W tęsknocie jest siła, która każe szukać tego, co pragnie serce i tego, co pragnie dusza. Gdy wiele słów obejmuje mnie w objęcia Boje się by ich nie stracić, marnie zgubić Słowa tworzš moja dusza ,serce i pełna głowa Pisze je by tobie radoć, niech serce zachowa Zaczynam pisać by w pięknym sobie marzyć Wkładam kwiaty wielobarwne, do wielu naczyń W wazonie białego kryształu w ostrych szlifach Wkładam słowem kwiaty o pięknych licach Do innych ozdobnych naczyń słowem wkładam Kwiaty z mojego ogrodu z nich wiersz układam Gdy wazony, naczynia wypełnione mylami Składam, obwišzuję słowem w piękne wišzanki, Takš wišzankę dzi tobie stworzyłem w swej wizji Położę jš na marmurowym ołtarzu poezji Prosić będę muzy, opiekę nad nimi Tobie podaruję, poeta , nie chodzšcy po ziemi Autor:slonzok Posted on 16 grudnia 2015
slonzok-knipser