję i przeciwstawiali się prowadzeniu rewolucji. Kiedy my, robotnicy rewolucyjnych grup buntowniczych chcieliśmy rozwinąć rewolucję oraz krytykę by odrzucić burżuazyjną linię reakcyjną, oni użyli zadań produkcyjnych do wywarcia presji na robotników i przylepili nam etykietkę „sabotujących produkcję”. Czy rzeczywiście chcieli „popierać produkcję”? Nie, chcieli obronić swoje własne pozycje i usiłowali przeszkodzić naszej rewolucji. Zdemaskowaliśmy ich program i śmiało zbuntowaliśmy się.
Wówczas uciekli się do innego fortelu, to jest, igrając z górnolotnymi frazesami rewolucyjnymi, udają ultra lewicowców, aby zachęcić dużą liczbę członków robotniczych oddziałów czerwonej obrony, którym zamydlili oczy, do podkopywania produkcji i sabotowania transportu i komunikacji pod pretekstem udania się na północ, aby „wnieść skargę”. Zrobili to, aby osiągnąć swój cel podkopania wielkiej proletariackiej rewolucji kulturalnej i dyktatury proletariatu. Ostatnio garstka reakcyjnych elementów spiskując odcięła zaopatrzenie w wodę i elektryczność oraz wstrzymała komunikację publiczną. Musimy wywlec te elementy reakcyjne i zastosować wobec nich prawo dyktatury proletariatu, ukarać ich surowo i nie pozwolić, aby powiodły im się ich zbrodnicze plany.
Towarzysze, rewolucyjni robotnicy! Natychmiast przystąpcie do działania! Zdecydowanie kontynuujcie politykę „prowadzenia rewolucji i ożywiania produkcji” wysuniętą przez przewodniczącego Mao! My, robotnicy z rewolucyjnych oddziałów buntowniczych, musimy być wzorem w „prowadzeniu rewolucji i ożywianiu produkcji”. Musimy być awangardą i ostoją nie tylko w prowadzeniu rewolucji, ale również w ożywieniu produkcji. Nasze miasto Szanghaj, największy chiński ośrodek przemysłowy, odgrywa wyjątkowo ważną rolę w całokształcie życia gospodarczego kraju. Niestety ostatnio w wielu fabrykach i zakładach przemysłowych duża część członków oddziałów czerwonej obrony wstrzymała produkcję i opuściła swe stanowiska pracy. To podważa bezpośrednio postulat Komitetu Centralnego partii co do przeprowadzenia rewolucji i ożywiania produkcji oraz bezpośrednio godzi w środki egzystencji narodu i rozwój narodowej struktury ekonomicznej. Nasi robotnicy z rewolucyjnych oddziałów buntowniczych, postępując w myśl nauk przewodniczącego Mao, nie odstąpili od swych zasad w obliczu przeciwnego nurtu, dali dowód swego głębokiego zrozumienia odpowiedzialności rewolucyjnej, wykonując w niezwykle trudnych warunkach wszystkie zadania produkcyjne w swych fabrykach i zakładach produkcyjnych, zadając w ten sposób dobrze wymierzony cios garstce ludzi w partii, którzy są u władzy i obrali drogę kapitalistyczną, oraz udaremnili wielki spisek, który miał na celu usiłowanie rozbicia rewolucji przez sabotowanie produkcji. Działalność tych robotników jest słuszna i wspaniała. Wszyscy nasi towarzysze z rewolucyjnych grup buntowniczych powinni się uczyć od nich. Przewodniczący Mao uczy nas: „Powinniśmy popierać wszystko, co przeciwstawia się wrogowi i przeciwstawiajmy się wszystkiemu, co wróg popiera”. Nasi robotnicy rewolucyjnych grup buntowniczych, mają wysokie aspiracje, zdecydowanie i siłę, aby działać lepiej niż dotychczas w obydwu dziedzinach: rewolucji i produkcji w wprowadzać w czyn wielkie wezwanie przewodniczącego Mao do „przeprowadzania rewolucji i ożywiania produkcji”.
Masy braci klasowych robotniczych oddziałów czerwonej obrony, wy, którzy chcecie prowadzić rewolucję! „Przeprowadzanie rewolucji i ożywianie produkcji” jest polityką wysuniętą przez przewodniczącego Mao, polityką wielokrotnie podkreślaną przez Komitet Centralny partii, polityką wielkiej wagi, która gwarantuje doprowadzenie do końca wielkiej proletariackiej rewolucji kulturalnej. Popierać czy nie popierać, realizować albo nie – tę politykę oto zasadniczy problem, problem o kapitalnym znaczeniu, co jest słuszne, a co nie.
Jeśli chodzi o was samych, zostaliście podburzeni przez tych ludzi i opuszczając swe stanowiska produkcyjne, czyim interesom służycie? Czyje serca radujecie, a czyje zasmucacie, postępując w ten sposób? Mamy nadzieję, że będziecie postępować zgodnie z naukami przewodniczącego Mao, że jeśli chodzi o ważne sprawy o zasadniczym znaczeniu, zobaczycie rzeczy wyraźniej, dokonacie wyraźnego podziału między dobrem a złem, przestaniecie być oszukiwani, ockniecie się szybko, powrócicie na swoje produkcyjne stanowiska, powrócicie do proletariackiej linii rewolucyjnej. My, towarzysze rewolucyjnych grup buntowniczych, powitamy oczywiście gorąco wasze ponowne przystąpienie do rewolucji wraz z nami i do udoskonalania wraz z nami produkcji. Nie chodzi o to, żeby udzielać wam reprymendy, ponieważ większość z was to ofiary burżuazyjnej linii reakcyjnej, ponieważ wszyscy stanowimy masy rewolucyjne, które zostały oszukane przez tych ludzi w partii, którzy są u władzy i którzy kroczą drogą burżuazyjną oraz uparcie się trzymają burżuazyjnej linii reakcyjnej.
Wszyscy rewolucyjni studenci i rewolucyjne Kady miasta! Zjednoczmy się ściśle z masami rewolucyjnych robotników w celu realizowania polityki „przeprowadzania rewolucji i ożywiania produkcji” wysuniętej przez przewodniczącego Mao, prowadźmy zakrojoną na szeroką skalę akcję propagandową i walkę, otwórzmy silny ogień i jeszcze bardziej stanowczo atakujmy reakcyjną linię burżuazyjną i rozpocznijmy nowy etap wielkiej proletariackiej rewolucji kulturalnej w fabrykach i zakładach produkcyjnych.
W promieniach nieskończonego blasku wielkiej myśli Mao Tse-tunga patrząc w przyszłość widzimy świetne i wspaniałe perspektywy rewolucji.
My, klasa robotnicza, biedniacy i średniorolni, wszyscy ludzie pracy musimy zjednoczyć się z rewolucyjnymi studentami, rewolucyjną inteligencją, rewolucyjnymi kadrami partyjnymi, musimy dokonać wspólnych wysiłków, walczyć ramię w ramię i kontynuować nasz zwycięski pochód, aby doprowadzić wielką proletariacką rewolucję kulturalną do końca!
Niech żyje wielka proletariacka rewolucja kulturalna!
Niech żyje czerwone słońce naszych serc, wielki przewodniczący Mao!
Szanghajskie Naczelne Centrum Koordynacji „Bunt do końca”
Komitet Rewolucyjnego Buntu Dziennikarzy Szanghaju
Naczelne Dowództwo Rewolucyjnych Buntowników Robotniczych Szanghaju
Szanghajski Zjednoczony Korpus „Bombardowanie Kwatery Głównej”
Oddział Czerwonej Gwardii „Wschód jest Czerwony” przy uniwersytecie Tungei
Korpus Szanghajskiego Uniwersytetu Ciaotung „Bunt do Końca”
Szanghajskie Centrum Koordynacji Trzeciego Dowództwa Naczelnego Czerwonej Gwardii Stolicy (Pekin)
Szanghajskie Centrum Koordynacji Bojowego Oddziału Czerwonego Sztandaru przy Instytucie Inżynierii Lotniczej w Pekinie
Szanghajskie Centrum Koordynacji Pułku Czerwonych Buntowników przy Wojskowym Instytucie Inżynieryjnym w Harbinie
Szanghajskie Centrum Koordynacji Tymczasowego Komitetu Rewolucji Kulturalnej przy Wojskowym Instytucie Telekomunikacji w Sianie.
PRZYPISY
[1] „Peking Review” opublikował niniejsze orędzie pt. „Przeprowadzić rewolucję, ożywić produkcję i całkowicie odeprzeć nowy atak kontrrewolucyjny rozpętany przez burżuazyjną linię reakcyjną”.
mqpz