Fizjonomika.docx

Fizjonomika

W momencie poznawania obcego człowieka na ogół od razu w jakiś zagadkowy sposób wyczuwamy jego charakter, jego istotne cechy. I co jest przy tym zadziwiające, z reguły się nie mylimy. Był czas, gdy instynkt uważany byl za coś podejrzanego. Psycholodzy XIX wieku, wychowani na naukach przyrodniczych, wierzyli tylko w to, co mogli policzyć, zmierzyć lub zważyć. Dziś znowu wracamy do starego Lavatera, który radził: "Zaufaj zawsze najpierw twojemu pierwszemu, bezpośredniemu wrażeniu! A potem dopiero sprawdzaj je przez obserwację". Lavater (1741 -1801) był fizjonomikiem, dlatego najpierw zaglądał ludziom w twarz. Potem zamykał oczy i poddawał się działaniu intuicji. "Wierzmy naszym instynktom - mawiał - i tak nie mamy ich zbyt wiele".Sporo jest osób, które czytają w ludzkiej twarzy, jak w podręcznym leksykonie. Decydującą rolę przy takiej "lekturze" odgrywa nauka, która liczy już sobie 200 lat i nazywa się fizjonomika. Doświadczenia naukowe wykazały, ze pewne ruchy mięśni wywoływane są nie tylko przez takie wzruszenia, jak radość czy złość, lecz również przez każde intensywne myślenie czy nawet marzenie. My tych ruchów nie odczuwamy, ale nasza twarz, niestety, tak! Nic o tym nie wiedząc, nieprzerwanie pracujemy nad obrazem naszej twarzy.

Każdy z nas ma dwa oblicza: jedno to jest to aktualne, mimiczne, ruchliwe, zmieniające się stale. Mówi ono o tym, czy jesteśmy gwałtowni, pogodni, melancholijni, czy niewyspani. Ten nasz "wyraz" możemy gdy tego pragniemy - łatwo opanować.

W końcu duża część zabiegów wychowawczych, dokonywanych wobec nas w dzieciństwie i młodości (a i później także) zmierza do tego, żeby nas nauczyć ukrywania naszej radości, przejęcia, silnego wzruszenia itp. Za żywą, zmieniającą się fizjonomią znajduje się nasze drugie, "wczorajsze" oblicze, napiętnowane przeżyciami z naszej przeszłości. Niepostrzeżenie, ale i nieodwracalnie, przeżycia te nadają naszej twarzy pewien określony, charakterystyczny wyraz. U niektórych kryje się on w "zmarszczkach śmiechu" pod oczyma, u innych - w lekkich wgłębieniach w kącikach ust. jeszcze innych - w bruzdach pełnych rezygnacji.

Obcy chwyta go spontanicznie, bo nie jest uprzedzony, nastawiony. Odkrywa więc rysy, które dla bliższego otoczenia stały się już od dawna niewidoczne.Fizjonomika jest właśnie nauką o poznawaniu charakteru z rysów, wyrazu i poszczególnych części twarzy. Mówi, że podobieństwo człowieka do wilka oznacza okrucieństwo, brak uczuć dodatnich; podobieństwo do owcy wyraża niedołęstwo umysłowe, bierność charakteru; do ptaków - łagodność, dobroć, skromność (u mężczyzn podobieństwo do orła względnie jastrzębia czy sokoła oznacza brak tkliwości i serdecznych uczuć); podobieństwo do płazów świadczy o chyirości i braku szlachetnych cech.

Fizjonomicy dzielą twarz na 3 strefy, z których czoło aż do brwi jest odzwierciedleniem władz rozumu, nos i policzki wskazują na uczucia, wrażenia i namiętność, usta zaś i broda są symbolem życia. Zasady określania charakteru człowieka z rysów jego twarzy, a więc z kształtu nosa, oczu, ust, brody, nawet z rodzaju i ilości zmarszczek znane są i stosowane od lat na Dalekim Wschodzie, szczególnie w Tybecie i Chinach.

Filozof Schopenhauer był jednym z pierwszych znakomitych fizjonomików. Dzielił on twarz poziomo na dwie części: górną uważał za właściwą twarz człowieka, za połówkę intelektualną, dolną -za zwierzęcą, niemoralną.

Dziś mówi się raczej o "twarzy idealistycznej" - górna połowa i o "twarzy realistycznej " - dolna partia.Profesor Thimothy Mar (USA) opracował szczegółowe zasady określania charakteru z rysów twarzy.

Twarz prostokątna oznacza radość życia, łatwość nawiązywania kontaktów, ale i silne skrywania swojego drugiego ja. Ten kształt twarzy spotykamy często u osób na wysokich stanowiskach.

Twarz w kształcie trapezu posiadają intelektualiści, artyści oraz ludzie o słabej woli.

Twarz okrągła wskazuje na brak ambicji. Jeśli jednak spojrzenie jest przenikliwe, a policzki wystające, może oznaczać interesujące osobowości.

Kwadratowy kształt twarzy -jednostka uparta, zacięta. U kobiet - chęć dominowania. Twarz trójkątna - osobnik bardzo wrazimy, intelektualista lub artysta. Skrytość, często - wyobcowanie.

Twarz owalną można podzielić na kilka "podtwarzy"; Owal regularny - szczerość, bezinteresowność. Wyrobienie społeczne. Poczucie sprawiedliwości. Owal wydłużony - umysł logiczny. Osoba rzadko otwarta i szczera, ale w uczuciach stała. Pewność siebie. Owal szeroki - pogoda, optymizm, łatwość lawirowania w trudnościach. Przyjacielskość. Owal mWkl krótki -tyWŚC, temperament, energia. Lubi narzucać otoczeniu swoje zdanie.

Truizmem jest twierdzenie, że wysokie czoło oznacza inteligencję, choć zdarza się, że za stosunkowo niewysokim czołem ukrywają się wybitne zdolności i głęboki intelekt.

Czoło szerokie oznacza zdolność łatwego i szybkiego uczenia się, energię i silną wolę, niskie - oznacza stanowczość, nierzadko także upór i siłę charakteru, zaokrąglone -charakter spokojny. Poeci miewają często czoła wysokie, ludzie interesu, przywódcy, organizatorzy, dyrektorzy - szerokie. Z dwóch obdarzonych takim samym talentem artystów, lekarzy czy polityków, ten z czołem szerszym dojdzie z reguły dalej, bo ma bardzo precyzyjne poczucie konkretności, realności świata. Takie czoła mieli m.in. Churchill i Picasso.

Swoją symboliczną wymowę mają również... zmarszczki, zwłaszcza na czole; clia doświadczonego fizjonomika są one prawie tak samo "gadatliwe", jak oczy. Darwin np. byt zdania, ze podłużne, horyzontalne zmarszczki na czole są typowymi oznakami i śladami przeżyć, które silnie absorbują naszą uwagę; uważał jednak, ze chodzi tu głównie o przeżycia pasywne: zdumienie, zaskoczenie, podziw, osłupienie i odraza.

Inaczej sprawa wygląda ze zmarszczkami pionowymi wychodzącymi z nasady nosa - przyjmuje się, ze człowiek taki zwykł koncentrować się i przemyśliwać nad konkretną sprawą, dla pokonania przeszkód czy trudności.

Tendencja do wertykalnego układania się zmarszczek na czole jest charakterystyczna dla natur agresywnych i samowolnych. Ale jest to także oznaka stałości, wierności i pryncypialności.

Poza tym zmarszczki na czole mogą jeszcze oznaczać: zmarszczki poziome, krótkie i nieregularne - słabe zdrowie; pojedyncza, pozioma - powodzenie; zmarszczki poziome długie - sukcesy i talenty; dwie pionowe między brwiami - kierownicze stanowiska lub praca naukowa; trzy zmarszczki pionowe - talenty, inteligencja, sukcesy; nieregularne- niepowodzenia; jedna wielka, głęboka pionowa między brwiami - musisz wieść życie ostrożne, bo nad tobą wisi "miecz Damoklesa".

A oto co mówią nasze brwi: proste - charakter władczy, egocentryczny. Podporządkowuje otoczenie swoim wymaganiom. Umie zawsze wybrnąć z sytuacji; cienkie - serdeczność i wierność, ale charakter, skryty, zraża się bardzo łatwo;

szerokie - osobowość silna, żywotność niezwykła, żądza władzy i posiadania; łuki brwiowe zaokrąglone słodycz charakteru, wrażliwość, uległość, trudności w koncentracji;

łuki brwiowe wysokie, skośne - nerwowość, delikatność, łatwo się unosi. Uczuciowo angażuje się rzadko, ale - całkowicie;

łuki regularne - skromność; brwi gęste i szerokie oznaczają stanowczość, a "zwisające" nad oczami - myślicieli; brwi unoszące się na środek czoła - wyobraźnia i ryzykanctwo; ,,trójkątne"- zdecydowanie i aktywność.

U kobiet - dużo sex-appealu;

skośne - sukcesy i powodzenie; krzaczaste - upór i bezwzględność;

brwi o włosach rosnących w różnych kierunkach - bezkompromisowość, upór;

brwi długie - intelekt, u kobiet - trudności w pożyciu małżeńskim;

krótkie - u mężczyzn - aktywność, u kobiet - szczęście w miłości;

krótkie, krzaczaste, nieregularne - osobnik perwersyjny;

brwi z brodawką lub bardzo podniesione - oznaczają powodzenie życiowe długowieczność;

brwi zrośnięte, tworzące prawie równą linię- nieugiętość w przezwyciężaniu kłopotów, poza tym sukcesy zawodowe i osobiste.

Za pośrednictwem oczu człowiek chłonie otaczający go świat. W oczach odbija się życie wewnętrzne, a zarazem oczy oddają refleks tego, co człowi,'. oglądał. Fizjonomika wiele mówi o oczach.

Gdy ktoś patrząc mruży oczy, nie zawsze musi to oznaczać, ze jest krótkowzroczny; czasem znaczy to, że mamy do czynienia z człowiekiem podstępnym, niebezpiecznym. Skłonność do mrużenia oczu może także oznaczać bojaźliwość i chęć zamknięcia się w sobie.

Oczy szeroko otwarte to przede wszystkim znak naiwności: takie spojrzenie mają dzieci. C. G. Jung, był zdania, że ludzi zapatrzonych w siebie od ludzi szukających rozwiązań poza sobą - można odróżnić m.in. po ich spojrzeniu.

Introwertyk ma oczy jakby głębiej osadzone, ekstrawertyk otwiera je szeroko, jego spojrzenie jest żywe, pełne zainteresowania.

Oczy niebieskie są symbolem usposobienia zimnego i samolubnego;

czarne - znakiem siły;

zielone - marzycielstwa, a nawet nastrojów melancholijnych. Temperament ognisty, zmysłowość, skrytość.

Oczy o dużej tęczówce wyrażają siłę; o tęczówce małej - subtelność uczuć, uduchowienie; mała tęczówka zdradza też słabość woli.

Oczy duże - wielka wrażliwość i wielka szlachetność charakteru. Więcej daje, niż bierze. W miłości - oddanie bez granic. Oczy duże, zwężające się ku nosowi, oznaczają wysoką inteligencję, przenikliwość.

Oczy osadzone za daleko lub za blisko nosa znamionują "zwierzęcość".

Oczy głęboko osadzone charakter bystry, skrytość, nieufność. Duża inteligencja, osobowość ciekawa. Trudny w miłości.

Oczy szeroko rozstawione - typ bierny, spokojny. Duża zdolność adaptacji i odporność psychiczna. Sumienność i pracowitość.

Oczy ruchliwe, zmieniające się co chwila, są oznaką charakteru lekkomyślnego, niestałego, łatwo ulegającego popędom zmysłowym.

Tak modne ostatnio operacje nosa nie zawsze wychodzą na zdrowie (psychiczne!) osobie operowanej. Między nosem człowieka a jego charakterem istnieje bowiem niezwykle ścisły związek. Fizjonomicy, obserwując czyjąś twarz, zwracają uwagę głównie na nos. Istnieją trzy sfery twarzy uwydatnione przez budowę nosa.

Nasada (w rejonie brwi i oczodołów) zdradza cechy intelektu i woli. Człon środkowy wyraża skłonności natury uczuciowej. Zmysłowość i temperament odzwierciedlone są w kształcie nozdrzy - części nosa najbardziej rozwiniętej u naszych praprzodków.

Nos krótki-charakter impulsywny, żywy, nawet wybuchowy. Brak szczerości. Niekonsekwencja w postępowaniu; optymizm.

Nos zadarty - impulsywność, wesołość i niedojrzałość w sądach i decyzjach. Zależność od partnerów

Nos krótki, zadarty, gruby na końcu, nozdrza rozszerzone - zmysłowość, łakomstwo, chęć użycia. Posiadacze takiego nosa są raczej leniwi w pracy, niestali w uczuciach, niezrównoważeni.

Nos zadarty, ruchliwe nozdrza: skłonność do wesołości, osoba łatwa w pożyciu, ale powierzchowna, w uczuciach niestała. Potrafi być bezczelna.

Nos potężny, gruby najczęściej brak skrupułów i delikatności bycia. Jego właściciel nie liczy się z opinią innych, dopina swego za wszelką cenę.

Nos mięsisty - zapowiada powodzenie wżyciu.

Nos szeroki - bogactwo i powodzenie.

Nos szeroki w środkowej części życie niełatwe, pracowite, brak satysfakcji.

Nos płaski i szeroki u nasady, suchy mają ludzie żądni wiedzy. Cechuje ich jednak brak cierpliwości i wiary we własne siły. Są pedantyczni, bardzo pracowici, ale zamknięci w sobie i nietowarzyscy. Humor zmienny. Skłonność do wybuchów gniewu.

Nos wydatny charakter refleksyjny, indywidualność niecodzienna. Typ wodzowski. Wrażliwość, poczucie sprawiedliwości.

Nos długi - osobowość dumna, o dużym potencjale intelektualnym.

Nos prosty i długi, tzw."rzymski" znamionuje jednostki bardzo energiczne, stanowcze. Ludzie ci mają nawet skłonność do megalomanii, są z natury szorstcy w obejściu. Często gardzą wszelkimi normami międzyludzkimi. Dla osiągnięcia celu nie zawahają się przed żadnym krokiem.

Nos prosty, zaokrąglony na końcu, żywe nozdrza: opanowanie i spokój, równowaga wewnętrzna, dobroć. Towarzyskość, życzliwość. Posiadacz takiego nosa rozumie swoje otoczenie i skłonny jest do pomocy.

Nos grecki, prosty, o szerokiej nasadzie; zdrowie i siła fizyczna, intuicja i dążenie do wiedzy, chęć wyniesienia się. Szybki refleks i żywość dowcipu.

Nos wąski - duża intuicja, zdolności mierne. Domatorstwo i wielka ofiarność, zapowiada życie pełne trudów.

Nos wąski, bardzo wydatny, wysunięty do przodu, garbaty i kościsty świadczy o indywidualności niesłychanie pracowitej i pełnej ambicji; taki "nos" jasno wytycza cel życia, znamionuje inteligencję, rozwagę i skłonność do egoizmu.

Nos kościsty - duma, skrytość, upór.

Nos orli - siła woli.

Nos finezyjny, wysmukły - wrażliwość, delikatność, uczucia szlachetne, wewnętrzna równowaga. Nos wklęśnięty, z "siodełkiem" oznacza słabe zdrowie.

Nos ,,opadający w dół" z ruchliwymi nozdrzami mają ludzie o usposobieniu wesołym, towarzyskim. Ale są to typy raczej powierzchowne; charakter chwiejny, nie zawsze można im zaufać.

Nos zakrzywiony - żywotność i przedsiębiorczość. Zdolności kierownicze. W uczuciach - zmienność.

Usta: wargi miękkie i ruchliwe znamionują charakter chwiejny, zmienny; wargi wąskie, zaciśnięte, oznaczają skłonność do podejrzliwości, skąpstwa, złośliwości; kąty ust rozszerzone są wskazówką ujemną dla charakteru.

Usta z kącikami wyraźnie wygiętymi ku górze - pomysłowość, zdolności twórcze. Bogata osobowość, szlachetność wobec ludzi.

Warga górna lub dolna nadmiernie wysunięta - egoizm, trudności w pożyciu z partnerem.

Usta duże - namiętność, gwałtowność, żądza przygód, potrzeba zmiany nastrojów i otoczenia, optymizm życiowy, szczerość i dobry apetyt.

Usta pełne - zmysłowość, miękkość charakteru, zmiany humoru, uleganie wpływom, powolność.

Usta delikatne, szerokie - charakter dobry, ale powierzchowny i niefrasobliwy. Humor, wesołe, towarzyskie usposobienie. Zaradność życiowa.

Usta małe, delikatne - skrytość, sceptycyzm. I w pracy, i w miłości bardzo poważny. Z pozoru - chłód, w istocie - ogień.

Usta drobne - nieśmiałość, słaba wola. Brak decyzji i uciekanie od wszelkich zaangażowań.

Usta w kształcie serca - osobnik delikatny, niezwykle zmysłowy, "kobiecy" Lekkomyślność i powierzchowność.

Usta dość wąskie, kąciki ust lekko opuszczone - to cechy charakteru osobnika zamkniętego, małomównego, właściwie milczka. Oprócz tego nieufność do otoczenia i rozczarowania. W pracy - solidność i energia.

Usta skrzywione - natura sceptyczna, humor zmienny, ostre spojrzenie na ludzi i na problemy. Inteligencja wybitna.

Zęby - duże, mocne wskazują na długie życie, dużą energię i siłę. Ukazywanie dziąseł podczas rozmowy jest dowodem przewagi natury "zwierzęcej" nad duchową.

Broda - mała i okrągła oznacza złośliwość, płaska brak zalet.

Broda chuda, koścista i ostra - oznacza umysł oschły, zimny, skłonny do chciwości i skąpstwa. Jeśli jest ona w środku wyraźnie przedzielona oznacza to - według wierzeń ludowych - że jej właściciel to człowiek o złym charakterze. Niektórzy wybitni fizjonomicy uważają, że ten "przedziałek" jest oznaką silnie rozwiniętych cech zwierzęcych w człowieku.

Broda ludzka powinna być wyraźna, zdecydowana w kształcie, duża. "Im więcej brody, tym więcej człowieka", twierdził Lavater.

Uszy - małe dowodzą energii, duże - są najczęściej dowodem muzykalności oraz innych duchowych uzdolnień.

Odstające oznaczają bojaźliwość, skrytość,

sterczące zanadto są symbolem zwierzęcości; przylegające mówią o odwadze, ale także o lenistwie i lekkomyślności.

Natomiast uszka małe i przylegające do czaszki wskazują na zły charakter.

Głowa pochylona refleksyjność;

podniesiona - śmiałość, szlachetność;

zadarta do góry - fałszywa ambicja,

przesadna duma: głowa tuż przy ramionach znamionuje ludzi zdziecinniałych. Jeden z wybitnych fizjonomików, R. Buttkus, dostrzega pewną prawidłowość u zwierząt: wszyscy drapieżcy, od szczupaka do rekina, od kota domowego do tygrysa królewskiego, mają duże, szerokie głowy w odróżnieniu od takich "złodziejskich" stworzeń jak zając czy gołąb. Buttkus dokonał pomiarów głów wielu uczniów różnych szkół i stwierdził, że pozwalają one na hipotetyczne ustalenie stopnia inteligencji oraz cech charakteru. Pod uwagę brano wielkość głowy, wysokość czoła i skroni oraz kształt tyłu głowy.

Obwód głowy - mierzonej jak do kapelusza - wynoszący (u mężczyzn) od 59-60 centymetrów oznacza głowę dużą, 55 cm średnią, 52 cm- bardzo małą.

Ciekawe wnioski fizjonomiczne wyciągnąć można z kształtu tyłu głowy. U przedstawicieli ludów prymitywnych jest on bardzo wydatny.

Ludzie z płaskim tyłem głowy są z reguły bardziej uduchowieni niż witalni. O naszym charakterze wiele mogą powiedzieć tiki. To nie tylko skurcze mięśni twarzy czy też uparcie powtarzające się ruchy głowy lub ręki. Tikami są również niektóre czynności, jakie wykonujemy automatycznie, nieświadomie i mimo woli. Są one wyrazem naszych określonych stanów psychicznych, naszego nerwowego podniecenia, albo po prostu wynikają z pewnych skłonności naszego charakteru.

