"Tatuaż to pieczęć diabła"
Czy posiadanie tatuażu jest obojętne duchowo, czy też niesie ze sobą jakieś zagrożenie?
Osoba nosząca tatuaż często jest nie świadoma co on oznacza w rzeczywistości, ponieważ w większości jest traktowany jako ozdoba. Świadomie czy nieświadomie wykonany tatuaż jest samookaleczeniem nadającym naszemu ciału trwały znak otwierający nas na złego ducha. Jeszcze nie tak dawno tatuaż był utożsamiany z tzw. marginesem społecznym. Dzisiaj lansowana jest filozofia, że moje ciało to moja sprawa i służy do zabawy mojej i innych. W przypadku tatuowania się mamy do czynienia z profanowaniem ciała ludzkiego, które jest świątynią Ducha Świętego.
W I Liście do Koryntian (6, 19-6, 20) czytamy:
„Czy nie wiecie, że wasze ciało jest świątynią Ducha Świętego, który jest w was? Macie Go od Boga i nie należycie już do siebie. Bóg przecież wykupił was za wielką cenę. Oddajcie więc Bogu chwałę w waszym ciele!”
Tatuaż jest tak samo uzależniający, jak alkohol czy narkotyki. Osoby posiadające tatuaż często nie mogą powstrzymać się aby nie wykonać kolejnych. Tatuowanie sprzyja próżności i grzechom nieczystym poprzez wystawienie swego ciała na pokaz.
Szczególnie niebezpieczne są tatuaże odwołujące się bezpośrednio do szatana tj. węże, smoki, itp., dochodzi tu bowiem do podpisania cyrografu czyli oddania się złemu duchowi w niewolę. Gdy przychodzi później nawrócenie zły duch nie chce oddać swojej „własności”.
Księża egzorcyści znają wiele przykładów bardzo mocnych zniewoleń i opętania przez złego ducha po wytatuowaniu sobie szatańskich symboli. Są liczne świadectwa na temat konieczności pozbycia się tatuaży w celu przeprowadzenia skutecznego egzorcyzmu. Niejednokrotnie osoby posiadające tatuaż miały przeszkody fizyczne i duchowe w momencie gdy chciały usunąć tatuaż.
Pismo Święte zawiera jasny zakaz tatuowania się: „...Nie będziecie się tatuować...”
(Kapł 19, 28), zaś różni papieże w historii (m.in. Hadrian I) zakazywali chrześcijanom owej praktyki jako pogańskiej i barbarzyńskiej.
Co zrobić gdy już mamy tatuaż?
Posiadanie czy uzależnienie od tatuaży nie jest sytuacją beznadziejną, ale tam gdzie zły duch już działa koniecznie trzeba zawierzyć się Panu Jezusowi i Matce Bożej. Tatuaż powinniśmy usunąć i wyspowiadać się. Potrzeba także modlitwy kapłana aby uzdrowić od skutków tatuażu.
Ciało człowieka jako utworzone przez Boga jest doskonałe
(Rdz. 1, 31) –
„...A Bóg widział, że wszystko, co uczynił, było bardzo dobre...”. Nie ma więc powodu, aby poprawiać Boga w tym co stworzył, nawet poprzez ozdabianie
TATUAŻE ZGUBNE SĄ DLA DUSZY
I NIEBEZPIECZNE DLA ZDROWIA
W Biblii jest jednoznaczny zakaz tatuaży: "Nie będziecie nacinać ciała swego na znak żałoby po zmarłym. Nie będziecie się tatuować. Ja jestem Pan". (Księga Kapłańska 19:28);
"Wy jesteście dziećmi Pana, Boga waszego. Po zmarłym nie będziecie nacinać sobie skóry ani strzyc krótko włosów nad czołem, bo wy jesteście ludem poświęconym Panu, Bogu swemu" (Księga Powtórzonego Prawa 14:1-2).
Bóg powtórzył to przykazanie dla kapłaństwa: Potem Pan powiedział do Mojżesza: "Mów do kapłanów, synów Aarona, i powiedz im… Nie będą sobie strzygli głowy do skóry, nie będą golili krajów brody, nie będą nacinali swojego ciała”. (Księga Kapłańska 21: 1,5).
Bardzo ważnym jest, że zakazowi towarzyszy odniesienie do tego, że ich Bogiem jest Pan. To jest – do Pierwszego Przykazania Prawa: "Ja jestem Pan, twój Bóg, który cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli. Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie"(Wj 20: 2-3).
Tatuaż w całej historii ludzkości odgrywał różną rolę. W starożytnym świecie, gdzie jeden człowiek mógł zostać własnością innego, tatuaż, na przykład, spełniał funkcję znaku (cechy). Tatuaż redukuje człowieka do poziomu zwierzęcia: bydło nosi znak (piętno) właściciela, a niewolnik tatuaż z imieniem swego właściciela.
Jednak w świecie pogańskim podstawą znaczenia tatuażu było odwołanie się do duchów (to jest, jak my, chrześcijanie wiemy, do demonów). Przez wizerunek na ciele (symbole sakralne) człowiek przywołuje ducha, któremu oddaje pokłon, do swojego życia.
Tatuaż odrzucany jest przez Cerkiew Prawosławną właśnie ze względu na jego mistyczne znaczenie. Przez tatuaż człowiek łączy się z duchami nieczystymi i złymi, ale - nie z Bogiem. Natura tatuażu jest zawsze kultowa, magiczna.
Oczywiście, dzisiaj tatuaże robi się nie dla jakiegoś mistycznego rytuału, a prędzej ze względu na modę lub tradycję. Ale sama ta czynność – naniesienie tatuażu – jest głęboko pogańskie ...
Dlatego nie ma nic dziwnego w tym, że tatuaże mają negatywny wpływ na ludzkie życie. I tak, dziennikarka Swietłana KUZINA w swoim artykule "Fatalne tatuaże", po rozmowach ze specjalistą od usuwania tatuaży Konstantinem Awramienko, podała na to wiele przykładów:
Aleksiej Woronin z Odincowa napisał do naszej gazety: "Moja ukochana dziewczyna była cichym, dobrym Aniołem. Żyliśmy ze sobą w doskonałej harmonii przez dwa lata, nawet zamierzaliśmy wziąć ślub. I oto pewnego razu w salonie wykonała na pośladku tatuaż – diabełka ze sztyletem. I nagle bardzo się zmienił jej charakter. Zaczęła wywoływać kłótnie o nic, stała się zazdrosną i dostała zły język. Jakby ten diabełek dźgał ją nożem w plecy. W końcu rozstaliśmy się. Czy tatuaż może zmienić człowieka?"
- Może – zapewnia Konstantin Awramienko - tatuaż zmienia życie ludzi - tych, którzy nieświadomie wykonali tatuaż o wątpliwej treści. Przekonałem się o tym sam.
Konstantin Awramienko, optyk - fizyk z wykształcenia, od kilku już lat zajmuje się usuwaniem tatuaży ze skóry swoich klientów. Powiedział, że tatuaże czasami zmieniają charakter ludzi i dosłownie przyciągają kłopoty. Ale moda na te "ozdoby", niestety, nie przechodzi. Zazwyczaj pacjenci opowiadają Konstantinowi, dlaczego postanowili pozbyć się tatuażu.
DZIEWCZYNA I DEMONY
- Przyszła do mnie dziewczyna z chińskim hieroglifem. Również na pupie – opowiada Awramienko. - Płakała i błagała, abym natychmiast usunął tatuaż. Według jej słów, natychmiast po naniesieniu rysunku, posypały się na nią nieszczęścia. W ciągu roku straciła pracę, urodziła martwe dziecko i odszedł od niej mąż. A ostatnią kroplą, która nieomal nie doprowadziła ją do samobójstwa, był grupowy gwałt, dokonany na niej przez pijanych nastolatków. Gdy trochę doszła do siebie, przybiegła, aby usunąć swój tatuaż, który, jak wyjaśniłem, oznaczał słowo "demon". Obecnie w jej życiu wszystko jest w porządku.
SPADOCHRONIARZ I PAJĄK
- Był u mnie były spadochroniarz ze skomplikowanym tatuażem: samolociki, skrzydła, spadochron i śmierć z kosą. Błagał mnie, abym za wszelkie pieniądze starł rysunek śmierci. Powiedział, że jest realistą i nigdy nie wierzył w magię. Ale kiedy zaczął chodzić z tym tatuażem, szczęście (powodzenie – dod. A.L.) odwróciło się do niego plecami.
OCHRONIARZ I LICZBA „13”
- Dwadzieścia lat temu, 40-letni strażnik w banku na Arbacie wykonał na małym palcu tatuaż - liczbę "13". I przez te wszystkie lata, jak powiedział, prześladował go "pech". Wpierw ciężko zachorowała matka i żeby zapłacić za leczenie, musiał sprzedać dom. Potem miał wypadek samochodowy, za który w rozliczeniu stracił mieszkanie. Córka stała się narkomanką. Rodzina się rozpadła.
Kiedy usunąłem tatuaż, w jego życiu wszystko się zmieniło ... Poznał kobietę, którą pokochał, a od zmarłego dziadka odziedziczył wspaniały dom letniskowy. Teraz liczba "13" jest jeszcze trochę widoczna. Niedawno zadzwonił do mnie i poprosił: - Przyjdź i usuń do końca, może życie zmieni się jeszcze bardziej na lepsze?
DZIEWCZYNA I MOTYL
- 16-letnia dziewczyna wykonała sobie tatuaż na plecach - pięknego kolorowego motyla. Od tego czasu najważniejszą sprawą w jej życiu było, aby każdego wieczoru zapoznawać nowego chłopca. Po ukończeniu szkoły średniej, nie poszła na studia, tylko biegała do nocnych klubów. Młodzi ludzie traktowali ją bez szacunku. Nie wyłaziła z cudzych łóżek.
Jej chłopak naopowiadał jej różnych świństw i zaczął się spotykać z jej przyjaciółką. Ktoś poradził jej, aby pozbyła się tatuażu, kierując do mnie. Wyjaśniłem jej, że według starych wierzeń, motyl – to znak prostytutek. Po usunięciu tatuażu jej chłopak wrócił do niej i po miesiącu się pobrali. Obecnie spodziewa się ona dziecka.
CHŁOPIEC I ŚMIERĆ
- Ostatnio poproszono mnie, abym przyjechał do I-go Szpitala Miejskiego i usunął tatuaż z 15-letniego chłopca, leżącego w śpiączce - mówi Konstantin. - Byłem bardzo zaskoczony: czy nie można zaczekać, aż się obudzi? Okazało się, że na mój przyjazd bardzo nalegali jego rodzice, którzy dopiero w szpitalu zobaczyli u syna straszny napis na prawym ramieniu: «Live quickly die young» (co znaczy: "Żyj szybko, umrzyj młodo").
Okazuje się, że rodzice wysłali chłopca na wypoczynek na Cypr. Tam zrobiono mu tatuaż. Po tym on jakby się zerwał z łańcucha. W ciągu dwóch miesięcy zdążył rzucić szkołę, kilka razy trafić do milicji za chuligaństwo i złapać chorobę weneryczną. A potem wziął samochód ojca i przy prędkości 120 km na godzinę uderzył w słup. Poduszka bezpieczeństwa (Airbag) uratowała życie. Ale złamał miednicę i biodro.
- Usuwać cały napis bałem się - kontynuuje Awramienko – a nuż nagle powstaną komplikacje? Postanowiłem usunąć tylko słowo «DIE» (umrzyj), co zmienia sens napisu. I wtedy nastąpiło coś dziwnego. Chłopiec leżał nieprzytomny. A ja zrobiłem mu również miejscowe znieczulenie. Zacząłem usuwać tatuaż, a chłopak w śpiączce (!) nagle zaczął odsuwać swoje ramię, a drugą ręką próbował odepchnąć urządzenie.
Puls wzrósł do 138 uderzeń. Podwoiłem dawkę - chłopak jednak wciąż wszystko czuł. Obecne przy tym trzy pielęgniarki i ordynator oddziału intensywnej opieki medycznej, podobnie jak i ja, byli w szoku. Odnosiło się wrażenie, jakby sam szatan wszedł w niego i nie pozwalał pozbyć się śmiertelnych słów. Kiedy usunąłem tatuaż, tętno wróciło do normy, a stan zdrowia chłopaka szybko się polepszył.
SUMUJĄC
- Uważam, że nie powinniśmy robić tatuaży - podsumowuje Awramienko. – Nie bez powodu jest zakaz w Ewangelii: "Nie ozdabiajcie swoich ciał rysunkami i napisami."
- Wykonać tatuaż jest łatwo, - mówi Konstantin. - Znacznie trudniej jest się go pozbyć. Niestety, ludzie nie mają pojęcia, z czym przyjdzie im się zmierzyć. Jakie męki przeżyć ... Tutaj niezbędna jest ingerencja chirurga. Najstarszy sposób - ściąć kawałek skóry nożem lub skalpelem.
U chirurga plastycznego usuwanie tatuażu o dużej powierzchni trwa kilka lat. Czas ten można skrócić przez przeszczepienie na wycięte miejsce skóry pacjenta, na przykład, z pleców lub pośladków. Ale wówczas pojawią się rany w dwóch miejscach. Próbuje się usuwać tatuaże również laserem. Przepala on tkanki na znaczną głębokość. One obumierają. W tym miejscu pojawią się blizny. Dlaczego to wszystko opowiadam? Po to, abyś dziesięć razy wpierw pomyślał, zanim zrobisz sobie tatuaż.
NA WITRYNIE KULTUROLOG.RU W ARTYKULE O TATUAŻACH PODANO ANALIZĘ TEGO ZJAWISKA.
Dla przykładu, jest oczywistym, że posiadacz tatuażu prowokuje uwagę otoczenia. To daje mu poczucie własnej wartości. Przyciąga uwagę dowolny tatuaż, ale trzeba konkretyzować - uwagę na co? W pierwszej kolejności - na ciało ... Tatuowanie jest ze swej natury spowiedzią, wyznaniem cielesności. Człowiek, który zrobił sobie tatuaż, można powiedzieć, wyznaje kult swego ciała ... Oczywiście, taki bieg w to, co jest zewnętrzne, jest oznaką duchowej słabości.
SKŁADOWA MISTYCZNA
Tatuaż może zmienić życie człowieka. Aby to zrozumieć, niekoniecznie trzeba zwracać się do mistyki. Po dokonaniu świa-domego aktu naniesienia tatuażu na swoje ciało, biorąc za wyznacznik jakiś znak, określający siebie, a często rzucając tym wyzwanie dla ludzi wokół ciebie, człowiek w żaden sposób nie może już pozostać takim, jakim był przedtem. I ta zmiana nie przyniesie człowiekowi ani ciszy, ani pokoju w duszy. Tatuaż działa jak kotwica, mówiąc językiem psychoanalizy.
Tatuaż nieustannie przypomina swemu nosicielowi o tym, jakiego wyboru on dokonał, przynaglając odpowiednie emocje. Nie można nakłuć sobie rysunku wilka i nie nabyć przy tym trochę czegoś wilczego. Naturalnie, zwyczaje prawdziwego wilka nie wchodzą tu w rachubę, mówimy o wizerunku zwierzęcia, tak jak go sobie wyobrażamy.
Ogólnie rzecz biorąc, człowiek jest istotą symboliczną, a świat, który postrzegamy i uświadamiamy sobie, w mniejszym stopniu jest światem fizycznym. Za każdym obiektem fizycznym, za każdą rzeczą stoi tradycja uświadomienia sobie, symbole i znaki, których nawet nie zawsze zauważamy. Wiele znaków wpływa na nas przez podświadomość.
Czasami nie doceniamy siły znaku, ale tatuaż wcale nie jest takim przypadkiem. Nie wolno tylko ulegać handlowej reklamie salonów tatuażu, dążących do przedstawienia tatuaży jako swojego rodzaju modnej ozdoby. Wykonującym tatuaże niewygodne jest mówić o poważnych rzeczach, ale ci, którzy podchodzą do tatuażu poważnie, znają jego symboliczną moc. Oto dlaczego nie należy nakłuwać nawet niewinne, na pierwszy rzut oka, rysunki. Nawet nakłuty na ciało wizerunek motyla, jak pokazuje podany powyżej przykład, może doprowadzić do negatywnych konsekwencji w życiu.
Również wśród znaków, używanych w tatuażach, jest dużo pentagramów i innych magicznych symboli, w tym również takich, których magiczny charakter jest nieoczywisty. Ale on jest; takie są, na przykład, hieroglify lub runa. Magiczne znaki od dawien dawna wykorzystywano dla różnych pogańskich rytuałów, w których zwykle były potrzebne krew i ofiara. Tatuowanie nie odbywa się bez krwi; osoba na ciele której jest ono wykonywane, występuje w charakterze ofiary. Znak, ofiara i krew - wszystko jest na swoim miejscu, co przemienia nanoszony tatuaż w pogański rytuał.
Współczesna świadomość uważa podobne rytuały za bezzębną archaiczność, jednak psychologia człowieka nie bardzo się zmieniła. W przeszłości za pomocą podobnych rytuałów ustalano władzę jednej osoby nad drugą. Są podstawy, aby uważać, również dziś, że tatuaż może być wykorzystywany w charakterze jednej z technik zombie, czyli poddanie woli człowieka woli innej osoby. Pozostaje tylko powiedzieć, że wola może być nie tylko ludzką, ale i demoniczną.
Dlatego świadomość religijna jednoznacznie określa tatuaż jako zwrócenie się do demonów ... Niemożliwy jest powrót do Boga, nie zrywając więzów z demonami ...
Jeśli przyjrzymy się temu związkowi człowieka z demonem z innej strony, to
tatuaż można uważać za swego rodzaju przysięgę wierności.
Człowiek poświęca siebie temu duchowi.
W wielu kulturach wykształcił się niezbyt poważny stosunek do słowa. Słowo jest łatwo zmienić. Łatwo jest oszukać słowem. Ale wykonany tatuaż towarzyszy człowiekowi przez całe życie.
Przez tatuaż duch nieczysty pozyskuje sobie człowieka na zawsze – zarówno do czasu, dopóki nosi on swoje marne ciało na ziemi, jak i po śmierci. I to jest straszne wyobrazić sobie pośmiertny los chrześcijanina, kiedy stojąc przed Bogiem, na swoim ciele będzie miał tatuaż, wskazujący na jego przynależność do demona.
Tutaj, podobnie jak i wszędzie, lepiej nie przekraczać fatalnej granicy, - jest to łatwiejsze niż wracać z powrotem.
BIBLIA I TATUAŻE
Ludzie często zastanawiają się: co Bóg przykazywał nam w związku z tatuażami? Biblia nie ma zbyt wiele bezpośrednich odniesień do tatuaży. To dlatego, że ludzie, którzy nanosili na swoje ciała podobne odwieczne napisy i wizerunki, nie należeli do narodu, który otrzymał prawo Mojżesza. To byli ludzie wierzeń pogańskich.
Tak więc, w Księdze Kapłańskiej znajdujemy słowa: "Nie będziecie nacinać ciała swego na znak żałoby po zmarłym. Nie będziecie się tatuować. Ja jestem Pan". Podany cytat jest więcej niż oczywisty. Bóg mówi: "nie" dla takich zwyczajów. Ale dlaczego potępia się taki czyn? Aby zrozumieć to Przykazanie, konieczne jest, aby wniknąć w kulturę tamtego czasu.
Większość kultur tamtej epoki było barbarzyńskich ze swojej natury, natomiast plemiona Izraela utworzyły nowy naród. Prawo, dane przez Boga Mojżeszowi, było fundamentem, na którym się ten naród utrzymywał. Naród izraelski został powołany do życia w zupełnie innym systemie wartości, różnym od kultury przemocy, rabunku i śmierci, właściwym innym, sąsiednim narodom. Tatuując swoje ciała, Żydzi niczym by się nie różnili od pogan, dokonujących mordów rytualnych, "święte" gwałty, masowe rzezie i wielbiących namiętności, niszczące w skutkach dla ludzkiej duszy. Jest to prawdopodobnie jedna z przyczyn, z powodu których Bóg daje Przykazanie przeciwko tatuażom.
W naszej kulturze tatuaże nie maja już tego sensu, jak w czasach Mojżesza. W erze Łaski Bożej ciało jest świątynią Ducha Świętego, przebywa w niej Chrystus w mocy Eucharystii. Jeśli spojrzymy na powody, dla których ludzie nanoszą na siebie tatuaże, to zobaczymy, że większość z nich chce po prostu odróżniać się od innych. Jednak nonkonformizm, naśladowanie trendów w modzie, pragnienie, aby szokować – to wszystko jest obce Prawu Miłości Chrystusa, Ukrzyżowanego i Zmartwychwstałego.
Niektórzy uważają, że tatuaże uczynią ich piękniejszymi. Mówi to o ich pragnieniu ulepszania tego, co zostało stworzone przez Boga (por.: Ps 138: 14) [1]. Lub wskazuje na kompleks niższości i na to, że nie są oni zadowoleni ze swojego ciała, a także świadczy o potrzebie nowej tożsamości, poszukiwaniu swego drugiego, bardziej interesującego "ja", co jest charakterystyczne dla osoby, przeżywającej kryzys; nie mając zasług, które można byłoby zademonstrować, więc starają się oni zadziwić innych (w pierwotnym znaczeniu tego słowa również). Tymczasem nowość tatuażu może wywołać zdziwienie, nie więcej niż na sekundę, aby następnie utopić się w strumieniu banalności, widzianych już nie jeden raz.
Mała dziewczynka z tatuażem krzyża na nadgarstku.
W świecie muzułmańskim chrześcijanie tatuują sobie krzyż na rękę po to, aby w przypadku śmierci być pochowanym po chrześcijańsku. Jednak mówi to również o ich życzeniu umrzeć za Chrystusa i wyznawać Go aż do śmierci, jeśli zostaną porwani przez radykalnych islamistów, dla których chrześcijaństwo jest stałym celem. W tym przypadku tatuaż może oznaczać powołanie do męczeństwa, pragnienie spowiedzi przed śmiercią i niezwyciężoną miłość do Ukrzyżowanego.
Tak więc, gdy tatuaże nie świadczą o wierze, są one nieudanym substytutem osobowości, kultury, erudycji, poczucia humoru, radości życia, otwartości, wiary i twórczej wyjątkowości. Służą one jedynie jako wskaźnik desperackich poszukiwań własnego "ja", coraz bardziej krzykliwego, poszukiwań w tych miejscach, w których go nie było i nigdy nie będzie.
"Dziękuję Ci, że mnie stworzyłeś tak cudownie, godne podziwu są Twoje Dzieła i moja dusza w pełni to wie" (Ps 138:. 14)
3. Dlaczego Kościół Rzymsko - Katolicki nie pochwala tatuaży i przekłuwania ciała (piercingu)?
(Albo dlaczego nie należy robić tatuaży lub innych nakłuć na ciele?)
1. DLATEGO, ŻE JEST TO OBRZYDLIWE
DLA BOGA (BÓG ZABRANIA TO ZROBIĆ).
Pan ostrzega Swój naród, aby nie wykonywać żadnych nacięć i nakłuć na ciele: Księga Kapłańska 19:28:
"Nie będziecie nacinać ciała na znak żałoby po zmarłym. Nie będziecie się tatuować. Ja jestem Pan". Również Księga Powtórzonego Prawa 14: 1
"Wy jesteście dziećmi Pana, Boga waszego. Po zmarłym nie będziecie nacinać sobie skóry ani strzyc krótko włosów nad czołem".
2. PONIEWAŻ PRAKTYKA TA
KOJARZY SIĘ Z BAŁWOCHWALSTWEM.
Świadczy o tym fragment z 1 Księgi Królewskiej 18: 22-29 (jest dość długi – od A.L.).
