Miecz Polnocy - Luke Scull.pdf

(2058 KB) Pobierz

Luke Scull

Miecz Północy

Przekład: Marta Fijał

Tytuł oryginału:

Sword of the North

Wydanie I

Warszawa, MMXVI

Trzydzieści sześć lat wcześniej

łyszał, jak przedzierają się za nim pomiędzy drzewami. Ześlizgnął się w dół

zbocza, a zniszczone buty znalazły oparcie na bryle zamarzniętego śniegu.

Jego stopy były zdrętwiałe z zimna, zdawały się tak martwe jak jagnię

drgające mu dziko na ramieniu. Krew wciąż sączyła się z podciętego gardła

zwierzęcia i wsiąkała w brudne szmaty, które okrywały jego ciało.

Jeden ze ścigających go mężczyzn przeklął i ryknął wściekle. Przesunął

tuszę, którą dźwigał na ramieniu, i pozwolił sobie na uśmiech. Gubił ich

mimo ciężaru, który niósł. Zorientował się, że kilku z nich zdążyło się już

poddać. Większość to starcy. Grubo po trzydziestce.

Oddalił się od nich na pewną odległość i znalazł miejsce, w którym mógł

się ukryć. Leżał w nim przez chwilę, po czym postanowił rozpocząć zabawę.

Jego żołądek zaburczał potężnie, przypominając mu, że ta zima była

beznadziejna. Bardziej surowa niż jakakolwiek inna, którą pamiętał.

Wskoczył na przewrócone drzewo i utrzymał równowagę mimo grubej

warstwy lodu, która znajdowała się tuż pod nim. Chwilę później usłyszał

huk, któremu towarzyszyła nowa lawina przekleństw. Domyślił się, że jeden

z jego prześladowców potknął się o kłodę i upadł prosto na twarz.

Zastanawiał się, co się stało z Liściem i Czerwonym Uchem – lub

Martwym Uchem, jak postanowił nazywać swego nieszczęsnego przyjaciela.

Czerwone Ucho miał stać na warcie, w czasie gdy on wraz z Liściem

plądrowali farmę. Ubili dopiero pierwsze jagnię, kiedy ktoś podniósł alarm.

Okazało się, że Czerwone Ucho był równie bezużyteczny jako wartownik co

jako kucharz. Wszyscy się zastanawiali, jakim cudem udało mu się przetrwać

tyle czasu w gangu Skarna.

Drzewa w końcu się przerzedziły. Teraz mógł dostrzec rzekę. Gdy tylko

pokona powierzchnię Topniaka, ci uparci dranie przyznają się do porażki.

Kontynuował bieg, a szybkie oddechy tworzyły kłęby pary. Jednak zbliżając

się do brzegu, zdał sobie sprawę, jak bardzo się pomylił. Roztopy miały

niebawem całkowicie zamarznąć. Potężne kawały lodu kotłowały się,

tworząc spiętrzenia i łącząc się z siłą, która mogłaby zgnieść człowieka na

miazgę. Nie było najmniejszej szansy na to, aby przepłynąć wpław przez ten

szalejący nurt.

Nasłuchując odgłosów pościgu, zbiegł w dół rzeki i powrócił do lasu.

Dwóch mężczyzn wyłoniło się zza drzew, zagradzając mu drogę.

– Dotarłeś już wystarczająco daleko, chłopcze.

Stojący bliżej był zdyszany, jednak nie dało się nie zauważyć ponurej

determinacji w jego głosie. Tak samo jak błysku zimnej stali, która wisiała

mu u pasa.

Nie marnował czasu na odpowiedź. Rzucił się naprzód i uderzył czołem

w twarz mówiącego. Usłyszał łamanie kości i poczuł, jak chrząstki kruszą się

od siły ciosu. Odwrócił się natychmiast, zrzucił z ramienia jagnię i podniósł

je do góry, tworząc prowizoryczną tarczę. Miecz drugiego mężczyzny

zaklinował się w boku zwierzęcia, a zdziwienie napastnika trwało

wystarczająco długo, by w trzech krótkich ciosach powalić go na ziemię.

Podniósł jagnię i usiłował wyciągnąć z niego miecz, jednak ktoś, kto stał

z tyłu, uderzył go i zwalił z nóg. Broń oraz zmaltretowana tusza wypadły mu

z rąk, po czym poleciały na bok.

Obrócił się, aby dorwać kolejnego napastnika. Był z niego kawał bydlaka,

równie wysoki jak on sam i sporo cięższy. Mimo że zawsze był wyjątkowo

silny jak na swój wiek, tym razem nie udało mu się przygwoździć drania, aby

wymierzyć mu porządny cios. Kącikiem ust wciągnął powietrze i splunął

krwią. Drugi mężczyzna złapał go za szyję i pociągnął w dół. Odskoczył

Miecz Polnocy - Luke Scull.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: