Piękny wiersz A. Puszkina.pdf

(345 KB) Pobierz

W rozkosznym chłodzie, gdzie fontanna

Roztacza kropel tęczę pstrą,

Poeta nieraz bawił hana

Perłami dźwięcznie brzmiących strof.

Na uczcie lekkiej wesołości

On nizał chytrą parą rąk

Różaniec złotych słów mądrości

I naszyjnika pochlebstw krąg.

Saadi słusznie miał wśród ludzi

I mir i poklask: bajarz ów

W Bakczyseraju podziw budził

Misternym kunsztem swoich słów.

I jak dywany erymańskie,

Opowiadania barwne słał,

Girejów świetne uczty chińskie

Ozdabiał nimi jeśli chciał.

Lecz żaden słów czarodziej miły,

Rozrzutnik darów – głosi wieść -

W swych wierszach nie miał takiej siły,

Ni bajek tak nie umiał pleść,

Jak ten przezorny a skrzydlaty

Poeta kraju, gdzie jak lew

Mąż każdy groźny i kosmaty,

Hurysom równa każda z dziew.