2014rok
1. Opisz wykres EKG z uwzględnieniem czasu trwania załamków. Po co jest wykonywane EKG w diagnostyce i obrazowaniu. Podaj prawidłowy rytm zatokowy. Opisz 3 wykresy EKG (rysunki poniżej)
EKG- jest metodą badania szerzenia się fali depolaryzacji elektrycznej serca w warunkach doświadczalnych; rejestruje czynność bioelektryczną serca.
EKG przedstawia algebraiczną sumę wielu milionów potencjałów czynnościowych poszczególnych miocytów sercowych
EKG to przydatny klinicznie sposób wykrywania zmian patologicznych w obrębie mięśnia serca, zwłaszcza jego niedokrwienia lub zawałów.
Załamek P - przewodzenie depolaryzacji w mięśniu przedsionków, czas trwania : 80 ms, amplituda 0,2 mV
odcinek PQ - obejmuje odcinek od końca załamka P do początku zespołu QRS - czas trwania : 80 ms
czas przejścia depolaryzacji przez węzeł przedsionkowo-komorowy i pęczek przedsionkowo-komorowy
odstęp PQ - reprezentuje przejście depolaryzacji od węzła SA do mięśniówki komór, obejmuje czas depolaryzacji przedsionków, węzła AV, układu przewodzącego między komorami ( PH ) i włókien Purkiniego,
Zespół QRS czas trwania 80 ms:
1. załamek Q : depolaryzacja koniuszka serca i przegrody międzykomorowej, czas trwania: 5 ms, amplituda: 0,2 mV
2. załamek R : depolaryzacja głównej masy komór, czas trwania : 40 ms, amplituda : 2 mV
3. załamek S : depolaryzacja tylno-przypodstawnej części ściany lewej komory w pobliżu zespolenia z lewym przedsionkiem, czas trwania: 35 ms, amplituda : 0,4-0,5 mV
odcinek ST : okres depolaryzacji mięśnia komór w okresie fazy 2 potencjału czynnościowego kardiomiocytów ( odpowiada początkowej fazie repolaryzacji mięśniówki komór , czas trwania : 120 ms
załamek T : okres szybkiej repolaryzacji mieśnia komór, czas trwania:120-160 ms, amplituda : 0,7 mV
odstęp ST : obejmuje okres od końca depolaryzacji do zakończenia ich repolaryzacji, czas trwania: 280 ms
odstęp QT: obejmuje cały okres od początku depolaryzacji do końca repolaryzacji komór ( czyli potencjał czynnościowy ), czas trwania : 370 ms
Rytm zatokowy:
- występuje w warunkach prawidłowych, gdy pobudzenia pochodzą z węzła SA
- częstość akcji serca wynosi prawidłowo ok. 70/min
,
2. Na czym polega chemoodruch wieńcowy
Chemoodruch wieńcowy ( nazywany też Odruchem Bezolda-Jarischa )
efekt odruchowy w którym główną rolę odgrywają chemoreceptory w śródbłonku naczyń wieńcowych; można go wywołać wstrzykując pewne substancje np. kapsaicyna, serotonina, weratydyna do tętnic zaopatrujących lewą komorę serca;
w wyniku zadziałania odruchu dochodzi do :
· chwilowego zatrzymania krążenia ( apnoe )
· spadku ciśnienia tętniczego ( hipotonia )
· bradykardii
przypuszczalnie odruch ten może mieć znaczenie przy zawale, kiedy to uwalniają się z serca pewne substancje, które aktywują ten odruch, co prowadzi do bradykardii i trudnego niekiedy do opanowania spadku ciśnienia
3. Na czym polega efekt wodospadu.
Największy spadek ciśnienia żylnego zaznacza się przy przejściu żyły głównej dolnej przez przeponę z jamy brzusznej do klatki piersiowej. Jest to wynik przejścia z obszaru podwyższonego ciśnienia jamy brzusznej, gdzie działa tłocznia brzuszna, do obszaru ujemnego ciśnienia w klatce piersiowej. Temu nagłemu obniżeniu ciśnienia przy przejściu przez przeponę towarzyszy gwałtowny wzrost przepływu krwi żylnej, tzw. efekt wodospadu.
