przedawnienie-roszczenia-za-telefon-komorkowy_e-prawnik_pl.pdf

(13 KB) Pobierz
http://e-prawnik.pl
Przedawnienie
Przedawnienie roszczenia za telefon komórkowy
Data: 29-02-2008 r.
Pytanie:
Jakiś czas temu otrzymałem z Sądu nakaz zapłaty z tytułu częściowo niezapłaconej faktury VAT
(faktura z dnia - 2004-10-10 z płatnością do dnia 2004-10-22) - telefonia komórkowa. Otóż faktura owa
opiewała na kwotę 750 zł z czego połowa tej kwoty została prawie 3 lata temu uregulowana. Dług przejęła
firma windykacyjna i właśnie ta firma skierowała sprawę do sądu (firma windykacyjna złożyła pozew 2007-
09-25). Firma windykacyjna żąda spłaty długu w wysokości (razem z odsetkami) około 450 zł. Jednakże
nigdy z tej firmy przez te 3 lata nie otrzymałem wezwania do zapłaty. Nigdy nie otrzymałem informacji, że
ten dług został sprzedany. W należnym terminie wniosłem sprzeciw o przedawnienie. Wezwano mnie do
sądu i otrzymałem odpowiedź pisemną firmy windykacyjnej, iż firma ta podtrzymuje powództwo w całości
bowiem powołując się na artykuł 118 KC. Telefon był na firmę o czym powód nie pisze. Zaprzestałem
prowadzenia działalności gospodarczej w czerwcu/lipcu 2006 r. Dokonałem ponoć częściowej wpłaty jeszcze
za czasów posiadania tego telefonu - natomiast firma windykacyjna domaga się ode mnie kwoty 483 zł, bo
twierdzi, że taki dług został przez nią kupiony. W dokumentach do pozwu jest zamieszczona cesja ogólna -
czyli wartość całości długów abonamentów telefonii komórkowej. Jak i w ogóle czy są jakieś podstawy prawne do
tego, żebym jeszcze mógł się bronić. A jeśli prawo to reguluje, to na który paragraf ewentualnie można się
powołać?
Odpowiedź:
Przede wszystkim należy donieść się do kwestii przedawnienia roszczeń operatora telefonii komórkowej, która
niestety w praktyce jest sporna. Ustawa Prawo telekomunikacyjne nie przewiduje bowiem, oprócz
przedawnienia roszczeń abonenta z tytułu przerwy w świadczeniach, przepisu szczególnego odnoszącego się
do terminu przedawnienia. W związku z czym zasadniczo przyjęlibyśmy termin określony w art. 118 kc,
czyli trzy lata. W takim wypadku zarzut przedawnienia nie zostałby uwzględniony przez sąd z uwagi na
przerwanie biegu przedawnienia poprzez wniesienie pozwu. Jednakże, zgodnie z drugim z poglądów, umowy
zawierane z operatorem telefonii komórkowej są traktowane jako umowy o świadczenie usług, do którym
stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu:
Art. 750 kc: Do umów o świadczenie usług, które nie są uregulowane innymi przepisami, stosuje się
odpowiednio przepisy o zleceniu.
Zgodnie z art. 751 kc roszczenia o wynagrodzenie z tytułu zlecenia (tu: świadczenia usług) przedawniają się z
upływem lat dwóch. Pogląd ten zdaje się potwierdzać orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 17 listopada 1999
r., III CKN 450/98, OSNC 2000, nr 5, poz. 97, zgodnie z którym do umowy o wykonywanie usług
telekomunikacyjnych przez operatora telewizji kablowej mają odpowiednie zastosowanie przepisy o zleceniu
(art. 750 kc).
Jak wskazał w uzasadnieniu SN ?(...)Nie powinno być wątpliwości co do tego, że umową, o której wspomina
art. 37 pkt 1 ustawy o łączności, jest umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych przez operatora. Z
mocy delegacji ustawowej zostały wydane też ogólne warunki wykonywania usług telekomunikacyjnych (zob.
rozporządzenie Ministra Łączności z dnia 8 lutego 1996 r. w sprawie ogólnych warunków świadczenia usług
telekomunikacyjnych w sieci telekomunikacyjnej użytku publicznego, Dz. U. 1996 r. Nr 20 poz. 93 ze zm.).
Jako cywilnoprawna umowa o świadczenie usług da się powyższa umowa zakwalifikować do grupy umów, do
których - z mocy art. 750 kc - mają odpowiednio zastosowanie przepisy o zleceniu.(...)?.
Z ostrożności (gdyby sąd nie przyjął argumentów przemawiających za 2-letnim terminem przedawnienia) w
przedstawionej sprawie warto również odszukać rachunki potwierdzające zapłatę części faktury czy inne
potwierdzenie, że część należności została uiszczona. Pozwoli to również na obliczenie, czy firma
windykacyjna poprawnie naliczyła odsetki.
Co do samej cesji należności, to prawo nie przewiduje tu raczej możliwości podważania roszczenia.
Wierzyciel nie ma obowiązku zawiadamiania dłużnika o przelewie wierzytelności (cesji). Zgodnie z art. 509
kc wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że
sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.
http://e-prawnik.pl

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin