Katecheza 52
Procesja, dzwonki i kwiaty
Cel:
Zapoznanie dzieci z Procesją Bożego Ciała i zachęta do udziału w niej.
Pomoce:
Rysunek przedstawiający procesję Bożego Ciała; żywe kwiaty,kilka dzwoneczków; taśma magnetofonowa z nagraniem pieśni Twoja cześć..., oraz nagranie bijących dzwonów.
Wprowadzenie:
Katecheta zwraca się do dzieci z pytaniami nawiązującymi do treści poprzedniej katechezy.
– O czym musimy pamiętać, gdy przychodzimy do kościoła?
– Co nam o tym przypomina?
– O czym nam jeszcze przypomina wieczna lampka?
Zaśpiewajmy piosenkę: Światełka, której uczyliśmy się na ostatniej katechezie. Po zaśpiewaniu piosenki, katecheta zwraca się do dzieci z poleceniem: Usiądźcie.
Opowiem wam teraz historię Darka. Jego tatuś musiał wyjechać do pracy za granicę. Nie było go w domu dwa lata. Darek bardzo za nim tęsknił. Kiedy tata wrócił, radości nie było końca. Oczywiście Darek przywitał na lotnisku kwiatami, potem skrył się w jego ramionach i czuł się taki szczęśliwy. Po powrocie do domu nie odstępował go ani na krok – pytał o rożne rzeczy, sam opowiadał co się wydarzyło w ostatnim czasie.
W najbliższą niedzielę, kiedy Darek wyszedł z tatą na spacer, był taki dumny i szczęśliwy. Chciał by wszyscy widzieli jego tatę i cieszyli się razem z nim.
– Dlaczego Darek tak się zachowywał?
Mam do was teraz pytanie:
– Czy wy kochacie Pana Jezusa?
– Czy chcielibyście Go pokazać wszystkim ludziom?
– Wiecie jak to zrobić?
Dzisiaj opowiem jak to zrobić.
Rozwinięcie:
Jest taki dzień w roku, bardzo uroczysty i radosny. W tym dniu, tak jak na tym obrazie. katecheta przypina na tablicy rysunek przedstawiający procesję Bożego Ciała. Kapłan niesie w złotej monstrancji Pana Jezusa. Ten biały chleb to żywy Pan Jezus. Nad Nim baldachim, wokół niego dym kadzidła. Na ulicach ołtarze, pełno tyle kwiatów, zielonych gałązek. Kapłan niesie Pana Jezusa między nasze domy i bloki. Ale to nie spacer – to procesja! Słychać śpiew pieśni, bicie dzwonów z wieży kościoła, dzwoneczków. To mali chłopcy ubrani w komeżki idą i dzwonią tak radośnie i głośno, jakby chcieli całemu światu powiedzieć: „Idzie Pan Jezus dzyń, dzyń – idzie Pan Jezus”. A dziewczynki w białych sukienkach ścielą Panu Jezusowi pod stopy kwiaty, jak dywan powtarzając: „Święty, święty, Pan Bóg Zastępów” Wszyscy idący w procesji oddają cześć Jezusowi - modlitwą i śpiewem.
Katecheta zwraca się do dziewczynek z pytaniem i zachęca by pokazały gestem sypanie kwiatów pod stopy Pana Jezusa.
- Dziewczynki co wy możecie robić, idąc w procesji?
Wyobraźcie sobie, że macie przed sobą koszyczek z kwiatami i rzucacie je pod stopy Pana Jezusa mówiąc: „:Święty, święty...”. Spróbujcie pokazać. Na słowa: Bóg Zastępów – rzucamy kwiaty.
Katecheta zwraca się do chłopców.
– Co mogą robić chłopcy, by oddać cześć Panu Jezusowi?
Chłopcy, wyobraźcie sobie, że trzymacie w ręku dzwoneczek i nim radośnie dzwonicie, dzyń, dzyń...
Zastosowanie:
Zorganizujemy tutaj na sali taką procesję.
Katecheta wybiera dziecko do niesienia krzyża. Kilka dziewczynek do sypania kwiatów, chłopców do dzwonków. Na tle pieśni: Twoja, część, chwała...-dzieci wyruszają w procesji dookoła sali. Po każdym okrążeniu można zmienić dzieci pełniące poszczególne role, tak, by każde dziecko było zaangażowane w jakąś konkretną czynność. Katecheta wyjaśnia dzieciom ich zadanie.
Krzyż,który poniesiecie, będzie nam przypominał Pana Jezusa w monstrancji w Najświętszym Sakramencie, dlatego dziewczynki pój przed nim. Na słowa „Bóg Zastępów”, ukłonią się przed Panem Jezusem tym kwiatkiem, który macie w ręce.
Chłopce z dzwoneczkami pójdą obok Pana Jezusa a pozostałe dzieci wraz ze mną za Nim. Po każdym okrążeniu zmieniamy się rolami.
skaja67