De Mattei 40 rocznica śmierci Pawła VI.docx

De Mattei: 40 rocznica śmierci Pawła VI

(6.08.1978)

De Mattei: The Death of Paul VI (August 6, 1978). An anniversary.

Roberto de Mattei - Corrispondenza Romana – 15.08.2018

W tym miesiącu mamy 40 rocznicę śmierci Giovanni Battista Montiniego – papieża Pawła VI w latach 1963 - 1978.  Jego pontyfikat zmienił  życie Kościoła w XX wieku.

Giovanni Battista Montini urodził się w Concesio, prowincja Brescia, 26 września 1897. Jego środowisko rodzinne cechowała mocna tendencja do liberalizmu i  jansenizmu, co wyrażało sie przede wszystkim w dziedzinie liturgii. Ponadto promodernistyczne tendencje liturgiczne oratoryjnego ojca, Giulio Bevilaqua, (jego kierownik duchowy, którego mianował na kardy-nała w 1965) pozostawiły ślad na jego wczesnej formacji. 19 maja 1920, młody Montini został wyświęcony w wieku zaledwie 22 lat, nie musząc kończyć studiów teologicznych ze względu na słabe zdrowie.  Kiedy był w Rzymie, został wezwany do Sekretariatu Stanu i mianowano go asystentem kościelnym 'Fuci' (Federazione Cattolici Italiani), działalności która bardzo go zajmowała, ale od której [w końcu] został odsunięty z uwagi na jego 'inno-wacyjne' pomysły liturgiczne i widoczną skłonność do 'upolityczniania' młodzieży. Jego ojciec, Giorgio, był deputowanym 'Partito Populare Italiano', więc polityka wraz z liturgią pozostały jedną z jego głównych pasji.

W grudniu 1937, Monsignor Montini otrzymał promocję  do Sekretariatu Stanu, zastępując Monsignora Amleto Tardini.  Nie miał doświadczenia dyplomatycznego, z wyjątkiem kilku miesięcy spędzonych w nuncjaturze w Warszawie, ale pracował nieprzerwanie w Sekre-tariacie Stanu do 1954, kiedy Pius XII mianował go Arcybiskupem Mediolanu, nie przyznając mu kardynalskiego kapelusza. Ta promocja faktycznie była "usunięciem" go, a powody pozo-stają niejasne. Zdaniem kard. Siri wysłano go do Mediolanu po negatywnej ocenie tajnej komisji ustanowionej przez Piusa XII, który stracił zaufanie do niego z powodu jego ochrony przewodniczącego Akcji Katolickiej Młodzieży, Mario Rossi, wtedy walczącego o Kościół  otwarty na komunizm społeczny.

Kard. Casaroli z kolei zwierzył się Andrea Tornielli, że relacje między papieżem i jego współpracownikiem uległy pogorszeniu w wyniku kontaktów Montiniego z włoską lewicą  polityczną – bez wiedzy Piusa XII. Z korespondencji między Msgr  Montini i  Don Giuseppe De Luca mozna wywnioskować, że zastępca, poprzez tego rzymskiego księdza, utrzymywał relacje z katolickimi komunistami, i niektórymi sektorami Włoskiej Partii Komunistycznej. Natomiast historyk Andrea Riccardi ujawnia, że niekóre mianowania biskupów na Litwie wywołały pogłoski o nielojalności Montiniego w stosunkach między Stolica Apostolską i sowiecką Rosją. Te pogłoski sięgają "tajnego raportu" francuskiego pułkownika Claude Arnoulda, którego poproszono o zbadanie przekazywania informacji zarezerwowanej dla Sekretariatu Stanu komunistycznym rządom na Wschodzie. Arnauld prześledził odpowie-dzialność przecieków informacyjnych do Msgr Montiniego I jego towarzyszy, co zaalarmo-wało Watykan.

Z pewnością Arcybiskup Mediolanu był postępowcem jak i wielbicielem  nouvelle théologie i "integralnego humanizmu" Jacquesa Maritaina. Po śmierci papieża Pacellego, nowy papież, Jan XXIII, mianował go na kardynała, pozwalając mu w ten sposób uczestniczyć w konkla-we. W 1962, kiedy zainaugurowano II SW, imię Arcybiskupa Mediolanu uznano za bliskie dziennikarzom powiązanym z prekursorami progresywizmu, jak kard. König, Arcybiskup Wiednia,  Frings z Kolonii, Döpfner z Monachium, Alfrink z Utrechtu i Suenens  z Mechelen. Msgr Helder Camara w swoich Soborowych listach / Conciliar Letters, wspomina spotkanie z kard. Suenensem, z którym zgodził się, że Montini był najlepszym kandydatem na następcę Jana XXIII.

Po śmierci papieża Jana XXIII, 3 czerwca 1963, miały miejsce ostre spory na konklawe, a jeszcze, po mocnym sprzeciwie kard. Ottavianiego, 21 czerwca, kard. Montiniego wybrano na Tron Piotrowy, wybrał imię Paweł VI. 22 czerwca nowy papież skierował swoje pierwsze przesłanie radiowe do "całej ludzkiej rodziny", i ogłosił, że większość swojego pontyfikatu poświęci kontynuacji II SW. Następnego dnia, podczas modlitwy Anioł Pański, wezwał kard. Suenensa...