msp-egzamin-1-1-2(1).docx

(22 KB) Pobierz

dr Wojciech T. Modzelewski

 

Międzynarodowe Stosunki Polityczne

wykład, rok akademicki 2014/2015

 

         Cechy współczesnych stosunków międzynarodowych

         istota, treść i formy stosunków międzynarodowych

 

         Termin "międzynarodowy"- jako dziedzina zwana prawem narodów, czyli prawem regulującym stosunki między suwerennymi jednostkami- suwerenami, narodami zorganizowanymi w państwa (1789 r. Jeremy Bentham "Wprowadzenie do zasad moralności i prawodawstwa")

         J. Bentham uzasadniał, że "międzynarodowymi należy nazywać sprawy istniejące między władcami, rządami i obywatelami różnych państw".

         Narodziny stosunków międzynarodowych w ich współczesnym, państwowo- centrycznym ( i politycznym) znaczeniu wiążą się z pokojem westfalskim (1648r.)

         Symbolizował on powstanie systemów państw narodowych, współtworzących reguły, instytucje i mechanizmy funkcjonowania tych stosunków.

         Scentralizowane i rządzone przez monarchę państwo skupiło rozproszone wcześniej funkcje związane z polityką, w tym bezpieczeństwem i realizacjami z innymi państwami.

         Przez kilka stuleci "stosunki międzynarodowe" rozumiane były jako stosunki międzypaństwowe.

         Szczególnie w wieku XX uległy one dynamicznym przemianom, wzbogaceniu i skomplikowaniu.

         W czasach współczesnych SM traktowane szerzej, bo dostrzega sie także innych, pozapaństwowych uczestników stosunków międzynarodowych.

         Pyt: od jakiego momentu mamy do czynienia ze zjawiskiem "stosunki międzynarodowe"?  

         Intensywny rozwój stosunków międzyludzkich w obrębie utworzonych struktur (grupowych, rodowych, plemiennych, narodowych) spowodowało, iż w pewnym momencie przestały one zaspokajać potrzeby ludzi.

         Jednostki ludzkie, grupy, państwa nie mogły trwale pozostawiać w izolacji, aby móc zaspokajać swoje rosnące potrzeby, musiały nawiązywać i rozwijać stosunki z innymi.

         pojęcie międzynarodowych stosunków politycznych

         Stosunki międzynarodowe to system wzajemnych relacji, powiązań, instytucji, reguł, warunków, bohaterów ( aktorów).

         Międzynarodowe Stosunki Polityczne- dziedzina stosunków międzynarodowych związania z polityką, polityczna sfera SM, wyraz prymatu państwa i polityki SM.

         rodzaje stosunków międzynarodowych

         W polu stosunków międzynarodowych zachodzą 4 rodzaje interakcji (współzawodnictwo, konflikt, współdziałanie, przystosowanie), w ramach 4 komponentów (aktorów, zasobów, zadań i warunków) w środowisku międzynarodowym.

         Sama interakcja ma swoją specyfikę: wykracza poza granice.

         MSP- pierwotne i nadrzędne, bowiem państwo jest jedynym suwerennym i cało władnym podmiotem SM, posiadającym odpowiedni potencjał ( przede wszystkim siły zbrojne)

-Nadrzędność MSP przejawia się w nadrzędności polityki wobec innych dziedzin aktywności społecznej

 

         rozszerzanie:  przestrzenne, podmiotowe i przedmiotowe

Rozszerzanie stosunków międzynarodowych:

         rozszerzanie przestrzenne (obejmując coraz większe terytoria, aż do obecnej globalizacji).

         rozszerzenie podmiotowe (zwiększanie ilości i różnorodności uczestników stosunków międzynarodowych).

         rozszerzanie przedmiotowe (znajduje wyraz w rozwoju różnych dziedzin życia międzynarodowego, w tym stosunków ekonomicznych, społecznych, transgranicznych etc.)

 

         instytucjonalizacja

         internacjonalizacja - Umiędzynarodowienie

         globalizacja i regionalizacja

         glokalizacja (współwystępowanie)

 

Przykładowe cechy współczesnych stosunków międzynarodowych:

 

         instytucjonalizacja

         internacjonalizacja

         globalizacja

         regionalizacja

         glokalizacja (współwystępowanie): integracji i rozproszenia, unifikacji i zróżnicowania, globalizacji i regionalizacji (lokalizmu).

 

Dane za "Human Development Report":

 

         na 85% ludności świata przypada zaledwie 15% światowego dochodu

         20% najbiedniejszych krajów wytwarza 1,5% światowego bogactwa

         "Bogata Północ- Biedne Południe"

         zysk 358 multimiliarderów równają się dochodowi 2.3 miliardów najuboższych mieszkańców globu czyli ok. 45% ludności świata

 

 

 

 

            Środowisko międzynarodowe i czynniki jego ewolucji

         warunkujące (geograficzne, demograficzne, narodowo-państwowe, ideologiczno-religijne)

Geograficzne – wielkość terytorium państwa, położenie geograficzne i geopolityczne, klimat, zasoby naturalne, gleby, charakter granic, dostęp do morza itp. ( Wyspiarski charakter Wielkiej Brytanii, Położenie USA – rozwój handlu dalekomorskiego i panowanie nad wodami dwóch oceanów stanowi klucz do sukcesu USA)

Demograficzne – zaludnienie, przekrój wiekowy, migracje, wykształcenie, stan zdrowotny, dynamika demograficzna, przyrost naturalny. Wpływ tego czynnika np. na gospodarkę, możliwości obronne.