Chrząkanie w czasie mówienia lub nerwowe drapanie się po gardle przed "wyduszeniem" z siebie pierwszego słowa oznacza kompleks niższości.

Pukanie palcem po powierzchni stołu - rozwinięta wrażliwość muzyczna, ale jednocześnie: egoizm, roztargnienie, brak troski o innych.

Częste głaskanie brwi - upodobanie do kłamstw i pochlebstwa.

Pociąganie się za wąsy - ograniczone horyzonty myślowe.

Pociąganie nosem jak u małego dziecka - pesymizm, kompleks winy.

Przyglądanie się własnym paznokciom podczas rozmowy - mówienie tego, czego się nie myśli, udawanie.

Kopanie kamieni lub innych napotkanych na drodze przedmiotów bujna, nieposkromiona fantazja.

Opukiwanie papierosa przed zapaleniem- snobizm, łatwe uleganie innym.

Częste cytowanie - w czasie przemówienia- przysłów, sentencji - brak wyobraźni i własnych przekonań, ale zarazem - prawość, uczciwość.

Częste używanie superlatywów - mierna inteligencja, snobizm, brak poczucia rzeczywistości.

Zwyczaj kołysania się na krześle - podczas mówienia lub czytania - nieśmiałość, brak pewności siebie.

Skłonność do używania przezwisk- złośliwość.

Upodobanie do powtarzania tych samych kawałów i dykteryjek- słabość charakteru, potrzeba cudzego poparcia.

Zwyczaj wypisywania swego nazwiska lub imienia na pomnikach i w miejscach zabytkowych - umysł dziecinny, próżność i brak rozsądku.

Przesadna wrażliwość na otwarte za plecami drzwi- malkontenctwo, brak znajomości życia i niechęć do jego poznania.

Wchodzenie po schodach biegiem - przewrażliwienie, niestałość i brak refleksji.

Spoglądanie zbyt częste, bez potrzeby, na zegarek - duża nerwowość, brak poczucia czasu.

Skłonność do rozmowy z samym sobą - spontaniczność i brak opanowania.

Bawienie się guzikiem u marynarki rozmówcy - upór, skłonność do narzucania innym swojego zdania.

Przygryzanie dolnej wargi - marzycielskość, bogate życie wewnętrzne.

Jak szybko kształtują się nasze nawet szczegółowe sądy o cechach osobowości obcego człowieka, łatwo sprawdzić za pomocą testu opracowanego dla studentów przez profesora psychologii uniwersytetu w Harvard, Gordona W. Allporta.,

Jadąc jakimś publicznym środkiem lokomocji, zamknij oczy i odwróć głowę w stronę współpasażera, którego obecności sobie przedtem nie uświadamiałeś, lub który był zakryty przez inne osoby. Potem otwórz oczy na dwie lub trzy sekundy, zamknij je z powrotem i zwróć uwagę na wrażenia, które zaczniesz odczuwać, W ciągu mniej więcej trzydziestu sekund wydasz już "wyrok" na nieznajomego, określając przy tym jego płeć, wiek, wzrost, narodowość, zawód i środowisko socjalne dodając jeszcze szacunkowe oceny co do jego temperamentu, kłopotów, pochodzenia, grzeczności, czystości, stopnia wzbudzanego zaufania i prawości".

Czas testu Allporta jest niezwykle krótki, chociaż może wystarczający dla zawodowego psychologa. Ale też na pierwsze wrażenie nie trzeba nam dużo więcej. Po trzech minutach już na ogół wiemy, czy "obcy" jest nam sympatyczny czy nie, czy ma nad nami przewagę, czy też my nad nim, czy czujemy się w jego towarzystwie pewnie, czy też nie i czy mamy chęć naszą znajomość pogłębić, czy też utrzymać na stopie konwencjonalnej.

Według psychologów przy zawieraniu znajomości zwracamy uwagę przede wszystkim na oczy i usta. Potem - na sposób chodzenia, na ruchy ciała, a następnie na budowę ciała, na głos, na wymowę rąk. W każdym razie należy pamiętać, że pierwsze wrażenie często pozostaje w człowieku na stałe i z trudem poddaje się korekcie