Katecheza 31
W każdym czasie Pan Bóg daje nam radość – jestem Bożym dzieckiem
Cel:
Umocnienie w sercach dzieci prawdy, że Bóg jest naszym najlepszym Ojcem, a my jesteśmy Jego dziećmi.
Pomoce:
Rysunek przedstawiający ojca z synem; 6 obrazów (puzzli) przedstawiających rożne zabawy na śniegu, śnieżki, lepienie bałwana, sanki, narty, łyżwy; 6 kartoników i klej do przyklejenia puzzli, dużo białych kartek z bibuły gładkiej do robienia śnieżek, dwie tarcze strzelnicze, kosz, kartoniki na tasiemce z bałwankami i śnieżkami dla dwóch grup.
Wprowadzenie:
Po modlitwie dzieci wokół katechety.
W ciszy popatrzcie, proszę na obraz,który wam pokażę. Prezentacja obrazu przedstawiającego ojca z synem.
– Kogo przedstawia ten obraz?
– Kogo wyraża twarz taty i syna?
– Dlaczego są radośni i uśmiechnięci?
– Czy tato może sprawić radość synowi?
Rozwinięcie:
Każde z was ma swojego tatusia który was bardzo kocha i też sprawia wam radość
– Kto z was opowie, w jaki sposób tatuś sprawił wam radość? - wypowiedzi dzieci wynikające z ich doświadczeń życiowych, rodzinnych.
Cieszę się, że macie tak kochających tatusiów.
– w jaki sposób Bóg, który jest Ojcem wszystkich ludzi, sprawia nam swoim dzieciom radość? - wypowiedzi dzieci, na koniec katecheta zachęca do wdzięczności za te wszystkie dary.
Podziękujmy Dobremu Bogu za radość, którą nam daje, za to, że jest naszym najlepszym Ojcem, że jesteśmy jego dziećmi, podziękujmy też za naszych tatusiów. Dzieci po każdej intencji katechety powtarzają: „Dziękujemy Ci, dobry Ojcze!”; po modlitwie dzieci siadają, katecheta kontynuuje temat.
Zima, którą obecnie przeżywamy, też jest darem od naszego Ojca. Bóg dał ludziom tę porę roku, aby sprawić nam dużo radości. Jaką radość sprawia nam zima, dowiemy się, kiedy wykonamy zadanie. Katecheta dzieli dzieci na sześć grup, każdej daje puzzle do ułożenia i przyklejenia na karton. Po wykonaniu pracy, każda z grup umieszcza swój karton na tablicy magnetycznej. Musze wam powiedzieć, że każda z grup bardzo ładnie wykonała swą pracę. Popatrzcie teraz na obrazki i na pewno potraficie odpowiedzieć na pytanie:
– z czego dzieci cieszą się zimą?
– W jakie zabawy można bawić się na śniegu?
– A wy, jakie zabawy na śniegu najbardziej lubicie?
– Z kim i jak bawiłyście się na śniegu?
Zabawy śniegowe przynoszą nam dużo radości. A może ktoś z was przeżył radosną przygodę i chciałby ją opowiedzieć. Wypowiedzi dzieci. Gdyby nikt nie mógł przypomnieć sobie takiego wydarzenia, to katecheta proponuje
Posłuchajcie, jaką radosną przygodę miały dzieci, o których mówi piosenka:
Tak się zachmurzyło, słonko się ukryło
Pada, pada śnieżek biały, dawno go nie było.
Chodźmy na saneczki chłopcy i dzieweczki.
Pojedziemy wszyscy razem z wysokiej góreczki.
Pędzimy, pędzimy, nic się nie boimy.
Aż tu nagle: bęc na śnieżek i wszyscy leżymy.
Aż tu nagle: bęc na śnieżek i wszyscy leżymy
Po wysłuchaniu rozmowa na temat piosenki.
– O jakiej porze roku mówi ta piosenka?
– Po czym poznacie, że jest zima?
– Gdzie poszły dziewczynki i chłopcy?
Zastosowanie:
Zapraszam was, kochane dzieci, na zabawy zimowe. Najpierw musimy się ciepło ubrać. Dzieci ruchami naśladują ubieranie butów, kurtki, szalika, rękawic. Ustawiamy się w szeregu i w rytm piosenki Dalej dzieci w szeregu pomaszerujemy na podwórko – wokół sali. Dzieci maszerują wokół sali i śpiewają piosenkę:
Dalej dzieci w szeregu
Maszerujemy po śniegu,
Dalej, dalej tup, tup, tup
śnieżek chrupie chrup, chrup, chrup. (2x)
Proponuję wam zabawę w śnieżki. Podzielę was na dwie grupy stojące naprzeciw siebie. Środek sali zaznaczamy tasiemką. Każde dziecko otrzyma 3 kartki bibułowe i kartonik grupy. Trzeba z nich zrobić śnieżki, ugniatając bibułę w rękach. Na moje polecenie „start” - rzucamy się śnieżkami . Wygrywa ta drużyna, która zdobędzie mniej punktów karnych (punkt karny, gdy przekroczymy linię środkową)
Ponieważ wróciliśmy do domu, rozbieramy się, ściągamy buty, kurtkę, itd. Odpowiednimi ruchamy pokazują te czynności, po czym siadają wokół katechety. Udała się nam zabawa na śniegu. Każde z was przyzna, że zima, to piękna pora roku. W zimie też może być przyjemnie. W zimie też dzieci mogą się cieszyć i wesoło bawić się. Ileż to radości dzieci mają na śniegu. Mogą jeździć na sankach, nartach, łyżwach. Nawet, gdy ktoś się przewróci, nic mu się nie stanie, bo upadnie w śnieg jak w miękką pierzynę.
– Kto nam daje tyle radości zimą?
– Jak trzeba za tą radość Panu Bogu podziękować?
Na koniec naszego spotkania, podziękujmy dobremu Bogu za radość, za wszystkie przyjemności, które daje nam podczas zimy. Po każdej intencji katechety, dzieci powtarzają: „Dziękujemy Ci dobry Ojcze”.
skaja67