2.1 Crossing the Event Horizon - The Sun, Another Cycle Begins.txt

(16 KB) Pobierz
00:00:16:Przekroczyć Horyzont Zdarzeń
00:00:21:Rozpoczęcie kolejnego Cyklu|(dodatek do częci 2.0)
00:00:26:Latem 1994, żyjšc w górach zachodniej Kanady
00:00:31:Haramein, po miesišcach ledzenia rozwoju| wydarzeń wokół komety Shoemaker-Leviego
00:00:36:zdecydował, że spakuje do plecaka swój mały| osobisty teleskop i wejdzie na najbliższy|i najwyższy szczyt
00:00:43:by móc popatrzyć na kometę|zderzajšcš się z powierzchniš Jowisza.
00:00:48:Miesišce przed tym wydarzeniem media|zdajšce relacje ze rodowiska astrofizyków
00:00:53:twierdziły, że zderzenia te będš niewidoczne| dla obserwatorów - amatorów
00:00:58:i że trudno będzie je zaobserwować|nawet przez teleskopy o dużej mocy.
00:01:04:Haramein nie zgadzał się z tš opiniš.
00:01:06:Dla niego uderzenie obiektu o tak dużej|prędkoci - składajšcego się z wody -|posiadało całš chemię niezbędnš|dla "ognistego przedstawienia".
00:01:15:i Haramein nie zamierzał tego przegapić.
00:01:18:Siedzšc na szczycie góry Haramein noc po nocy|był wiadkiem tego spektakularnego wydarzenia
00:01:25:podczas którego w miejscach zderzenia|pojawiały się czasem ognie wielkoci Kanady
00:01:31:zostawiajšc po sobie wielkie czarne wgłębienia|widoczne nawet przez teleskop o słabej mocy.
00:01:39:Więc jednej z tych nocy byłem na szczycie| i była to po prostu magiczna chwila.
00:01:45:Po jednej stronie miałem poszycie z niskich|chmur nad szczytami, które były pode mnš
00:01:51:i mogłem zobaczyć błyskawice|rozwietlajšce te chmury.
00:01:55:Po drugiej stronie miałem zachodzšce Słońce|i Księżyc wschodził, i była to najbardziej| klarowna noc...
00:02:03:Obserwowałem Jowisza przez mój teleskop i|zaczšłem zastanawiać się nad powierzchniowš|cechš Jowisza -
00:02:12:nad tš wielkš czerwonš plamš Jowisza, prawie|półtora raza większš od Ziemi, która wcišż|pozostaje na tej samej szerokoci geograficznej.
00:02:24:Pomylałem, a co jeli ta dynamika jest|tam z jakiego szczególnego powodu?
00:02:34:Co zmusza ten ogromny wir dynamiki|Coriolisa do pozostania w tym samym| miejscu ?
00:02:44:Spodziewałby się, że ostatecznie się rozproszy,|że zmieni swoje położenie, przemieci się gdzie,| ale tego nie robi...
00:02:52:Więc pomylałem, a co jeli ta struktura|na powierzchni Jowisza pozostaje tam|z powodu dynamiki struktury próżni;|czworocianu wewnštrz kuli
00:03:09:który nakazuje temu zdarzeniu energetycznemu|zaistnieć w tym okrelonym miejscu na Jowiszu.
00:03:17:Po powrocie, Haramein rozpoczšł badania.
00:03:21:Odkrył, że nie tylko czerwona plama na|Jowiszu kršży bardzo blisko magicznego|19.47 stopnia szerokoci geograficznej|czworocianu wpisanego w kulę
00:03:33:lecz także wiele innych planet|przejawia podobnš dynamikę.
00:03:38:Haramein nie był jedynym,|który dostrzegł to zjawisko.
00:03:42:W tym czasie Richard C. Hoagland były|konsultant naukowy Waltera Cronkita,|wiadomoci CBS, CNN i NASA
00:03:50:doszedł do wniosku, że w strukturach|planetarnych muszš znajdować się pewne|hiperwymiarowe dynamiki czworocianu.
00:03:58:Zauważył, że nie tylko czerwona plama|na Jowiszu posiada geometrycznie| odpowiedniš szerokoć geograficznš
00:04:04:ale wiele innych planetarnych zdarzeń|energetycznych zgodnych jest z tš geometriš.
00:04:10:Największy wulkan w naszym Układzie|Słonecznym - "Olympus Mons" na Marsie,|leży blisko 19.47 stopnia szerokoci|geograficznej północnej.
00:04:20:Hoagland użył też tej perspektywy, by|przewidzieć zjawiska energetyczne na|tej szczególnej szerokoci geograficznej|na innych planetach,
00:04:27:które zostały póniej potwierdzone|zdjęciami zrobionymi przez sondę NASA.
00:04:32:Więc zastosowałem tš samš|geometrię do Ziemi i zrozumiałem,
00:04:37:że jeli umiecisz czworocian wewnštrz Ziemi|tak, aby jeden wierzchołek znajdował się|na biegunie południowym
00:04:44:to pozostałe wierzchołki będš na 19.47|stopnia szerokoci geograficznej
00:04:49:na powierzchni Ziemi, na półkuli północnej...
00:04:54:Rozejrzałem się aby zobaczyć co się tam|znajduje i wedle oczekiwań znalazłem| najbardziej aktywne wulkany na Ziemi.
00:05:02:Hawajskie wulkany znajdujš się|dokładnie na tej szerokoci geograficznej.
00:05:06:Potem kierowałem się wzdłuż tej szerokoci|geograficznej i znalazłem miasto Teotihuacan|na północ od miasta Meksyk,
00:05:14:które jest również na tej szerokoci,|co jest doć niezwykłe.
00:05:19:Tak jak widzielimy podczas prezentacji,|matematyka tego miasta była odkodowana|przez Hugh Harlestona Jr. i opisała|dynamikę kuli z czworocianem w rodku.
00:05:35:Więc nie doć, że samo miasto ma w sobie tš|matematykę, to jeszcze leży na powierzchni Ziemi|na tej szerokoci geograficznej, która wyznacza|zwišzek czworocianu i kuli. Niezwykłe...
00:05:52:Jakkolwiek model Harameina zakłada 64|elementowš strukturę szecio-omiocianu| jako podstawę dynamiki próżni
00:06:00:to Nassim zastanawiał się czy mogš istnieć| jeszcze bardziej klarowne rozkłady
00:06:03:innych porednich kštów tworzonych| przez tš bardziej złożonš geometrię.
00:06:09:Jeli tak, dałoby to obserwowalny dowód|tego, że struktura próżni jest wynikiem
00:06:14:bardziej złożonego układu matrycy| omiocianów i czworocianów.
00:06:20:Haramein spojrzał na pasy Jowisza i Saturna
00:06:23:i był zdumiony jak cile pasy te|podporzšdkowane sš stosunkom|kštów siatki 64 czworocianów.
00:06:30:Co więcej, ostatnie dane przekazane|przez sondę Cassini
00:06:35:potwierdziły obecnoć ogromnej szeciokštnej|właciwoci na północnym biegunie Saturna.
00:06:41:Pierwsze zdjęcie zrobiono prawie 27 lat|temu i jest aktualne do dnia dzisiejszego.
00:06:47:Szeciokštna struktura, która jest całkowicie| niespodziewana w modelach standardowych
00:06:52:nie tylko podlega szerokoci geograficznej| narzuconej przez siatkę 64 czworocianów
00:06:58:ale jest podstawowa dla geometrii|szecio-omiocianu (będšcego) w centrum|modelu pojęciowego i matematyki Harameina.
00:07:07:Nawet bardziej frapujšce sš ostatnie zdjęcia|południowego bieguna Saturna przekazane|przez tš samš sondę, które w tym razem|pokazujš olbrzymi wir
00:07:17:który zdaje się absorbować materię|w skłębionym biegunie.
00:07:21:Wir południowego bieguna prowadzi do centrum|planety, tak jak dynamika podwójnego torusa|wynikajšca ze struktury próżni,
00:07:29:jak przewiduje to model Harameina.
00:07:33:Nasza miejscowa gwiazda - Słońce|nie jest wyjštkiem od tej reguły.
00:07:38:Goršce pasy plazmy o wysokiej energii|i silna aktywnoć plam słonecznych
00:07:43:znajdujš się ustabilizowane na około| 19.47 stopnia szerokoci geograficznej|północnej i południowej.
