Bodziszek
Bodziszek – Geranium robertianum
Należy do gatunku bodziszkowatych. Rośnie do wysokości 45 cm. Czas kwitnienia bodziszka to koniec kwietnia, a przekwitania początek lipca. Posiada pięciopłatkowe drobne kwiatki koloru różowego lub różowo-czerwonego. Porasta łąki najczęściej w pobliżu dużych zbiorników wodnych, na zboczach, w zaroślach i w innych zacienionych miejscach.
W Polsce występują najczęściej trzy gatunki bodziszka: bodziszek cuchnący, bodziszek drobny, iglica pospolita. Często są ze sobą mylone. Wszystkie mają właściwości lecznicze lecz różnią się działaniem.
Najbardziej znanym i cenionym jest bodziszek cuchnący (Geranium robertianum Linne). W naszym kraju istnieje pod innymi nazwami regionalnymi i ludowymi: owłosiony bodłek, robertowe ziele, żurawi nosek, bodły śmierdziel, puchawiec.
Owocem bodziszka cuchnącego są nasienniki z dziobkiem o długich kolcach, które robią wrażenie , ze będą bodły, co prawdopodobnie dało początek jednej z nazw tej rośliny.
Jako ziele lecznicze powinien być zbierany tylko w okresie kwitnienia. Wykorzystywany jest w postaci naparu, świeżego soku lub nalewki do leczenia następujących schorzeń:
· Krwawień z nosa i gardła
· Krwiomoczu i w nadmiernej i przedłużającej się miesiączce
· Stłuczeń i uszkodzeń naskórka
· Chorób skóry
· Biegunek
· Nieżytów górnych dróg oddechowych
· Rakowatych wrzodów ropiejących
· Skurczów jelitowych
· Zaburzeń przemiany materii i dróg moczowych
· Kamicy moczowej, czerwonki, żółtaczki
Najbardziej przydatny w leczeniu jest napar i nalewka ponieważ sok z bodziszka musi być zawsze świeży. Ziele bodziszka cuchnącego przydatne jest do użycia tylko do jednego roku (liczy się data zbioru). Nasiona i korzenie można wykorzystywać dłużej ? nawet do 5 lat.
Roślina ta jest niezastąpiona w leczeniu krwawień i chorób skóry. W leczeniu bielactwa nie ma chyba lepszego i skuteczniejszego leku niż ziele bodziszka cuchnącego. Medycyna akademicka w eliminowaniu tego schorzenia nie daje sobie jak dotąd rady. Stosując ziele bodziszka przy zachowaniu samodyscypliny, odpowiedniej higienie i diecie choroba powoli, ale ustępuje.
Źródło: Na podstawie opracowań Mariana Kofmana
zbyszekg4