Narodowo- Państwowe – morale społeczne, stosunek do władzy i państwa, kwestia jednorodności narodowościowej, jako czynnik zwiększający siłę państwa, rola mniejszości narodowych. Czynnik narodowy jako powód wszczynania konfliktów i wojen ( doktryny nacjonalistyczne)

Ideologiczno-religijne- różne postrzeganie procesów i zjawisk wynikające z tradycji, religii, kultury ( w tym politycznej), doktryny nacjonalistycznej, ideologia itp.

         realizujące (ekonomiczno-techniczne, militarne, organizacyjno-społeczne, osobowościowe)

Ekonomiczno- techniczne – Potencjał gospodarczy, stopień jego rozwoju naukowo-technicznego, udział w światowym handlu, dostęp do surowców energetycznych, stan komputeryzacji i dostępu do Internetu, infrastruktura, sieć transportowa Grupa G-7 ( USA, Francja, Japonia, Kanada, Niemcy, Wielka Brytania, Włochy)

 

Budżety obronne- świat 1.7 bln (2011 r.):

         USA 711 mld

         Chiny 143 mld

         Rosja 71 mld

         Wielka Brytania 62,7 mld

         Francja 62,5 mld

         Japonia 59 mld

         Polska 32 mld zł (2014 r.) ok 9 mld USD

 

militarne: potencjał wojskowy państwa, wielkość i mobilność armii, stopień jej wykształcenia i uzbrojenia, przynależność do paktów polityczno-wojskowych, posiadanie BMR i nowoczesnych środków jej przenoszenia, wpływ wojskowych generacji na politykę państwa itp.

 

Największe armie świata (wg liczby żołnierzy):

         Chiny 22, mln

         USA 1.4 mln

         Indie 1.2 mln

         KRL-D 1.1 mln

         Rosja 1 mln

         Turcja 0.8 mln

         Pakistan 0,6 mln

         Korea 0,6 mln

 

Potencjał militarny ( wg globalfirepowe.com):

         USA (populacja 314 mln, zdolni do służby wojskowej 120 mln, żołnierze w służbie czynnej 1.4 mln, czołgi 8,3 tys., samoloty 13,6 tys., 10 lotniskowców)

         Rosja populacja 142 mln, zdolni do służby wojskowej 46 mln, żołnierze w służbie czynnej 1 mln, czołgi 15.5 tys., samoloty 3 tys., 1 lotniskowiec)

         Chiny, Indie, Wielka Brytania, Francja, Niemcy, Turcja, Korea, Japonia

         (Polska na 18 miejscu)

 

organizacyjno- społeczne:

         stopień "zorganizowania" państwa (system społeczno- polityczny), podział terytorialny i administracyjny, struktura organów państwowych,

         ilość i jakość organów polityki zagranicznej, sprawność organizacyjna państwa itp.

 

osobowościowe:

         wpływ jednostek rządzących ( przywódców), ich cechy psychofizyczne, stan zdrowia, odporność na stres, zdolności negocjacyjne, ale także ich pozycja w strukturach władzy.

 

            Mocarstwowość we współczesnym świecie

 

         Mocarstwowość- możliwość posiadania i realizacji przez państwo własnych interesów w skali globalne.

         Mocarstwo- państwo posiadające odpowiedni potencjał polityczny predestynujący je do wywierania największego wpływu na środowisko międzynarodowe.

         Mocarstwowość jest wielością zmienną. Mocarstwowość przejawia się w działaniach państwa, w jego polityce zagranicznej.

         Polityka zagraniczna państwa- to proces formułowania i realizacji celów zewnątrzpaństwowych, odzwierciedlających interesy narodu, realizowania za pomocą osób pełniących funkcje organów państwa.

         Państwa spełniają dwie funkcje: wewnętrzną i zewnętrzną ( obie strefy są ze sobą ściśle sprzężone, polityka zagraniczna to uzupełnienie i przedłużenie polityki wewnętrznej).

 

Środki (instrumenty) realizacji polityki zagranicznej:

         Dyplomatyczne (dyplomatyczno- prawne) np. noty dyplomatyczne, bezpośrednie rokowania, konsultacje.

         Psychospołeczne (ideologiczne), np. informacja zmierzająca do kształtowania pozytywnego klimatu, walki z negatywnymi stereotypami, ale też: dezinformacji, propaganda.

         Militarne (wyraźne lub dorozumiane zagrożenie użycia siły lub faktyczne jej użycie, posiadanie arsenału militarnego jako ważny element presji, sabotaż i terroryzm państwowy).

         Gospodarcze (pozytywne: pomoc ekonomiczna, preferencyjne kredyty, umorzenie lub przesunięcie spłaty kredytów, doradztwo, ale również negatywne: sankcje ekonomiczne, embargo na eksport lub import towarów, blokady, wycofanie pomocy).

 

Racja stanu

         wyraz priorytetów polityki zagranicznej państwa, rezultat "żywotnych interesów" narodowych;

         decyduje o kierunkach dzia...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin