7 Księga Sędziów.txt

Księga Sędziów
1 A po mierci Jozuego synowie Izraela pytali Jehowę, mówišc: Kto z nas pierwszy ruszy na Kananejczyków, by z nimi walczyć? 2?Jehowa odrzekł: Wyruszy Juda. Oto ja wydam tę ziemię w jego rękę. 3?Wtedy Juda powiedział do Symeona, swego brata: Wyrusz ze mnš na terytorium przydzielone mi przez losowanie i walczmy z Kananejczykami, ja za pójdę z tobš na terytorium przydzielone tobie przez losowanie. Toteż Symeon z nim poszedł.
4?Wówczas Juda wyruszył, a Jehowa wydał w ich ręce Kananejczyków i Peryzzytów, tak iż pokonali ich w Bezek  dziesięć tysięcy mężczyzn. 5?Kiedy w Bezek napotkali Adoni-Bezeka, walczyli z nim i pokonali Kananejczyków oraz Peryzzytów. 6?Gdy Adoni-Bezek rzucił się do ucieczki, zaczęli go cigać i schwytawszy, obcięli mu wielkie palce u ršk i u stóp. 7?Na to Adoni-Bezek powiedział: Siedemdziesięciu królów, którym obcięto wielkie palce u ršk i u stóp, zbierało pokarm pod moim stołem. Jak ja uczyniłem, tak mi Bóg odpłacił. Potem przyprowadzili go do Jerozolimy i tam umarł.
8?Ponadto synowie Judy toczyli wojnę z Jerozolimš i zdobyli jš, i pobili ostrzem miecza, i wydali miasto na pastwę ognia. 9?A potem synowie Judy zeszli, by walczyć z Kananejczykami zamieszkujšcymi górzysty region i Negeb, i Szefelę. 10?I Juda pomaszerował przeciw Kananejczykom, którzy mieszkali w Hebronie (a Hebron nosił przedtem nazwę Kiriat-Arba), i pobili Szeszaja oraz Achimana i Talmaja.
11?Stamtšd pomaszerowali przeciw mieszkańcom Debiru. (A Debir nosił przedtem nazwę Kiriat-Sefer). 12?Wówczas Kaleb powiedział: Kto uderzy na Kiriat-Sefer i je zdobędzie, temu dam za żonę Achsę, mojš córkę. 13?I zdobył je Otniel, syn Kenaza, młodszego brata Kaleba. Za to dał mu za żonę Achsę, swojš córkę. 14?A gdy szła do domu, namawiała go, by poprosił jej ojca o pole. Potem, siedzšc na ole, klasnęła w dłonie. A Kaleb rzekł do niej: Czego chcesz? 15?Powiedziała więc do niego: Udziel mi błogosławieństwa, bo dałe mi połać ziemi na południu, i daj mi Gullot-Maim. Kaleb dał jej zatem Gullot Górne i Gullot Dolne.
16?A synowie Kenity, którego zięciem był Mojżesz, wyruszyli wraz z synami Judy z miasta palm na pustkowie judzkie, znajdujšce się na południe od Aradu. Potem poszli i zamieszkali z tym ludem. 17?Lecz Juda pomaszerował z Symeonem, swoim bratem, i uderzyli na Kananejczyków mieszkajšcych w Cefat, i wydali je na zagładę. Dlatego nadano temu miastu nazwę Chorma. 18?Potem Juda zdobył Gazę oraz jej terytorium i Aszkelon oraz jego terytorium, i Ekron oraz jego terytorium. 19?I Jehowa dalej był z Judš, tak iż wzišł on w posiadanie górzysty region, lecz nie zdołał wywłaszczyć mieszkańców niziny, gdyż mieli rydwany wojenne z żelaznymi kosami. 20?Gdy Kalebowi dali Hebron, tak jak obiecał Mojżesz, wypędził on stamtšd trzech synów Anaka.
21?A synowie Beniamina nie wypędzili Jebusytów mieszkajšcych w Jerozolimie; i Jebusyci mieszkajš z synami Beniamina w Jerozolimie po dzi dzień.
22?Tymczasem dom Józefa wyruszył przeciw Betel i Jehowa był z nimi. 23?I dom Józefa zaczšł przeprowadzać zwiad w Betel (a to miasto nosiło przedtem nazwę Luz), 24?i zwiadowcy zobaczyli mężczyznę wychodzšcego z miasta. Rzekli więc do niego: Pokaż nam, prosimy, którędy się dostać do miasta, a okażemy ci życzliwoć. 25?Pokazał im więc, którędy mogš się dostać do miasta; i pobili to miasto ostrzem miecza, ale temu mężczynie i całej jego rodzinie pozwolili odejć. 26?Potem ów mężczyzna udał się do ziemi Hetytów i zbudował miasto, i nadał mu nazwę Luz. Tak się nazywa po dzi dzień.
27?A Manasses nie wzišł w posiadanie Bet-Szean oraz jego zależnych miejscowoci ani Taanachu oraz jego zależnych miejscowoci, ani mieszkańców Dor oraz jego zależnych miejscowoci, ani mieszkańców Ibleamu oraz jego zależnych miejscowoci, ani mieszkańców Megiddo oraz jego zależnych miejscowoci, lecz Kananejczycy dalej mieszkali w tej ziemi. 28?A Izrael wzrósł w siłę i zaczšł narzucać Kananejczykom pracę przymusowš, i nie wypędził ich całkowicie.
29?Również Efraim nie wypędził Kananejczyków, którzy mieszkali w Gezerze, lecz Kananejczycy dalej mieszkali wród nich w Gezerze.
30?Zebulon nie wypędził mieszkańców Kitronu ani mieszkańców Nahalolu, lecz Kananejczycy dalej mieszkali wród nich i zostali obarczeni pracš przymusowš.
31?Aszer nie wypędził mieszkańców Akko ani mieszkańców Sydonu i Achlabu, i Achzibu, i Chelby, i Afiku, i Rechobu. 32?I Aszeryci dalej mieszkali poród Kananejczyków zamieszkujšcych tę ziemię, gdyż ich nie wypędzili.
33?Naftali nie wypędził mieszkańców Bet-Szemesz ani mieszkańców Bet-Anat, lecz dalej mieszkali poród Kananejczyków zamieszkujšcych tę ziemię; a mieszkańcy Bet-Szemesz i Bet-Anat zaczęli dla nich wykonywać pracę przymusowš.
34?I Amoryci wypierali synów Dana w górzysty region, bo nie pozwalali im schodzić na nizinę. 35?Toteż Amoryci dalej mieszkali na górze Cheres i w Ajjalonie, i w Szaalbim. Lecz ręka domu Józefa była tak ciężka, że zostali zmuszeni do wykonywania pracy przymusowej. 36?A terytorium Amorytów cišgnęło się od stoku Akrabbim, od Seli w górę.
2 Wtedy anioł Jehowy udał się z Gilgal do Bochim i rzekł: Wywiodłem was z Egiptu i wprowadziłem was do ziemi, co do której złożyłem przysięgę waszym praojcom. Ponadto powiedziałem: Nigdy nie złamię mojego przymierza zawartego z wami. 2?Wam za nie wolno zawrzeć przymierza z mieszkańcami tej ziemi. Ich ołtarze macie zburzyć. Lecz wycie nie słuchali mego głosu. Dlaczego to uczynilicie? 3?Powiedziałem zatem: Nie wypędzę ich sprzed waszego oblicza i stanš się dla was sidłami, a ich bogowie będš dla was przynętš.
4?A gdy tylko anioł Jehowy wyrzekł te słowa do wszystkich synów Izraela, lud zaczšł podnosić głos i płakać. 5?Dlatego nadali temu miejscu nazwę Bochim. I składali tam ofiary Jehowie.
6?Gdy Jozue odprawił lud, synowie Izraela poszli, każdy do swego dziedzictwa, by wzišć tę ziemię w posiadanie. 7?I lud służył Jehowie przez wszystkie dni Jozuego i przez wszystkie dni starszych, którzy przeżyli Jozuego i którzy widzieli całe wielkie dzieło, jakiego Jehowa dokonał na rzecz Izraela. 8?Potem Jozue, syn Nuna, sługa Jehowy, umarł w wieku stu dziesięciu lat. 9?I pogrzebano go na terytorium jego dziedzictwa w Timnat-Cheres, w górzystym regionie Efraima, na północ od góry Gaasz. 10?Również całe to pokolenie zostało przyłšczone do swych ojców, a zaczęło nastawać po nich inne pokolenie, które nie znało Jehowy ani dzieła, jakiego dokonał na rzecz Izraela.
11?I synowie Izraela zaczęli czynić to, co złe w oczach Jehowy, i służyć Baalom. 12?Porzucili więc Jehowę, Boga swych ojców, który ich wyprowadził z ziemi egipskiej, a poszli za innymi bogami, sporód bogów ludów, które ich zewszšd otaczały, i zaczęli się im kłaniać, tak iż obrażali Jehowę. 13?Porzucili więc Jehowę, a zaczęli służyć Baalowi i wizerunkom Asztarte. 14?Wtedy Jehowa zapłonšł gniewem na Izraela, tak iż wydał ich w ręce grabieżców i ci zaczęli ich ograbiać; i zaczšł ich sprzedawać w rękę ich okolicznych nieprzyjaciół, i już nie mogli się ostać przed swymi nieprzyjaciółmi. 15?Wszędzie, gdzie wychodzili, ręka Jehowy była przeciw nim ku nieszczęciu, tak jak Jehowa powiedział i jak Jehowa im przysišgł; i znaleli się w wielkich opałach. 16?Toteż Jehowa wzbudzał sędziów i ci wybawiali ich z ręki grabieżców.
17?A oni nie słuchali nawet swych sędziów, lecz uprawiali nierzšd z innymi bogami i kłaniali się im. Szybko zboczyli z drogi, którš chodzili ich praojcowie, posłuszni przykazaniom Jehowy. Oni tak nie postępowali. 18?A gdy Jehowa wzbudzał im sędziów, Jehowa był z sędziš i wybawiał ich z ręki nieprzyjaciół przez wszystkie dni sędziego, bo Jehowa użalał się nad ich jękiem z powodu ich ciemięzców i tych, którzy nimi poniewierali.
19?Lecz gdy sędzia umarł, odwracali się i postępowali bardziej zgubnie niż ich ojcowie, chodzšc za innymi bogami, by im służyć i kłaniać się im. Nie zaniechali swych postępków i swego upartego zachowania. 20?W końcu Jehowa zapłonšł gniewem na Izraela i rzekł: Ponieważ ten naród naruszył moje przymierze, które nakazałem ich praojcom, i nie słuchał mego głosu, 21?więc i ja nie wypędzę sprzed ich oblicza ani jednego z narodów, które pozostawił Jozue, gdy umierał  22?żeby przez nie wypróbować Izraela, czy będš strzec drogi Jehowy i niš chodzić, tak jak jej strzegli ich ojcowie, czy nie. 23?Toteż Jehowa pozwolił pozostać tym narodom, nie wypędzajšc ich szybko, i nie wydał ich w rękę Jozuego.
3 Oto narody, które Jehowa pozostawił, by przez nie wypróbować Izraela  tych wszystkich, którzy nie dowiadczyli żadnej z wojen o Kanaan; 2?tylko po to, by pokolenia synów Izraela tego dowiadczyły, tak by je nauczyć prowadzenia wojny, jedynie tych, którzy przedtem tego nie dowiadczyli: 3?Pięciu filistyńskich władców sojuszniczych oraz wszyscy Kananejczycy, a także Sydończycy i Chiwwici mieszkajšcy na górze Liban od góry Baal-Hermon aż po wejcie do Chamatu. 4?I służyli oni za narzędzia do wypróbowania Izraela, aby było wiadomo, czy będš posłuszni przykazaniom, które Jehowa nakazał ich ojcom za porednictwem Mojżesza. 5?I synowie Izraela mieszkali poród Kananejczyków, Hetytów i Amorytów, i Peryzzytów, i Chiwwitów, i Jebusytów. 6?I zaczęli brać sobie ich córki za żony, a swoje córki dawali ich synom, i zaczęli służyć ich bogom.
7?Synowie Izraela czynili więc to, co złe w oczach Jehowy, i zapominali o Jehowie, swym Bogu, a służyli Baalom oraz więtym palom. 8?Toteż Jehowa zapłonšł gniewem na Izraela, tak iż sprzedał ich w rękę Kuszan-Riszataima, króla Mezopotamii; i synowie Izraela służyli Kuszan-Riszataimowi osiem lat. 9?I synowie Izraela zaczęli wołać do Jehowy o pomoc. Wtedy Jehowa wzbudził synom Izraela wybawcę, żeby ich wybawił: Otniela, syna Kenaza, młodszego brata Kaleba. 10?I zstšpił na niego duch Jehowy, i został sędziš Izraela. Gdy wyruszył do bitwy, Jehowa wydał Kuszan-Riszataima, króla Syrii, w jego rękę, tak iż jego ręka przemogła Kuszan-...