4. Opisz prawo Fahraeusa – Lindquista
Prawo Fahraeusa- Lindquista – dotyczy mechaniki płynów ,nie mogłam tego znaleźć w Konturze, Traczu, ani w Stasiu wzięłam z jakiegoś poważnego artykułu z netu.
W mikroprzepływach często istnieje konieczność sterowania położeniem cząstek w przekroju kanału. Jedną z metod jest sterowanie polem przepływu tak, aby poruszające się jako zawiesina cząstki gromadziły się wskutek oddziaływań hydrodynamicznych w wybranym obszarze. Efekt migracji cząstek wskutek oddziaływań hydrodynamicznych został po raz pierwszy zaobserwowanych w 1929 roku przez lekarzy Fahraeusa i Linquista podczas badań koncentracji krwinek w kapilarach. Analiza tego efektu pozwoliła m.in. zrozumieć przyczynę spadku oporów przepływu krwi w małych naczyniach. Krwinki poruszające się w takim przepływie odsuwają się od ścianek i cienka warstwa smarująca plazmy znakomicie ułatwia przepływ krwi. W laboratoriach biologicznych i mikro przepływowych wykorzystuje się podobne zjawisko, wykorzystując dwa strumienie cieczy i odpowiednio formując przepływ tak, aby jednym ze strumieni ścisnąć (zogniskować) główny przepływ w wybranym miejscu kanału.
Takie ogniskowanie przepływu umożliwia separację cząstek czy komórek tak,
aby znajdowały się tylko w wybranej, analizowanej płaszczyźnie przepływu, której
położenie i grubość mogą być sterowane poprzez zadanie odpowiednich wydatków
wzięte z giełdy :
W warunkach prawidłowych istnieje wiele mechanizmów zapobiegających zwiększaniu lepkości krwi w mikrokrążeniu. Zmniejszanie lepkości krwi w małych naczyniach zależy m. in. od zjawiska Fahraeusa-Lindquista, obserwowanego w kapilarach o średnicy poniżej 300 mikrometrów. Lepkość dynamiczna krwi zmniejsza się dzięki osiowemu gromadzeniu się erytrocytów w strumieniu krwi. Erytrocyty znajdują się w środku strumienia krwi, a warstwy obwodowe zawierają osocze. Warstwa krwi uboga w elementy morfotyczne staje się szersza, gdy maleje średnica naczynia. Efekt ten zależy od osoczowej strefy przyściennej, stopnia odkształcalności erytrocytów oraz stopnia agregacji krwinek. Odwrócenie efektu Fahraeusa-Lindquista, polegające na zwiększeniu lepkości krwi ze zmniejszeniem średnicy naczynia, występuje w kapilarach o średnicy poniżej 5-7 mikrometrów. W kapilarach o małej średnicy erytrocyty przepływają w jednym rzędzie, wykorzystując maksymalne możliwości swojej odkształcalności.
5. Co to jest pojemność minutowa, jak ją wyznaczyć. Czynniki wpływające na pojemność minutową.
Pojemność minutowa serca lub inaczej wyrzut minutowy ( CO – cardiac output ) - jest to objętość krwi, jaką serce przetłacza w ciągu 1 minuty z niskociśnieniowych zbiorników żylnych do wysokociśnieniowych zbiorników tętczniczych.
Poj. Minutowa zmienia się :
· zależnie od działania na serce nerwów układu autonomicznego, hormonów
· zależnie od aktualnych zmian metabolicznych organizmu i masy ciała,
W celu oznaczenia i standaryzacji pojemności minutowej wyznacza się tzw. wskaźnik sercowy ( CI – cardaic index); w tym celu pojemność minutową przelicza się na 1m2 powierzchni ciała
np. jeśli przyjąć, że CO wynosi 5-6 L/min, to prawidłowe wartości CI wynoszą 2,5-3,5 L/min/m2
Poj. minutowa zależy od :
a) aktualnej częstości skurczów
b) objętości wyrzutowej serca ( SV – stroke volume )
6. Opisz krążenie wieńcowe i jego funkcje. Co to jest rezerwa wieńcowa.
mięsień sercowy zaopatrują w krew dwi tętnice wieńcowe, których ujścia znajdują się w opuszce aorty tuż powyżej odejścia płatków półksiężycowatych. czynnościowo t. wieńcowe należą do tzw. tętnic końcowych to znaczy, że ich zamknięcie powoduje niedokrwienie zaopatrywanego przez nie obszaru z wyłączeniem funkcji i rozwojem martwicy zwanej zawałem. na jednostkę powierzchni przekroju serca przypada ok. 6x więcej naczyń włosowatych niż w m. szkieletowym. krew żylną odprowadza z serca podwójny układ drenujący naczyń żylnych: powierzchowny i głęboki. przepływająca przez m. sercowy krew ulega silnemu odtlenieniu już w warunkach spoczynku. głównym, zadaniem krążenia wieńcowego jest odpowiednie zaopatrzenie m. sercowego w tlen i środki odżywcze umożliwiające prawidłową i utrzymującą się przez całe życie aktywność skurczową serca.
REZERWA WIEŃCOWA stanowi różnicę między spoczynkowym a masymalnym przepływem wieńcowym
7. Uzupełnij schemat cyklu pracy serca.
Cykl sercowy - naprzemienne fazy skurczu i rozkurczu obejmujące kolejno przedsionki i komory, powtarzają się z częstością około 72/min (czyli 1,2 Hz). Całość pojedynczego prawidłowego cyklu sercowego trwa 800 ms
1) PAUZA
¨ W czasie pauzy przedsionki i komory serca są w stanie rozkurczu i krew pod wpływem gradientu (różnicy) ciśnień przelewa się z żył głównych i płucnych do przedsionków, a stamtąd do komór.
2) SKURCZ PRZEDSIONKÓW
¨ Skurcz przedsionków powoduje zwiększenie ciśnienia przedsionkowego i dopchnięcie jeszcze porcji krwi do komór, objętość komór po skurczu przedsionków nazywa się objętością
późnorozkurczową, a ciśnienie panujące w komorach ciśnieniem późnorozkurczowym lub
obciążeniem wstępnym (preload)
¨ Ciśnienie w komorach wzrasta powyżej ciśnienia w przedsionkach i następuje zamknięcie
zastawek odpowiednio trójdzielnej po prawej i mitralnej po lewej stronie serca i uderzenie krwi o zastawki od strony komór. Zamknięcie zastawek wywołuje efekt akustyczny w postaci pierwszego tonu serca.
3) Następnie rozpoczyna się SKURCZ KOMÓR (SYSTOLE) nie powodujący zmiany objętości krwi zawartej w komorach jest to tzw. skurcz izowolumetryczny. Lewa komora rozpoczyna skurcz tuż przed prawą. W czasie skurczu izowolumetrycznego narasta napięcie ścian komór serca, co powoduje wzrost ciśnienia w komorach. Gdy ciśnienie przekroczy ciśnienie odpowiednio w pniu płucnym i aorcie następuje faza wyrzutu.
¨ Wyrzut dotyczy około 85% objętości wyrzutowej,, dlatego okres ten nosi nazwę okresu wyrzutu maksymalnego. W późniejszym okresie systole zwalnia się wyrzucanie krwi do aorty i jest to tzw. okres wyrzutu zredukowanego
¨ Po fazie wyrzutu ciśnienie w komorach zaczyna spadać co powoduje zamknięcie zastawek pnia płucnego i aortalnej i wywołuje drugi ton serca.
¨ W komorach po wyrzucie pozostaje zawsze pewna ilość krwi (około 50% (?)objętości
późnorozkurczowej), jest to objętość późnoskurczowa a ciśnienie panujące w komorze nazywane jest ciśnieniem późnoskurczowym.
4) Rozpoczyna się ROZKURCZ KOMÓR (DIASTOLE) W początkowej fazie rozkurczu ciśnienie w komorach jest jeszcze wyższe niż w przedsionkach i zastawki przedsionkowo-komorowe są zamknięte ta faza rozkurczunazywana jest rozkurczem izowolumetrycznym. W okresie rozkurczu izowolumetrycznego ciśnienie w lewej komorze gwałtownie się obniża, aż do osiągnięcia wartości mniejszej niż ciśnienie w lewym przedsionku.
Wtedy otwiera się zastawka dwudzielna i rozpoczyna się napełnianie krwią lewej komory (okres powolnego napełniania komory à diastasis), co powoduje niewielki przejściowy spadek, a następnie wzrost ciśnienia w tej komorze.
¨ Podczas rozkurczu prawej komory, krew z żył głównych stale dopływa do prawego przedsionka, a ponieważ zastawka trójdzielna jest otwarta, krew ta od razu przedostaje się do komory, wypełniając ją prawie całkowicie, tj. do około 150 ml.
¨ W okresie rozkurczu izowolumetrycznego zmniejsza się objętość krwi w aorcie i odpowiednio obniża się ciśnienie aortalne (bo zmniejszenie odsercowego, liniowego przepływu krwi przez aortę), z wyjątkiem krótkiego okresu, w którym krew „wraca” w aorcie w kierunku serca i „odbija się” o zastawki aorty, tworząc wcięcie, a potem falę dikrotyczną biegnąca na obwód
Czyli jeszcze raz cykl pracy serca:
1) skurcz przedsionków à 110 ms
2) skurcz izowolumetryczny à 50 ms
3) wyrzut maksymalny à 90 ms
4) wyrzut zredukowany à 130ms
5) okres protodiastolityczny à 40msbum
6) rozkurcz izowolumetryczny à 80 ms
7) szybkie wypełnianie à 110 ms
8) zredukowane wypełnianie i przerwa à 190 ms
Łączny czas trwania skurczu i rozkurczu komór 800ms
8. Termoregulacja na gorąco.
a) Zwiększenie skórnego przepływu krwi w wyniku rozszerzenia naczyń krwionośnych skóry (pierwotna reakcja organizmu na obciążenie cieplne)
b) Zwiększenie częstości skurczów serca
c) Zwiększenie pojemności minutowej serca
d) Tendencja do obniżania się ciśnienia tętniczego krwi w wyniku zmniejszenia obwodowego oporu naczyniowego
e) Pobudzenie czynności gruczołów potowych i zwiększenie wydzielania potu, który parując usuwa nadmiar ciepła z organizmu
f) Podczas przedłużającej się ekspozycji na gorąco obserwuje się zwolnienie tempa wydzielania potu przypisywane ,,zmęczeniu” gruczołów potowych
9. Odruch z baroreceptorów aortalno-zatokowych konturek 122
wszytkie opisane powyżej zmiany w częstości skurczów serca i stanie naczyń krwionośnych są wynikiem odruchów z baroreceptorów tętniczych, które posiadają komponent sercowy i naczyniowy. Baroreceptorami łuku aorty są czuciowe zakończenia dośrodkowych gałązek nerwu aortalnego (aortal nerve) należące do nerwów błędnych (NC X), a zatok tętnicy szyjnej - czuciowe zakończenia nerwu zatokowego (carotic sinus nerve - nerw szyjny zatokowy), stanowiące gałązkę aferentną nerwu jęzukowo-gardłowego (NC IX) Efekt odruchowy pobudzenia baroreceptorów naczyniowych w wyniku nagłego wzrostu ciśnienia w łuku aorty lub tętnicy szyjnej ma charakter hamujący iprowadzi do pobudzenia gałązek sercowych nerwu błędnego i zachamowania aktywności nerwów współczulnych. wynikiem tego jest zwolnienie rytmu serca, osłabienie jego kurczliwości i spadek pojemności minutowej
kriskiper