00:07:51:Nasze Słońce podlega bardzo| regularnemu 11-letniemu cyklowi,
00:07:55:w którym okresowo odwraca swoje bieguny i|zwiększa intensywnoć swego promieniowania.
00:08:01:Ostatnie słoneczne maksimum miało miejsce|w roku 2001 co oznacza, że następne|maksimum pojawi się w roku 2012.
00:08:09:Data ta wišże się bezporednio z tak|zwanym kalendarzem słonecznym Majów,|wcišż jednym z najbardziej dokładnych|kalendarzy na Ziemi,
00:08:18:który przewiduje na rok 2012 zmianę jakoci|Słońca wynikajšcš z dużo większego cyklu
00:08:27:w którym nasze Słońce miałoby przemienić się| z pištego słońca w szóste słońce.
00:08:33:Haramein wierzy, że starożytne tradycje|mogły ledzić dużo większe cykle pozycji|naszego Układu Słonecznego w stosunku|do galaktycznego dysku.
00:08:44:Nasze Słońce znajduje się około 26 tys.|lat wietlnych od centrum galaktyki i|okršża nasz galaktyczny dysk raz na|około 250 milionów lat.
00:08:56:Jednakże nasze Słońce okršża ramię|galaktyki co około 60 milionów lat,
00:09:04:podczas gdy Słońce przecina równik naszego|galaktycznego dysku raz na 30 milionów lat.
00:09:12:Tak więc gdy patrzymy na dynamikę naszej|galaktyki bazujšc na równaniach, które|napisalimy - równaniach pola Einsteina| włšczajšcych moment obrotowy -
00:09:25:...przestrzeń topologiczna naszej galaktyki|w kategoriach geometrii czasoprzestrzeni
00:09:32:nie jest już kulš lecz faktycznie strukturš|podwójnego torusa z wirami, które sš widoczne.
00:09:39:Wiemy, że jest tam duży wir wychodzšcy|z centrum naszej galaktyki.
00:09:44:Na biegunie północnym bylimy w stanie go|zmierzyć - na biegunie północnym naszej|galaktyki, jeli chcemy to tak nazywać.
00:09:53:Jest to ogromny wir o długoci|3000 lat wietlnych i wiemy, że|galaktyka wyglšda jak dysk,
00:10:00:więc sš to dynamiki podwójnego torusa - z|torusem na górze i torusem na dole, jak kula|z dwoma wirami i dyskiem równikowym.
00:10:12:Więc nasz Układ Słoneczny jest wewnštrz|ramienia wychodzšcego z ogromnej czarnej|dziury w centrum naszej galaktyki
00:10:20:i to ramię wiruje oddalajšc się od centrum.
00:10:26:Układ Słoneczny tkwi w tym galaktycznym|ramieniu - wiruje w tym galaktycznym ramieniu
00:10:34:i przechodzi - tam i z powrotem - przez galaktyczny| równik, gdzie rozmaitoć czasoprzestrzenna|spłaszcza się i gdzie otrzymujesz maksymalnš| iloć promieniowania -
00:10:48:- galaktyczne promienie kosmiczne, które sš| czšsteczkami przyspieszajšcymi przez galaktykę
00:10:55:które uderzajš w materię kiedy idš naprzód,|tworzšc promienie gamma i wszelkiego typu| dynamikę.
00:11:02:I teraz - kiedy przechodzimy przez ten|równik - zrozumiałem, że to może być to,|co starożytni Majowie i słoneczny kalendarz| opisywali...
00:11:19:że nastšpi wzrost energetyczny, energetyczne|wydarzenie w naszym Układzie Słonecznym
00:11:25:wynikajšce z naszego zwišzku z galaktycznym| centrum, o którym tak wiele mówili.
00:11:33:Kiedy przekroczymy ten galaktyczny równik|zostaniemy zbombardowani przez więcej|galaktycznych promieni kosmicznych,
00:11:43:które zaktywizujš dynamikę plazmy naszego|Słońca i Słońce może wejć w ten większy cykl|w którym, w tym momencie, może stać się
00:11:55:gorętsze i bardziej aktywne niż wtedy kiedy|nie przechodzi przez galaktyczny równik.
00:12:04:Majowie powiedzieli, że to|ma się...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin