Katecheza 30 - Jezus jest przy mnie w niebezpieczeństwie.odt

Katecheza 30

Jezus jest przy mnie w niebezpieczeństwie

Cele:

1. Zapoznajemy z perykopą (Mk 4,35-40 )
2. Uświadamiamy dzieciom, że z Jezusem zawsze jesteśmy bezpieczni, wychowujemy do zaufania.

Po katechezie dziecko:

●         rozumie, że nawet w trudnej sytuacji Jezus jest blisko.

●         Potrafi powiedzieć jedno zdanie, które przypomni obecności Jezusa.

Środki dydaktyczne:

Pismo święte, dzwonek, ilustracje do perykopy, nagranie odgłosów burzy oraz piosenki „Gdy na morzu wielka burza”, łódki z papieru dla każdego dziecka, kolorowy papier, (lub materiały do wykonania łódki, np. Łupiny z orzecha, plastelina, patyczki, ścinki materiału, kolorowy papier)

Wprowadzenie:

Opowiadanie: Tomek wracał z tatą od dziadka. Było już późno – wieczór, kiedy wyruszali w drogę. Tomek czuł się bezpiecznie, ponieważ tato był dobrym kierowcą i mieli nadzieję, że szybko wrócą do domu. Właśnie jechali przez las,kiedy nagle zepsuł się samochód. Tato próbował coś naprawić ,ale okazało się, że potrzebna jest pomoc mechanika. Trzeba było więc zostawić auto i wrócić do domu. Idąc przez las, Tomek nie czuł się tak pewnie. W ciemnościach wydawało mu się, że czyha na niego jakieś niebezpieczeństwo, z zza każdym drzewem patrzą na niego groźne oczy wilka. Chwycił więc mocno tatę za rękę, i tak bezpiecznie wrócili do domu.

–           dlaczego w lesie Tomek poczuł się niepewnie? (bał się ciemności)

–           Kiedy poczuł się bezpiecznie? (gdy trzymał tatę za rękę)

Ćwiczenie: katecheta prosi jedno chętne dziecko na środek i zawiązuje mu oczy. Jego zadaniem będzie dojść do kolegi, w przeciwnym rogu sali,kierując się głosem dzwonka, którym kolega dzwoni. Na drodze ustawia się przeszkody. Następnie katecheta pyta, jak dziecko się czuło, pokonując drogę mając zawiązane oczy.

–           Jak poruszałeś się z zawiązanymi oczami?

–           Czego się bałeś?

–           Co zrobić, aby ułatwić poruszenie koledze w ciemnościach? (przeprowadzić go)

Katecheta powtarza ćwiczenie. Tym razem, ktoś wybrany przez dziecko prowadzi go do celu. Katecheta pyta o wrażenie.

–           Kiedy lepiej się szło?

–           Czego się boicie? - wypowiedzi dzieci.

–           Kiedy czujecie się bezpiecznie? (gdy, ktoś starszy jest przy nas) – wypowiedzi dzieci.

Rozwinięcie:

1. Opowiadanie biblijne (Mk 4, 35-40)

Posłuchajcie, co wydarzyło się pewnego dnia nas jeziorem. Jezus wsiadł ze swoimi uczniami do łodzi i powiedział do nich: przepłyńmy na drugą stronę jeziora. Jezioro było duże. Gdy wypłynęli Jezus zasnął w łodzi. Nagle zerwał się gwałtowny wiatr, nadchodziła burza. Fale biły w łódź, napełniała się już wodą. Zrobiło się ciemno i bardzo niebezpiecznie. Uczniowie byli przerażeni. Natomiast Jezus wciąż spał w łodzi. Wtedy uczniowie podeszli do Niego, zbudzili i powiedzieli: „Jezu, nic cię nie obchodzi, że giniemy”. Jezus wstał, rozkazał wichrowi i rzekł do jeziora: „Milcz! Ucisz się!”. Wiatr się uspokoił i nastała głęboka cisza. A do uczniów Jezus powiedział: „Czemu tak się boicie? Gdzie jest wasza wiara?”.

–           Co się zdarzyło, gdy uczniowie wypłynęli na jezioro? (zerwała się burza)

–           Co w tym czasie Jezus robił? (spał w łodzi)

–           Jak zachowali się uczniowie? (bali się)

–           Dlaczego zbudzili Jezusa? (szukali pomocy)

–           co zrobił Jezus (przemówił do jeziora i uciszył go)

–           Co powiedział uczniom? (że brak im wiary)

2. Inscenizacja – biorą udział wszystkie dzieci: z krzesełek ustawiają wielką łódź, a w środku śpi dziecko grające Jezusa. Katecheta puszcza kasetę z odgłosami burzy, namawia dzieci do utożsamienia się z bohaterami opowieści, koncentruje się na poczuciu bezpieczeństwa, jakie zapewnia obecność Jezusa.

3. Katecheta uczy piosenki: Gdy na morzu..... wraz z gestami.

Gdy na morzu, wielka burza
Jezus ze mną w łodzi jest/ 2x
On za rękę trzyma mnie
Łódka nie kołysze się
Gdy na morzu, wielka burza
Jezus ze mną w łodzi jest.

Każdy z nas płynie jakby w niewidzialnej łodzi. Czasem jest wszystko dobrze, czujemy się radośni i szczęśliwi. Bywa jednak i tak, że jest nam smutno, boimy się czegoś, tak jak uczniowie w czasie burzy. Jezus chce, abyśmy pamiętali, że On jest wtedy z nami. Trzeba tylko wierzyć i prosić Jezusa o pomoc. On nigdy nie zostawi nas samych, On nas bardzo kocha.

Zakończenie:

Katecheta rozdaje papierowe łódki.

Każdy z was będzie mógł zabrać swoją łódkę do domu. Oczywiście poprosimy Jezusa, aby był zawsze z nami w naszej łodzi. Katecheta prowadzi modlitwę, w czasie której dzieci podnoszą łódki do góry i powtarzają za katechetą:

Jezu, zapraszam Cię do swojej łodzi. Chę być zawsze z Tobą. Nie boję się, gdy ciemno jest, Jezus za rękę prowadzi mnie. Wszyscy śpiewają: gdy na morzu wielka burza....

Dla rodziców:

Proszę odmówić z dzieckiem modlitwę „Nie boję się, gdy ciemno jest, Jezus za rękę prowadzi mnie”.