OBCIĄŻENIE UKŁADU KOSTNO- MIĘŚNIOWEGO - TRAK.docx

                                         OBCIĄŻENIE UKŁADU

                    MIĘŚNIOWO- KOSTNEGO W CZASIE PRACY

Spis treści:

1.     Wprowadzenie ,

2.     Ocena obciążenia na stanowisku pracy

3.     Badanie reakcji na obciążenie dynamiczne metody odnowy tętna

4.     Określenie dopuszczalnego ciężaru dźwigania podczas pracy ciągłej

Wprowadzenie.

Mięsnie szkieletowe cechują się dwojakiem rodzajem aktywności dynamicznej. Pierwsza wiąże się z czynności skurczową, podczas której dochodzi do zmniejszenia długości mięśnia i zbliżenia miejsc jego przyczepów na częściach kostnych. W ten sposób odbywają się ruchy lokomocyjne, a także pokonywanie oporów zewnętrznych, co umożliwia wykonywanie różnych operacji ruchowych. Siła mięśni dział wówczas wzdłuż łatwo zmierzać. Taki rodzaj wysiłku nazywa się praca dynamiczną. Praca stwarza inny, również bardzo istotny rodzaj aktywności mięśniowej. Jej istotą są Skórcze izometryczne, charakteryzujące się tym, że stan pobudzenia powoduje wzrost napięcia mięsni, natomiast nie ulega one skróceniu . W rezultacie nie następuje zbliżenia  się do siebie miejsc ich przyczepu na częściach kostnych. Nie ma zatem efektu pracy w sensie mechanicznym. Jednak wzrost napięcia mięśnia, spowodowany jego obciążenia dla organizmu. Podczas pracy miesień uczestniczy w okresie krótkotrwałego skurczu, powraca do stanu wyjściowego i reakcja skurczowa może być powtarzalna. Naprzemiennie stan skurczu i rozkurczu nie tylko utrudniają, lecz wręcz ułatwiają krążenie krwi i wymianę składnika między dopływająca krwią i pracującymi mięśniami.  Sytuacja jest odmienna podczas pracy. Długotrwałe napięcia mięśnia, poprzez ucisk na naczynia krwionośne , utrudnia swobodny przepływa krwi, co z kolei zakłóca dostarczanie niezbędnych składników i usuwanie produktów przemiany materii, W tych warunkach ułatwiony jest rozwój zmęczenia. Powstaje poczucie dyskomfortu , aż do pojawienia się reakcji bólowych w napiętych mięśniach. Dlatego we wszystkich sytuacjach , w których jest to możliwe , należy zmniejszać obciążenie mięśni podczas pracy zawodowej, nawet jeśli doprowadziłoby to do zwiększenia aktywności mięśniowej i wzrostu zużycia energii. Zmniejszona aktywność ruchowa stanowi negatywną cechę współczesnego życia o niemałym znaczeniu w bilansie zdrowotnym.

2. Ocena obciążenia statycznego metod OWAS

Podstawową częścią  obciążenia  typu statycznego jest związana z napięciami posturalnymi odgrywającymi rolą w utrzymaniu po danej pozycji ciała. Praktycznie każdej pracy dynamicznej towarzysz napięcia statyczne części grup mięśniowych, decydujące o po danej pozycji ciała. Wysiłki typu statycznego stanowi bardzo istotny składnik ogólnego  obciążenia w pracy zawodowej. W znacznym stopniu została wyeliminowana ciężka praca fizyczna w dawnym znaczeniu, kiedy mi nie ludzkie stanowiły źródła o energii mechanicznej. Natomiast zwiększyła się liczba stanowisk pracy, na których dużą rolę odgrywa długotrwałe utrzymywanie stałej pozycji ciała, stabilizującej położenie głowy,       tułowia i kończyn górnych: większość prac biurowych, praca operatorów monitorów komputerowych, pulpitów sterowniczych i innych urządzeń .Ze względu na stopie rozpowszechnienia i negatywne następstwa obciążenia typu statycznego s one przedmiotem szczególnego zainteresowania w działaniach zmierzających do optymalizacji metod i warunków pracy. W ród różnych metod całościowej oceny          obciążenia statycznego na uwag zasługuje metoda zaproponowana przez autorów fińskich, nazywana w skrócie OWAS (Ovako Working Posture Analysis System). Uwzględniono w niej zajmowana pozycja ciała i obciążenie zewnętrzne w kilogramach, położenie tułowia (pleców), ramion i nóg.

ANALIZA OBCIĄŻENIA STATYCZNEGO METODĄ  OWAS

Metoda analizy obciążenia statycznego metod OWAS s y do wielkości oceny obciążenia statycznego na stanowiskach pracy.

Metoda bierze pod uwagę               obciążenie  pochodzące od czterech czynników:

-         pozycja pleców

-         położenie ramion

-         praca nóg

-         wielko   obciążenia zewnętrznego,

ale nie uwzględnia częstości zmiany pozycji oraz rytmu pracy..

Analiza obciążenia statycznego obejmuje stanowisko operator  wózka widłowego

Sposób postępowania:

1.      Wybrać  czynność   (pozycji  przy pracy) przeważającą w ciągu zmiany roboczej.

2.      Na podstawie oceny pozycji pleców, ramion, nóg, i obciążenia określi  kod pozycji

3.      Z diagramu na rys.2. (na odwrocie strony) na podstawie kodu pozycji (z rys.1) odczyta typ kategorii obciążenia (1,2,3 lub 4).

4.      Z tab.1 odczyta  dla danej kategorii obciążenia jej opis.

5.      Z tab.2 odczyta  interpretacji  kategorii.

A              B              C              D

C-NOGI

1.        pozycja siedząca

2.        stojąca z nogami wyprostowanymi

3.        stojąca z jedną  nogą  wyprostowaną

4.        stojąca z nogami zgiętymi

5.        stojąca z jedną  nogą  zgiętą

6.        klęczenie na jednym lub obu kolanach

7.        chodzenie

D-OBCIĄŻENIE ZEWN              TRZNE:

1.      masa poniżej 10 kg

2.      masa od 10 do 20 kg

3.      masa powyżej 20 kg

Rys.1. Wyznaczenie kodu pozycji ciała do oceny obciążenia statycznego metod              OWAS.

1. Założenia:

– stanowisko pracy znajduje się w jednoosobowej kabinie zabudowanej ścianami

z oknami oszklonymi na wysokości,

– kabina wyposażona jest w klimatyzację i ergonomiczne siedzisko,

– dojście do kabiny jest zabezpieczone barierkami zgodnie z przepisami, schody

nie są śliskie,

– operator obsługuje wózek widłowy w tartaku,

– system pracy dwu zmianowy- 8 godzinny,

– na stanowisku znajdują się instrukcje: obsługi wózka widłowego/ sztaplarki/, postępowania w razie awarii,

wypadku, przeciwpożarowa oraz apteczka pierwszej pomocy,

– poziom natężenia dźwięku w kabinie przy zamkniętych drzwiach – LEX,8h = 75 dB,

– ustępy w odległości 50 m,

– systematycznie prowadzony jest nadzór UDT nad żurawiem,

– operatorzy nie wykonują napraw oraz konserwacji wózka widłowego -jedynie sprawdzają wzrokowo stan techniczny ,

– operatorzy posiadają uprawnienia do obsługi wózka wiłowego, aktualne szkolenia bhp,

badania lekarskie z uwzględnieniem badań wysokościowych,

– operatorzy wyposażeni są w: odzież roboczą, buty ochronne-antypoślizgowe ze wzmocnionymi podnoskami, kask ochronny,

– operatorzy dokonują regularnych zapisów w dzienniku pracy wózka widłowego

1.      wibracja miejscowa: WON = 0,34