Warto też zwrócić uwagę na relacje pomiędzy pogańskim bałwochwalstwem i kolczykami:
Księga Rodzaju 35: 2-4: "Rzekł więc Jakub do swych domowników i do wszystkich, którzy z nim byli: „Usuńcie spośród was (wizerunki) obcych bogów, jakie macie; oczyśćcie się i zmieńcie szaty. Pójdziemy bowiem do Betel i tam zbuduję ołtarz Bogu, który wysłuchał mnie w czasie mej niedoli i wspomagał mnie, gdziekolwiek byłem. Oddali więc Jakubowi wszystkie (wizerunki) obcych bogów, jakie posiadali oraz kolczyki, które nosili w uszach, i Jakub zakopał je pod dębem w pobliżu Sychem”. "
3. PONIEWAŻ PRAKTYKA TA
KOJARZY SIĘ Z OKULTYZMEM.
Księga Kapłańska 19:28: "Nie będziecie nacinać ciała na znak żałoby po zmarłym. Nie będziecie się tatuować. Ja jestem Pan". Również Księga Powtórzonego Prawa 14: 1 "Wy jesteście dziećmi Pana, Boga waszego. Po zmarłym nie będziecie nacinać sobie skóry ani strzyc krótko włosów nad czołem".
Według pogańskich zwyczajów nakłucia i nacięcia na ciele były wykonywane albo na cześć zmarłych (jako pamiątka lub wspomnienie o zmarłych), albo w celu wejścia w trans podczas seansów okultystycznych i wstąpienia w obcowanie z umarłymi (wywoływanie duchów). Pan Bóg ostrzegał Swój naród wybrany przed tym, aby nie zajmowali się oni okultyzmem w jakiejkolwiek formie, nazywając okultyzm - "obrzydliwością":
Księga Powtórzonego Prawa 18: 9-12:
„Gdy ty wejdziesz do kraju, który ci daje Pan, Bóg twój, nie ucz się popełniania tych samych obrzydliwości jak tamte narody. Nie znajdzie się pośród ciebie nikt, kto by przeprowadzał przez ogień swego syna lub córkę, uprawiał wróżby, gusła, przepowiednie i czary; nikt, kto by uprawiał zaklęcia, pytał duchów i widma, zwracał się do umarłych. Obrzydliwy jest bowiem dla Pana każdy, kto to czyni”.
A więc, piercing, nakłucia i nacięcia na ciele mają pogańskie korzenie okultystyczne.
W Nowym Testamencie praktyki samookaleczenia kojarzono z opętaniem.
W Ewangelii Marka 5: 2-5
„Przybyli na drugą stronę jeziora do kraju Gerazeńczyków. Ledwie wysiadł z łodzi, zaraz wybiegł Mu naprzeciw z grobów człowiek opętany przez ducha nieczystego. Mieszkał on stale w grobach i nawet łańcuchem nie mógł go już nikt związać. Często bowiem wiązano go w pęta i łańcuchy; ale łańcuchy kruszył, a pęta rozrywał, i nikt nie zdołał go poskromić. Wciąż dniem i nocą krzyczał, tłukł się kamieniami w grobach i po górach".
Również w Starym Testamencie, nacięcia na ciele związane były z opętaniem. Wróćmy znów do historii w 1 Księdze Królewskiej, rozd. 18. W wersecie 28 mówi się,
że kapłani Baala kłuli siebie nożami i włóczniami, czcząc Baala, a w wersecie 29 nazywa się to opętaniem: „Potem wołali głośniej i kaleczyli się według swojego zwyczaju mieczami oraz oszczepami, aż się pokrwawili. Nawet kiedy już południe minęło, oni jeszcze prorokowali
Według różnych tłumaczeń Słowa Bożego można by tu było użyć słów, np. „będąc w stanie opętania wściekali się aż do czasu….
aż do czasu składania ofiary z pokarmów. Ale nie było ani głosu, ani odpowiedzi, ani też dowodu uwagi".
4. PONIEWAŻ PR...
DOBRY__PASTERZ