STUDJA-NAD-LIGNINĄ_Gosławski.pdf

(4636 KB) Pobierz
WŁODZIMIERZ GOSŁAWSKI
STUDJA NAD LIGNINĄ
OSOBNE
ODBICIE Z ROCZNIKA
WYDZIAŁU
FILOZOFICZNEGO
U.
J.
T O M I. 1930—1934
POD REDAKCJĄ PROF. DRA Z D Z I S Ł A W A JACHIMECKIEGO
Praca ta została przedstawiona w Uniwersytecie Jagiellońskim na
W y d z i a l e
Filozoficznym
referentów:
celem
uzyskania
stopnia
doktora
filozofji i przyjęta
dr T .
pr^ez
Prof.
dr B .
Kamieńskiego
i Prof.
Estreichera.
KRAKÓW 1934
DRUKARNIA
UNIWERSYTETU
JAGIELLOŃSKIEGO
http://rcin.org.pl
WŁODZIMIERZ GOSŁAWSKI
STUDJA NAD LIGNINĄ
OSOBNE
ODBICIE
Z ROCZNIKA
WYDZIAŁU
FILOZOFICZNEGO
U.
J.
T O M I. 1930-1934
POD REDAKCJĄ PROF. DRA ZDZISŁAWA JACHIMECKIFXJO
Praca ta została przedstawiona w Uniwersytecie Jagiellońskim na W y d z i a l e
Filozoficznym
referentów:
celem
uzyskania
stopnia
doktora
filozofji i przyjęta
dr T .
przez
Prof.
dr B .
Kamieńskiego
i Prof.
Estreichera.
KRAKÓW 1934
DRUKARNIA
UNIWERSYTETU
JAGIELLOŃSKIEGO
http://rcin.org.pl
http://rcin.org.pl
Osobne odbicie z Pocznika W y d z i a ł u Filozoficznego U . J. t. I.
pod redakcją prof, dra Zdzisława
Jachimeckiego.
1930—1934
DR WŁODZIMIERZ GOSŁAWSKI
S T U D JA N A D
LIGNINĄ
1
Lignina obok celulozy stanowi główny składnik zdrewnia-
łych części roślin. Rozróżniamy 4 rodzaje preparatów ligniny:
1) ligniny otrzymywane działaniem 42°/
0
kwasu solnego lub 70°/
0
kwasu siarkowego na drewno, przyczem celuloza ulega hydroli-
zie, a lignina pozostaje w postaci brunatnego proszku, 2) ligno-
sulfokwasy, powstające podczas procesu sulfitowego, ojalkaliligniny,
otrzymywane przez rozpuszczenie ligniny zawartej w drewnie
w kilku procentowym ługu sodowym w podwyższonej temp. i pod
ciśnieniem, 4) alkyloligniny, powstające przy alkoholizie drewna.
Lignosulfokwasy, alkali i alkaloligniny są rozpuszczalne w zwykle
używanych rozczynnikach ; na nich też głównie przeprowadzano
badania nad budową tego związku. Badania te napotkały na
ogromne trudności i dlatego panuje duża rozbieżność zdań tak
co do budowy ligniny jak i jej ciężaru drobinowego.
P. Klason
2
na podstawie studjów nad lignosulfokwasami
doszedł do wniosku, że lignina nie jest substancją jednolitą i roz-
różnia a i ß ligninę, a odpowiednim lignosulfokwasem przypisuje
wzory:
^ (C
1 0
H
1 0
O
8
)
3
H
2
SO
s
,
ß (
C
9
H
10
0
4
)
2
C
10
H
10
0
8
H
2
S0
3
.
a lignina według P. Klasona jest potrójnym spolimeryzowanym
alkoholem komferylowym, zaś alkylowe pochodne są acetalami
1
Praca
wykonana
w
Zakładzie
Cheuiji
Lekarskiej
Uniw.
Jagiell.
w Krakowie, pod kierunkiem prof. L .
2
Marchlewskiego.
P. K l a s o n ,
Her. der Deut. Chem. Ges., (!4, 2738. (1931).
1
http://rcin.org.pl
a ligniny, nie posiadającemi wolnej grupy aldehydowej o wzorze
C
80
H
82
O
9
.O.alkyl.>.
W pewnym związku z poglądami Klasona stoi wzór meta-
li gniny :
2
OCH
3
OH
n
u
n
xj
v
'20
1
'20 —
6 11
CO
CHO
8
K. Frendenberg
3
uważa, że podstawowemi ciałami wclio-
dzącemi w skład ligniny są wanilina i piperonal, połączone ze
sobą eterowo w łańcuchy bez wolny cli grup karbonylowych i pod-
wójnych wiązań alifatycznych; o ile takowe istnieją w wyosob-
nionej ligninie to powstały wskutek utraty wody.
E. Hägglund podaje ogólny wzór dla alkylolignin:
Ci
6
H
10
O
5
(O . CH
h
) . O.
alkyl.
4
Przeważna część badaczy zajmujących się tym problemem
zga.dza się w dwóch punktach: 1) że w skład ligniny wchodzą
związki blisko spokrewnione z fenolami, 2) że alkyloligniny są
acetalami.
Badania nad absorbcją światła ultrafioletowego przez lig-
ninę zapoczątkowali R. O. Herzog i
A.
Hillmer
5
. Nawiązując do
poglądów Klasona starali się na tej drodze wykazać istnienie
związku między alkoholem koniferylowych i ciałami pokrewnemi
a ligniną. Okazało się, że krzywa absorbcyjna ligniny jest naj-
bardziej zbliżona do krzywej absorbcyjnej spolimeryzowa.nego
alkoholu koniferylowego. Niedługo po tych wstępnych badaniach
ukazały się prace Ë. Hägglunda i W. F. Klingstadta
0
oraz R. O.
Herzoga i A. Hillmera
7
. W pracach tych autorzy starali się zbadać
i porównać widma absorbcyjne lignin otrzymanych z rozmaitych
drzew. Okazało się, że między ligninami drzew iglastych i liścia-
1
2
3
4
tamże 63, 1983 (1930).
Ch. D o r é e and B a r t o n - W r i g h t ,
K. F r e n d e n b e r g ,
E.
Hägglund
i H.
Urban,
Bioch. Journ., 21, 290 (1927).
8,
69 (1927)
oraz
Ber. der Deut. Chem. Ges. 63, 1902 (1930).
Zellulosecliemie,
9, 49 (1928).
5
R. O. H e r z o g
i A. H i l l m e r ,
Ber. der Deut. Chem. Ges., 60, 365
Z . Physik. Cli., 152, 295 (1931).
der
Deut.
Chem.
Ges.,
64,
(1927) oraz Z . Pliysiol. Cli., 168, 117 (1927).
« E. H ä g g l u n d
7
i W . F. K l i n g s t a d t ,
i A.
Hillmer,
Ber.
K. O.
-
Herzog
1288 (1931).
2
http://rcin.org.pl

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin