Domas_Łukasz_Specyfika_i charakter_działania_ratownictwa_taktycznego_na_polu_walki_2016.pdf

(1207 KB) Pobierz
KRAKOWSKA AKADEMIA
im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Wydział Zdrowia i Nauk Medycznych
Kierunek: Ratownictwo Medyczne
Łukasz Domas
SPECYFIKA I CHARAKTER DZIAŁANIA
RATOWNICTWA TAKTYCZNEGO
NA POLU WALKI.
Praca dyplomowa
napisana pod kierunkiem
dr Stefana Poździocha
Kraków 2016
1
STRESZCZENIE
Tematyka opracowania zwięźle ukazuje specyfikę działań ratownictwa
taktycznego na polu walki.
Niniejsza praca przedstawia najczęściej występujące urazy pola walki, sposoby
zaopatrzenia ran, skupia się na organizacji działań ratowniczych uwzględniając
standardy postępowania taktyki czerwonej oraz protokołu TCCC, jak również opiekę
oraz transport osoby poszkodowanej.
Słowa kluczowe:
ratownictwo taktyczne, TCCC, taktyczny protokół segregacyjny, medavac.
2
Wstęp
1.Rola ratownictwa taktycznego w ramach działań zbrojnych...…………………5
1.1. Pojęcie ratownictwa taktycznego………………………………………………...5
1.2. Zarys historyczny ratownictwa taktycznego..……………………………………6
2. Charakterystyka typowych urazów pola walki.………………………………...9
2.1. Uwagi wstępne……………………………………………………………………9
2.2. Rana postrzałowa i uraz odłamków.……………………………………………...9
2.3. Uraz minowy oraz uraz spowodowany falą uderzeniową..……………………..10
2.4. Uraz cieplny....…………………………………………………………………..15
3. Organizacja i formy działań ratowniczych na polu walki....…………………..16
3.1. Uwagi wstępne…………………..………………………………………………16
3.1. Taktyczny protokół segregacyjny...……………………………………………...16
3.2. Opanowywanie krwotoków występujących na polu walki……………………...18
3.3. Postępowanie w urazach klatki piersiowej oraz brzucha....……………………..21
3.4. Udrażnianie dróg oddechowych oraz oddychanie ……………. ………………..23
3.5. Farmakologia pola walki…………………………………………………………25
4. Standardy postępowania czerwonej taktyki..…………………………………...28
4.1. Uwagi wstępne…………………………………………………………………...28
4.1. Opieka nad rannym w warunkach bojowych…………………………………….29
4.2. Ewakuacja rannego na polu walki………………………………………………..28
Bibliografia
3
Wstęp
Wyniesione z konfliktów w Iraku i Afganistanie doświadczenia pola walki
zaowocowały wprowadzeniem w Wojsku Polskim systemu Tactical Combat Casualty
Care (TC3), czyli opieki nad poszkodowanym w wyniku obrażeń wojennych.
Diametralnie zmieniło się podejście do tak zwanej taktyki czerwonej, w tym do
procedur i systemu szkolenia żołnierzy – ratowników.
Z uwagi na to, iż na polu walki zdarzenia zachodzą niespodziewanie, system
ratownictwa taktycznego skupia się na szybkim i skutecznym udzieleniu pomocy
osobie
poszkodowanej,
następnie
jej
ewakuowaniu
z
miejsca
zagrożenia.
Ratownictwo taktyczne nastawione jest w szczególności na tamowanie krwawienia,
odbarczenie odmy i udrażnianie dróg oddechowych.
Niniejsza praca dotyczy specyfiki działań ratownictwa taktycznego.
Rozdział pierwszy poświęcony został szeroko pojętemu tematowi ratownictwa
taktycznego oraz historii jego powstania i ewoluowania na przestrzeni wieków wraz
z konfliktami zbrojnymi .
Drugi rozdział dotyczy charakterystyki typowych urazów pola walki,
w trakcie którego opisano pięć
urazów.
Trzeci rozdział obejmuje zagadnienia związane z organizacją i formą działań
ratowniczych na polu walki. W tym rozdziale przedstawiony został taktyczny protokół
segregacyjny, typowe procedury postępowania z osobą ranną, jak również
scharakteryzowano w nim
w przypadku osoby rannej.
Czwarty rozdział streszcza standardy postępowanie czerwonej taktyki, protokołu
postępowania w TCCC. Ukazuje on procedury postępowania w opiece nad rannym oraz
jego ewakuację z pola walki poprzez nadanie meldunku medavac.
Podsumowanie zawiera kluczowe wnioski oraz własne przemyślenia.
Ilość opracowań polskojęzycznych w tym temacie jest znikoma, dlatego
należało korzystać ze źródeł zagranicznych oraz doświadczeń wojennych żołnierzy
biorących udział w misjach zagranicznych.
rodzaje czynności ratowniczych podejmowanych
głównych ściśle powiązanych ze sobą rodzajów
4
ROZDZIAŁ I
ROLA RATOWNICTWA TAKTYCZNEGO W RAMACH
DZIAŁAŃ ZBROJNYCH
1.1. Pojęcie ratownictwa taktycznego
Najważniejsza cechą czerwonej taktyki jest wyzbycie się instynktu ratownika
i postępowanie zupełnie inaczej niż w przypadku pomocy medycznej w służbach
cywilnych.
W istniejącej literaturze nie ma jasno sprecyzowanej definicji ratownictwa
taktycznego. Jednak w oparciu o kluczowe jego determinanty, czyli: element
ratowniczy, aspekt taktyczny i cel tego rodzaju działań ratownictwem taktycznym
można nazwać: „zespół czynności mających na celu niesienie pomocy osobom
poszkodowanym w warunkach działań taktycznych, bezpośrednio zagrażających
zarówno poszkodowanym, jak i ratownikom. Pomoc ta jest udzielana w najczęściej
następujących stanach zagrożenia życia i ogranicza się w pierwszej fazie do
najprostszych czynności, często sprzecznych z wytycznymi ratownictwa cywilnego
w oparciu o dedykowany lub improwizowany sprzęt ratowniczy. Wraz z wygaszaniem
zagrożenia wdraża się stopniowo więcej elementów ratownictwa medycznego, znanego
z działań w sprzyjającym ratownikom warunkach, umożliwiając odpowiednie
zabezpieczenie poszkodowanego”
1
.
Główne cele ratownictwa taktycznego to:
ratowanie poszkodowanego,
ochrona poszkodowanego przed odniesieniem dodatkowych obrażeń,
umożliwienie pododdziałowi dalszego wykonywania misji
2
.
Zgodnie z procedurami realizowanymi w ramach czerwonej taktyki w pierwszej
kolejności ratuje się osoby najlżej ranne, tak aby były one w stanie jak najszybciej
powrócić do prowadzenia działań i wsparcia swojej grupy. Kolejną cechą czerwonej
taktyki jest przełamanie określonych wartości wpajanych podczas szkolenia. Nie ma
1
2
M. Czerwiński, P. Makowiec,
Podstawy ratownictwa taktycznego,
Warszawa 2014r., s.13, 14.
Tamże s. 15.
5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin