NIE MÓW ŻLE O ŻYDACH - BO MOŻESZ BYĆ PRZEKLĘTY !!!
Około 4000 lat temu Bóg dokonał wyboru, który wpłynął na bieg historii. Bóg szukał człowieka, który spełniłby jego warunki i stał się przekaźnikiem Bożego błogosławieństwa dla wszystkich narodów. Człowiek, którego wybrał Bóg, nazywał się Abram (później jego imię zostało zmienione na Abraham).
W Księdze Rodzaju 12:2-3 czytamy o tym, jaki cel przyświecał Bogu, gdy wybierał Abrahama. I znowu zauważamy bliskie powiązanie między błogosławieństwem i przekleństwem. Bóg wypowiedział nad Abrahamem cztery obietnice błogosławieństwa:
• „będę ci błogosławił”,
• „staniesz się błogosławieństwem”,
• „będę błogosławił błogosławiącym tobie”,
• „będą w tobie błogosławione wszystkie plemiona ziemi”.
Jednak w samym środku tych błogosławieństw znajdujemy prze-kleństwo:
.przeklinających cię przeklinać będę”.
Umieszczenie tego przekleństwa służy praktycznym celom. Każda osoba, nad którą Bóg wypowiada swoje błogosławieństwo, naraża się automatycznie na nienawiść i sprzeciw wielkiego nieprzyjaciela Boga i Jego ludu - Szatana. Choć wydaje się to paradoksalne, błogosławieństwo Boga prowokuje przekleństwo Szatana. Wychodzi ono z ust tych, których kontroluje Szatan. Dlatego gdy Bóg błogosławił Abrahama, dodał swoje przekleństwo nad tymi, którzy będą przeklinać Abrahama. Oznacza to, że nikt nie będzie mógł przeklinać Abrahama, nie ściągając: na siebie przekleństwa Bożego.
W Księdze Rodzaju 27:29, gdy Izaak błogosławi swojego syna Ja-kuba, rozciąga nad nim taką samą ochronę, jaką Bóg wcześniej przy-gotował dla Abrahama:
„Kto ciebie przeklinać będzie, niech będzie przeklęty”.
Później z natchnienia Bożego Bileam zapowiedział w objawieniu proroczym przyszłość Izraela, co było całkowicie sprzeczne z jego pierwotną intencją przeklinania Izraela. W części tego objawienia, zapisanego w Księdze Liczb 24:9, znajdujemy echo słów już wypowiedzianych w odniesieniu do Abrahama i Jakuba:
Błogosławieni są, którzy ci błogosławią, a przeklęci, którzy cię przeklinają.
Z tych wszystkich przykładów wynika wyraźnie, że błogosławieństwa wypowiedziane pierwotnie nad Abrahamem przeszły na jego potomków Izaaka i Jakuba, a potem na następne pokolenia, które dzisiaj nazywamy narodem żydowskim.
Bóg nie pozbawił swoich wrogów możliwości przeklinania Abrahama, Izaaka, Jakuba i ich potomków, ale sprawił, że nikt nie może tego czynić bezkarnie. Od tamtej chwili nikt nigdy nie przeklinał Żydów, nie ściągając przy tym na siebie gorszego przekleństwa - przekleństwa wszechmocnego Boga.
Posługując się językiem współczesnym, można jednym słowem określić postawę ściągającą Boże przekleństwo: antysemityzm.
Można by napisać całą książkę na temat skutków tego przekleń-stwa w historii jednostek i narodów od czasów patriarchów po dziś dzień. Wystarczy powiedzieć, że przez prawie 4000 lat żaden człowiek i żaden naród nie przeklinał Izraela, nie sprowadzając w zamian na siebie surowego przekleństwa Bożego.
Historia Nabiła Haddada dostarcza żywego współczesnego przykładu obu aspektów Bożej obietnicy dla Abrahama - z jednej strony przekleństwa dla wszystkich przeklinających Żydów, a z drugiej strony błogosławieństwa dla wszystkich, którzy im błogosławią.
Nabił jest Palestyńskim Arabem urodzonym w Hajfie w znanej rodzinie arabskiej. Nabił wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, gdzie odniósł sukces w świecie biznesu.
Oto jego historia opowiedziana jego własnymi słowami:
Nazywam się Nabił Haddad. Jestem Palestyńskim Arabem urodzonym w Hajfie w 1938 r. w rodzinie chrześcijańskich Arabów.
Pamiętam, że cała moja rodzina zawsze przeklinała Żydów. Od najwcześniejszych lat zostałem wychowany w nienawiści. Teraz, w obecności Pana, powiedziałem: „Odrzucam Z mojego serca niechęć do narodu żydowskiego. Przebaczam mu!” Natychmiast coś we mnie się zmieniło.
Krótko po tym zauważyłem, że Bóg w swoim Słowie powiedział Abrahamowi, ojcu wszystkich Żydów:
„I będę błogosławił błogosławiącym tobie, a przeklinających cię przeklinać będę” (Rdz 12:3).
Wtedy uświadomiłem sobie, że moje finanse nie były błogosławione, a ciążyło nad nimi przekleń-stwo niedostatku. Nigdy nie byłem w stanie zarobić tyle, żeby zaspokoić moje potrzeby. Nawet kiedy zarabiałem 250 000 dolarów, okazywało się, że potrzebuję 300 000 dolarów. Później kiedy zarabiałem 500 000 dolarów, potrzebowałem
700 000 dolarów, żeby pokryć wszystkie wydatki. W1982 r., kiedy zostałem uwolniony od przekleństwa antysemityzmu, przekleństwo niedostatku odeszło razem z nim, a mój dochód od tego czasu zawsze przewyższał wydatki i potrzeby. Teraz mogę obficie łożyć na dzieło Królestwa Bożego. Bóg także uzdrowił moje ciało i moje emocje. Zostałem całkowicie uwolniony od depresji. Mogę prawdziwie powiedzieć, Że kroczę w zwycięstwie. Moje świadectwo pomogło wielu lu-dziom w uwolnieniu od przekleństwa i rozpoczęciu życia, któremu towarzyszy Boże błogosławieństwo.
Lekcja wynikająca z życia Nabiła jest jasna: nikogo nie stać na to, by nienawidzić i przeklinać naród żydowski. Lekcja ta jest szczególnie ważna dzisiaj.
Politycznie i społecznie antysemityzm jest jedną z najpotężniejszych sił działających we współczesnym świecie. A przecież sprowadza katastrofę na tych, którzy jej ulegają.
Historia Nabiła Haddada wskazuje rozwiązanie. Należy uznać antysemityzm za grzech, pokutować i wyrzec się tego grzechu. Efektem będzie głęboka wewnętrzna przemiana serca w stosunku do Żydów i uznanie niezmierzonych duchowych błogosławieństw, jakie Kościół przez nich otrzymał.
str. 1
DOBRY__PASTERZ